มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 607

ยิ่งเขาครุ่นคิดเกี่ยวกับเสียงนั้นมากขึ้นเท่าไหร่ สถานการณ์ก็ยิ่งรู้สึกแปลกมากขึ้นเท่านั้น สุดท้าย เขาจึงตัดสินใจเปิดประตูเพื่อดูว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น สิ่งที่เขาเห็นทำให้เขาดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นด้วยความประหลาดใจ

ชายแปลกหน้ากำลังพยายามที่จะถอดเสื้อผ้าโรซาลีอยู่ในห้อง! โรซาลีดูเหมือนจะดิ้นรนมาได้สักพัก และน้ำตาก็รื้อขึ้นมาในดวงตาของเธอแล้ว

เมื่อผู้ชายคนนั้นเห็นเจอรัลด์ เขาก็แค่ยิ้มอย่างเย็นชาก่อนจะกระโดดลงจากเตียง และกระโดดออกจากหน้าต่างไป

แต่นี่มันชั้นเจ็ด

เจอรัลด์รีบวิ่งไปที่หน้าต่างและมองลงไปทันที แต่อย่างไรก็ตาม ไม่มีร่องรอยของผู้ชายคนนั้นเลย

‘เขาไปไหนกันแน่?’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง รู้สึกตกตะลึง

เมื่อหันหลังกลับมาเพื่อจะตรวจดูโรซาลี เจอรัลด์ก็พบว่าตัวเองหน้าแดงมาก ขณะที่เขากำลังจะเอาผ้าห่มมาคลุมเธอไว้ เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้ากำลังมาจากด้านนอก

“ให้ตายเถอะ ทำไมเธอถึงน่ารำคาญขนาดนี้? เจอรัลด์ดูแลลูกพี่ลูกน้องของฉันอยู่แล้ว ไม่มีความจำเป็นที่เธอจะต้องตามมาด้วย! เธอจะไม่ได้อะไรเลยจากการทำแบบนี้!” เสียงของเมลิซซ่าพูดมาตามทางเดินเล็กน้อย

ดูเหมือนว่ากลุ่มที่เขาดื่มด้วยก่อนหน้านี้ก็ตามเมลิซซ่ามาด้วยเช่นกัน มันชัดเจนว่าพวกเขายืนกรานที่จะมาด้วย บางทีอาจเป็นเพราะพวกเขาเห็นเธอออกไปเอายาก่อนหน้านี้

‘ให้ตายเถอะ! ฉันควรทำยังไงล่ะตอนนี้?’

เจอรัลด์รู้สึกมึนงง ความเข้าใจผิดแบบไหนที่จะเกิดขึ้นถ้าพวกเขาเห็นเขาในห้องกับโรซาลีที่เกือบจะตัวเปลือยนี้?

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเขาพยายามที่จะช่วยใส่เสื้อผ้าให้เธอ โรซาลีเพียงมองมาที่เขาพร้อมกับน้ำตาซึมและบอกเขาว่าอย่าเข้ามาใกล้กว่านี้ ที่แย่ไปกว่านั้น เธอก็เริ่มตะโกนขอความช่วยเหลือด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา!

‘แม่งเอ้ย!’

ขณะนั้นเอง ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูขึ้นมา

“เจอรัลด์’ คุณอยู่ในนั้นใช่ไหม? คุณช่วยเปิดประตู…เดี๋ยวนะ ลูกพี่ลูกน้อง? นั่นเธอเหรอ? เกิดอะไรขึ้นกัน?” เมลิซซ่าตะโกนขึ้นมาจากหลังประตู เห็นได้ชัดว่าเธอได้ยินเสียงของลูกพี่ลูกน้องของเธอกำลังตะโกนขอความช่วยเหลืออยู่ตอนนี้

“เจอรัลด์? คุณคลอฟอร์ด? คุณอยู่ในนั้นหรือเปล่า?” เมลิซซ่าถามด้วยอาการช็อก

“อืม ผมยังอยู่ในนี้!” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขาไปเปิดประตูให้ทันที