มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 632

“ใครจะไปรู้ล่ะ? ฉันได้ยินมาว่าเขารู้จักคนค่อนข้างเยอะ! ถ้าฉันจะเดานะ เขาอาจจะมาที่นี่…เพื่อเก็บลูกกอล์ฟให้พวกเขาหรือเปล่า? ฮ่าฮ่า!” คริสเตนกล่าว

“นั่นฟังดูมีเหตุผล ฉันจำได้เขาบอกว่าเขากำลังทำธุรกิจของตัวเองอยู่ ตอนที่พวกเราพบกันครั้งสุดท้ายที่การชุมนุมของชั้นเรียนพวกเรา! ช่างน่าขัน!” ลูซิลล์พูดเยาะเย้ย

เมื่อเจอรัลด์ยังคงอยู่มัธยมต้น สามคนในกลุ่มนี้เป็นเพื่อนร่วมชั้นของเขา และคนที่สี่ก็เป็นครูของเขาเอง พวกเขาพบเขาครั้งสุดท้ายก็ตอนที่เจอรัลด์กลับไปที่บ้านเก่าของเขาเพื่อฉลองวันเกิดของเขา

วันที่พวกเขาพบกันก็บังเอิญเป็นวันเกิดของเชสเช่นกัน และวันที่เจอรัลด์รู้ว่าผู้หญิงที่เขาชอบตอนมัธยมต้นคือเชอร์รี่ ตอนนี้ก็คบกันกับเชสอยู่

เจอรัลด์ออกจากการชุมนุมไปก่อนในตอนนั้น เพราะมีหัวข้อทั่วไปไม่มากนักให้พูดถึง ยิ่งไปกว่านั้น เจอรัลด์ก็กำลังรีบกลับไปฉลองวันเกิดของตัวเขาเองเช่นกัน

หลังจากเขาจากไป เชสและคนอื่น ๆ ก็วางแผนที่จะไปเยี่ยมชมบ่อน้ำพุร้อนซันนี่กัน แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากทานมื้อค่ำและไปถึงที่นั่น พวกเขาก็พบว่าไม่มีอะไรให้ดูอีกต่อไปแล้ว

เป็นตอนนั้นเอง ที่คริสเตนบอกให้พวกเขารอวันที่สามีของเธอจำเป็นต้องไปเป็นเพื่อนลูกค้าของเขาอีกครั้ง เธอจะสามารถพาพวกเขาไปที่สนามกอล์ฟระดับห้าดาวด้วยได้

ทั้งหมดนั่นก็นำมาสู่เหตุการณ์ในปัจจุบัน

“เช่นนั้น คุณคริสเตน คุณคิดว่าพวกเราควรไปทักทายเขาหรือไม่คะ?” ลูซิลล์ถาม

“ทำไมจะไม่ล่ะ? ดูโน้นสิพวกเธอ! เขาเก็บลูกกอล์ฟให้คนอื่นจริง ๆ ด้วย!” คริสเตนกล่าว ขณะที่เธอชี้และหัวเราะออกมา

“เฮ้ นาย! นายช่วยนำลูกกอล์ฟนั่นมาให้พวกเราหน่อยได้ไหม?”

และในขณะที่เจอรัลด์วางสาย ลูกกอล์ฟก็กลิ้งมาที่ปลายเท้าของเขา เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังฝึกตีกอล์ฟเหวี่ยงมันมาที่นั่นโดยไม่ตั้งใจ

จากนั้นผู้ชายคนหนึ่งก็ชี้ไปที่เจอรัลด์ เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้เจอรัลด์นำลูกกอล์ฟไปให้เขา เช่นนั้นเจอรัลด์จึงแค่ทำตามคำสั่งเขา

“อะไรว่ะเนี่ย? นั่นเป็นคนงานแบบไหนกัน!” ผู้ชายคนเดิมกล่าว ขณะที่เขากรอกตาใส่เจอรัลด์

“โอ้ ที่รัก! อย่าโกรธสิ คุณจะทำให้เขากลัวนะ!”

“คุณจะต้องใช้ประโยชน์จากคนอย่างเขาอยู่เสมอ! ถ้าเขาไม่มีวินัยพอ เขาก็จะหย่อนยานลงทุกวัน!”