มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 671

นี่คือสิ่งที่เมอากล่าว ทันทีที่เธอเห็นว่าเจอรัลด์ก็เข้ามายังศูนย์ความบันเทิงชั้นนำเช่นกัน

เจอรัลด์เองเพียงเดินไปรอบ ๆ ยุ่งอยู่กับเรื่องของตัวเองก่อนจะหันกลับไปมองที่เมอาหลังจากได้ยินเสียงตะโกนของเธอ ตรงกันข้ามกับเมอา เขาสงบเยือกเย็นราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

อย่างไรก็ตาม เมอาไม่มีอะไรแบบนี้เลย สำหรับเธอ เจอรัลด์อาจจะเข้ามาได้เพราะเขาติดตามพวกเธอมาอย่างใกล้ชิด ในขณะที่จาเมียร์แสดงบัตรวีไอพีของเขาให้พนักงานดูก่อนหน้านี้ พนักงานคนนั้นต้องอนุญาตให้เขาเข้ามาจากนั้นแน่ เมื่อคิดว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มพวกเธอ!

เมื่อเห็นเจอรัลด์ในสถานที่เช่นนี้จึงทำให้เมอาผู้สึกคับอกคับใจขึ้นมา

“เฮ้ เจอรัลด์! ทำไมนายถึงอยู่นี่เหมือนกันล่ะ? ใครอนุญาตให้นายเข้ามาในนี้กัน?” เมอาถามอย่างค่อนข้างฉุนเฉียว

เมื่อได้ยินคำถามที่เกี่ยวกับการซักถามของเมอา เจอรัลด์ก็รู้สึกตกตะลึงไป

‘ใครอนุญาตให้ฉันเข้ามางั้นเหรอ? ฉันสามารถมาและจากไปตามที่ฉันพอใจเพราะพนักงานได้รับการบอกกล่าวแล้วว่าฉันมาด้วยกันกับแบร์รี่ไง’

‘ฉันจึงมีสิทธิ์เข้ามาที่สถานที่แห่งนี้ตามปกติ!’

ด้วความสัตย์จริง เจอรัลด์เพียงเดินผ่านศูนย์ความบันเทิงเพราะเขาจำเป็นต้องเท่านั้น ท้ายที่สุดแล้ว มันก็เป็นทางเดียวที่เขาจะสามารถไปที่คฤหาสน์หลังเล็กตรงจุดสูงสุดของภูเขาได้ ซึ่งอยู่เหนือศูนย์ความบันเทิง สถานที่ที่แบร์รี่และเควต้ายังคงรอกันอยู่

“ให้ตายเถอะ นายไม่มีความละอายใจบ้างเลยหรือไงเนี่ย? นายไม่รู้เหรอว่าเว้นแต่นายกำลังติดตามทัวร์มา นายจำเป็นต้องมีบัตรวีไอพีเพื่อเข้ามายังสถานที่นี้น่ะ? ไม่ใช่ว่าใครที่ไหนก็เข้ามาได้ตามที่พวกเขาต้องการ!” เมอากล่าวเพิ่ม น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความดูถูกอย่างชัดเจน

“ฉันรู้หรอกน่า!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยการพยักหน้า

“แม่งเอ้ย! เพราะนายก็รู้เกี่ยวกับเรื่องนั้นอยู่แล้ว แล้วนายติดตามพวกเราเข้ามาที่นี่หลังจากจาเมียร์แสดงบัตรวีไอพีของเขาได้ยังไง? นายไม่สามารถแอบเข้ามาในสถานที่นี้กับพวกเราได้นะ!” เมอาตอบกลับ

แม้เธอไม่ได้เกลียดเจอรัลด์เลยจริง ๆ ในอดีต แต่เมอาก็ยังคงดูถูกเขา หลังจากเหตุการณ์วันนี้ อย่างไรก็ตาม เธอก็กำลังเริ่มเกลียดเขาขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว

‘จาเมียร์ไม่แม้แต่จะเชิญนายด้วยซ้ำ! มีเพียงวอร์เรน วินซี่ เลนนาร์ด และฉันเท่านั้นที่ควรจะมาที่นี่เพื่อสนุกกันเอง!’

‘นายกล้าดียังไงถึงได้คิดที่จะแอบเข้ามากับพวกเรา? จาเมียร์จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ยังไงล่ะ?’

‘ไม่ว่าจะอย่างไร เขาก็รู้ว่าวินซี่ เลนนาร์ด และฉันเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของนาย! ช่างน่าอับอายที่สุดเลย!’