“เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ไม่ต้องรีบร้อน แค่ตั้งใจเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับทุกอย่างโดยละเอียด!” เจอรัลด์กล่าวเพิ่มเติม
“เป็น…คุณปู่ฟินน์เลย์น่ะสิ! เขากำลังเก็บของและพยายามจะจากไป! แม้แต่ตอนนี้ ฉันก็ยังคงพยายามที่จะหยุดเขาไม่ให้ทำแบบนั้นอยู่!”
“อะไรนะ? แต่ทำไมล่ะ? ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นดีมาสักพักแล้วในตอนนี้! ทำไมจู่ ๆ ถึงอยากจะจากไปล่ะ?” เจอรัลด์ตอบกลับ รู้สึกสับสนงุนงง
เจอรัลด์เห็นฟินน์เลย์เป็นชายชราลึกลับที่ แม้อยู่ในวัยชราแล้ว ก็ยังคงสู้รบอยู่คนเดียวแทบจะตลอดเวลา
มันเป็นโชคชะตาที่นำพาให้เจอรัลด์ และฟินน์เลย์มาพบกัน และชายชราก็ช่วยเหลือเจอรัลด์มาในหลาย ๆ โอกาสแล้ว
แม้ฟินน์เลย์ยังคงดูเหมือนจะสนุกกับการกวนใจเขาอยู่ แต่เจอรัลด์ก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ได้รับความช่วยเหลือมากมายจากชายชรามาแล้วอยู่ดี
เพื่อตอบแทบความช่วยเหลือของชายชรา เจอรัลด์จึงยินดีต้อนรับการมีอยู่ของฟินน์เลย์ โดยการบริการฟินน์เลย์ด้วยอาหารเลิศรส และยังมีสถานที่ให้พักอยู่ในคฤหาสน์ของเขาอีกด้วย
เนื่องจากว่าฟินน์เลย์ช่วยชีวิตของเควต้าเช่นกัน แม้แต่เธอก็ปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดี และเธอก็มักจะทำให้มั่นใจอยู่เสมอว่าเขาได้รับการบำรุงเป็นอย่างดีอยู่ตลอด ส่วนใหญ่แล้ว เควต้าก็ปฏิบัติต่อเขาราวกับว่าเขาคือ ปู่จริง ๆ ของเธอ
ทว่าในที่นี่เขากำลังพยายามที่จะจากพวกเขาไปในตอนนี้ หากจะมีอะไรให้ตำหนิสำหรับการกระตุ้นที่จะจากไปของฟินน์เลย์ มันก็คงจะเป็นเพราะการสืบสวนอย่างต่อเนื่องของเจอรัลด์ในเรื่องตระกูลเฟนเดอร์สัน
เจอรัลด์ตระหนักดีว่ามีบางอย่างผิดปกติอยู่แล้วกับฟินน์เลย์ ตั้งแต่ที่เขาถามชายชราคนนั้นว่าเขารู้อะไรเกี่ยวกับพวกเฟนเดอร์สันหรือไม่ ท้ายที่สุดแล้ว ฟินน์เลย์ก็ดูเหมือนจะพูดน้อยลงกับเจอรัลด์เรื่อย ๆ ในไม่กี่วันมานี้หลังจากที่เจอรัลด์ตั้งคำถามนั้น มันเหมือนราวกับว่าชายชรามีบางอย่างอยู่ในใจของเขา
เมื่อฟินน์เลย์ถูกถามว่าทำไมเขาถึงดูเหมือนกำลังครุ่นคิดถึงบางอย่างอยู่ ชายชราก็จะเพียงตอบกลับด้วยคำพูดที่ยากจะเข้าใจเท่านั้น
เมื่อเห็นว่าเขาไม่สามารถทำอะไรได้จริง ๆ ในขณะนั้น เจอรัลด์เพียงกล่าวเพิ่ม “…เอาล่ะ อย่ากังวลเกี่ยวกับมันมากเกินไปเลย สำหรับตอนนี้ ฉันจะมุ่งหน้ากลับไปเพื่อที่ฉันจะสามารถถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวได้!”
จากนั้นเจอรัลด์ก็แยกทางกับมาร์เวน
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็มาถึงบ้านทันเวลาพอดีที่จะเห็นฟินน์เลย์กำลังถือกระเป๋าเดินทางของเขาออกไปนอกประตู!
“ฉันต้องไปเดี๋ยวนี้จริง ๆ หลานสาวของฉัน! ฉันจะกลับมาเยี่ยมอย่างแน่นอน เมื่อฉันมีเวลาในอนาคต! เธอเป็นเด็กสาวที่ดีและปู่จะไม่มีวันลืมเธอเลย!”
ทันที่ชายชราหันหลังกลับ อย่างไรก็ตาม เขาก็สังเกตุเห็นว่าเจอรัลด์กำลังยืนอยู่ต่อหน้าเขา!
“อ่า! หลานชายของฉัน! จังหวะเหมาะพอดี! ฉันต้องไปแล้วตอนนี้ ดังนั้นนี่คือการบอกลาสำหรับขณะนี้!”
“แต่คุณควิก คุณอยู่ที่นี่มาสักพักแล้วตอนนี้ ทำไมถึงรีบร้อนที่จะไปล่ะ? โดยไม่คำนึงถึง ถ้าคุณต้องการจะไปจริง ๆ คุณก็น่าจะบอกผม และผมก็จะส่งคุณไปที่ไหนก็ตามที่คุณต้องการจะไปโดยรถยนต์เอง!”
“ไม่มีความจำเป็นสำหรับเรื่องนั้นจริง ๆ หลานชายของฉัน ฉันรู้ว่าเธอหวังดี และเธอก็เป็นหลายชายที่ยอดเยี่ยมมาตลอด! แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าฉันไม่ไปตอนนี้ ฉันก็จะไม่สามารถหาโอกาสที่จะทำแบบนั้นได้อีก…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน