วิลลี่รู้ว่าเจอรัลด์จงใจให้เขารอนานขนาดนั้น เพราะเขาก็เคยทำให้เจอรัลด์ผ่านการรอคอยที่ยาวนานเช่นเดียวกันในอดีต
ในขณะที่สิ่งนี้กำลังเกิดขึ้น โรลล์รอยซ์ แฟนทอม กำลังเคลื่อนไปตามถนนของยานเคน ดูเหมือนว่าจะมุ่งหน้าไปยังเมย์เบอร์รี่
หญิงสาวผู้มั่งคั่งและมีสไตล์นั่งอยู่ที่ท้ายรถ ถ้าพูดตามตรงว่า “ผู้หญิง” ก็จะเป็นการพูดเกินจริง เพราะเธอดูเหมือนหญิงสาวที่จบใหม่จากมหาวิทยาลัย
“เราถึงที่นั่นหรือยัง?” หญิงสาวถามขณะที่เธอลืมตาขึ้นช้า ๆ เธอจดจ่ออยู่กับวิวนอกหน้าต่างรถ
“เราใกล้จะถึงเมืองเมย์เบอร์รี่แล้วครับ คุณผู้หญิง!” คนขับรถตอบ
“บอกรถที่อยู่ข้างหลังเราตามให้ทัน!” หญิงสาวสั่งเมื่อได้ยินเช่นนั้น
คนขับรถก็ทำตามที่เธอสั่งโดยส่งคำสั่งผ่านเครื่องรับส่งวิทยุ ด้านหลังรถแฟนทอม มีรถมายบัคประมาณ 20 คันตามมาอย่างติด ๆ รถคันอื่นบนท้องถนนต้องหลีกทางให้กับรถที่ดูแพงกลุ่มนี้
“เมืองเมย์เบอร์รี่และมหาวิทยาลัย เมย์เบอร์รี่... เป็นสถานที่สองแห่งที่ถูกทอดทิ้ง ซึ่งฉันต้องทนต่อการดูหมิ่นและความอัปยศอดสู…เฮอะ ในที่สุดฉันก็กลับมาแล้ว” หญิงสาวกล่าว ขณะที่เธอระลึกถึงและกำหมัดแน่น
เธอกำแน่นจนที่เล็บยาวเกือบจิกผิวของเธอ
“คุณหนู น้องสาวของคุณกำลังจะเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยนั้นใช่ไหม? หากเป็นแบบนี้ เธอจะเป็นรุ่นน้องของคุณ!” คนขับรถกล่าว “ผมได้ยินมาว่ารุ่นพี่กำลังจะจัดการแข่งขันโต้วาที คุณจะเข้าร่วมในเรื่องนี้หรือไม่?”
“หุบปาก!" หญิงสาวดุ ขณะที่เธอหลับตาลงอีกครั้ง
เสียงเดียวที่เหลืออยู่หลังจากนั้นคือการหมุนของเครื่องยนต์ของรถ และไม่นานก่อนที่พวกเขาจะมาถึงเมืองเมย์เบอร์รี่
กลับไปที่เจอรัลด์ เขาตื่นแต่เช้าตรู่ในเช้าวันถัดมา เนื่องจากเขาทำโปรเจ็กต์ใหญ่เสร็จแล้ว เขาตัดสินใจว่าถึงเวลาแล้วที่เขาจะกลับไปเรียนที่มหาวิทยาลัย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน