“เดี๋ยวก่อน เจอรัลด์! อธิบายตัวเองมา!” ควีนนี่กล่าวขณะที่เธอรีบวิ่งไปหาเขา ใบหน้าของเธอซีดสุด ๆ และเธอดูเหมือนจะตัวสั่นมาก
ก็เหมือนกับคนอื่น ๆ เธอไม่รู้ว่าเจอรัลด์พลิกสถานการณ์ได้ง่ายขนาดนี้ได้อย่างไรกัน เธอมักจะดูถูกเขาอยู่เสมอมา ทันทีที่เจอรัลด์เข้ามายุ่งได้สำเร็จ ควีนนี่รู้สึกราวกับว่าเธอเพิ่งจะถูกบดละเอียดโดยหินก้อนมหึมา ในใจของเธอ เธอเอาแต่ภาวนาอย่างต่อเนื่องว่ามันเป็นคนอื่นที่มีอำนาจมากขนาดนั้น ใครก็ได้ ใครก็ตามที่ไม่ใช่เจอรัลด์
‘ทำไมเขาพูดถึงเจอรัลด์ว่าคุณคลอฟอร์ดล่ะ?’
‘เขาเป็นเพียงแค่คนชั้นต่ำบางคนเองไม่ใช่หรือไง? ทำไม ทำไมนะ…’
เหล่านี้คือความคิดที่ท่วมท้นอยู่ในใจของควีนนี่ เธอรู้สึกหัวเสียอย่างที่สุด
“เธอต้องการอะไร?” เจอรัลด์ถามอย่างไม่ใส่ใจ
‘ถ้ามันไม่ใช่เป็นเพราะคุณลุงวินเทอร์ละก็ ฉันก็คงไม่แม้แต่จะเสียเวลามาเล่นบ้า ๆ กับพวกเธอด้วยซ้ำ’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง
“อธิบายตัวเองมาเดี๋ยวนี้! ทำไมผู้ชายคนนั้นถึงเคารพต่อนายมากขนาดนั้นกัน? เขายังดูเหมือนจะกลัวนายอีกด้วยซ้ำ! ความสัมพันธ์ของนายกับเขาคืออะไร?” ควีนนี่ถาม
“อย่าถามในสิ่งที่เธอไม่ควรถามเลย ขอให้สนุกกับการเดินทางที่เหลือของเธอละกัน อย่ากังวลไปเลย แน่นอนฉันจะบอกพวกเขาไม่ให้ยุ่งกับพวกเธอ” เจอรัลด์ตอบก่อนจะออกจากร้านอาหารไป
ขณะที่เขาเดินผ่านมิเชล เธอก็จ้องมองเขาด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เธอไม่คาดคิดว่าเขาจะเป็นคนที่มีอำนาจมากเช่นนี้ เธอไม่สามารถบอกได้เลยทั้งนั้น
ด้วยแก้มที่แผดไหม้ขึ้นมาของเธอ มิเชลรู้สึกไม่ต่างไปจากควีนนี่ ความจริงแล้ว เธอยังหัวเสียมากกว่าควีนนี่เสียอีก
ในขณะนั้น สิ่งเดียวที่เธอกังวลคือ ภูมิหลังจริง ๆ ของเจอรัลด์ ผู้ชายคนนี้คือใครกันนะ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน