ปั๊ก!
ก่อนที่ชายวัยกลางคนจะพูดจบประโยค เจอรัลด์วางบัตรแบล็กโกลด์ของเขาลงบนโต๊ะอย่างทันที
เมื่อได้หยิบมันขึ้นมา ผู้จัดการพิจารณาดูบัตรแบล็กโกลด์อย่างใกล้ ๆ และการแสดงออกบนใบหน้าของเขาเปลี่ยนอย่างฉับพลัน
อย่างเห็นได้ชัดเขารู้เกี่ยวกับบัตรแบล็กโกลด์
มีเพียงไม่กี่คนในโลกนี้ที่จะสามารถเป็นเจ้าของบัตรนี้ได้
“โดยพื้นฐานแล้วมีงบบัญชีประมาณสามล้านดอลลาร์ในบัตรแบล็กโกลด์นี้ นั่นมันยังไม่มากพอสำหรับผมที่จะซื้อรีเวนตันได้เหรอ?” เจอรัลด์ถามขึ้นอย่างลวก ๆ
“ครับ ตามปกติแล้วเงินนั่นมันเกินพอแล้ว!”
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขากำลังตอบกลับคำถามของเจอรัลด์ ผู้จัดการชายวัยกลางคนยังคงกังขาเล็กน้อยในเวลานี้
ไม่ว่าเขาจะมองมันอย่างไร คนที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าของเขาไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นผู้ถือบัตรแบล็กโกลด์นี้เลย
เขาเก็บบัตรนี้ได้หรือเปล่า?
ทันทีทันใดหลังจากนั้น ชายวัยกลางคนฉายรอยยิ้มขออภัยไปที่เจอรัลด์
จากนั้น เขาเปิดอุปกรณ์ทันทีก่อนจะรูดบัตรแบล็กโกลด์บนนั้น
ทันใดนั้น คอลัมน์ของข้อความก็ได้ปรากฏบนจอคอมพิวเตอร์
“คุณชื่ออะไรครับ คุณผู้ชาย?”
ผู้จัดการวัยกลางคนถามขึ้นอย่างสุภาพและเคารพ
“เจอรัลด์ คลอฟอร์ด”
“คุณคลอฟอร์ด ผมเสียใจมากที่ก่อนหน้านี้ที่ได้ทำตัวบุ่มบ่ามมากเกินไป โปรดยกโทษให้ผมสำหรับพฤติกรรมของผมด้วย”
ทันทีที่เขาพูดขึ้น ผู้จัดการวัยกลางคนเดินอ้อมโต๊ะตรงไปที่เจอรัลด์ก่อนที่เขาจะโค้งคำนับเล็กน้อยต่อหน้าเขา
“ผมชื่อวิลสัน และผมจะบริการคุณด้วยใจจริง คุณคลอฟอร์ด!”
วิลสันเหงื่อแตกขึ้นมาเรียบร้อยแล้วหลังจากได้ยืนยันการเป็นเจ้าของบัตรแบล็กโกลด์และตัวตนของเจอรัลด์
ชายหนุ่มที่กำลังยืนต่อหน้าเขาเป็นเจ้าของบัตรแบล็กโกลด์อย่างแท้จริงถึงแม้ว่าเขาจะแต่งกายธรรมดามาก
เขาต้องมาจากตระกูลที่มั่งคั่งและมีอำนาจมาก
นี่เป็นเพียงรถที่มีมูลค่าประมาณสองล้านครึ่งดอลลาร์ วิลสันรู้ว่าในฐานะที่เป็นเจ้าของบัตรแบล็กโกลด์ เจอรัลด์คงจะสามารถซื้อรถที่มีมูลค่า 15,000,000 ดอลลาร์ได้อย่างแน่นอนหากเขาต้องการ
โธ่เอ้ย! พนักงานขายหญิงคนไหนที่มีการมองการณ์ไกลที่เลยร้ายเช่นนี้ถึงกับทำให้ชายที่มีอำนาจเช่นนี้ขุ่นเคือง?!
“ผมต้องการจักการเอกสารและขั้นตอนต่าง ๆ ทั้งหมดเดี๋ยวนี้เพราะผมตั้งใจจะนำรถรีเวนตันกลับบ้านในวันนี้ ขอบคุณสำหรับการรบกวนด้วย ผู้จัดการวิลสัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน