มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 720

“แน่นอน…หลังจากนายน้อยตายจากไป ก็ไม่มีเฟนเดอร์สันคนอื่นที่จะสามารถท้าทายครอบครัวที่เป็นคู่แข่งพวกเราได้เลย ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม นายก็อยู่ในวัยชราแล้วเมื่อเรื่องนั้นเกิดขึ้น พี่ใหญ่ มันช่างน่าเสียดายอย่างแท้จริง…ขอบคุณพระเจ้าที่แจสมินของเรามีความสามารถอย่างยิ่ง ทักษะของเธอนั้นเท่าเทียมกับนายน้อยได้อย่างง่ายดาย! ด้วยการฝึกฝนที่เพียงพอจากพวกเรา เธอก็จะยิ่งน่าทึ่งกว่านี้อีก!” ชายชราอีกคนกล่าว

“แม้ฉันคิดที่จะให้เธอเข้าร่วมในเรื่องนี้ แต่เธอก็เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของอีธาน เธอเป็นสายเลือดคนสุดท้ายของเธอ! ฉันปกป้องเธอจากโลกภายนอกมานานมากแล้ว…ฉันแค่ไม่ใจที่จะปล่อยให้เธอเข้ามาทำเรื่องทั้งหมดนี้!” ผู้เฒ่าเฟนเดอร์สันร้องอุทาน

“เธอยังคงเด็กอยู่และท้ายที่สุดเธอจะแต่งงานออกไปเช่นกัน ผมควรจะพูดถึงด้วยว่าแม้แต่นายน้อยอีธานก็ยังไม่สามารถจัดการเรื่องครอบครัวได้ แล้วเธอจะทำอะไรได้ล่ะ? พ่อแม่ของเธอทั้งคู่ถูกฆ่าในเหตุการณ์นั้น คิดว่าพวกเขาจะลังเลใจขึ้นมาที่จะโค่นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งลงงั้นเหรอ?” ชายวัยกลางคนอีกคนที่มีใบหน้ามันกล่าว

เมื่อได้ยินแบบนั้น นายน้อยสอง ที่มีขื่อว่าโจเซฟ เฟนเดอร์สัน ก็กระแทกมือของเขาลงบนโต๊ะขณะที่จ้องไปที่ชายวัยกลางคนคนนั้น “นายหมายความว่ายังไงกันแน่ โนอา ชุยเลอร์? พวกเราปฏิบัติกับตระกูลชุยเลอร์ดีมากเกินไป เพื่อให้นายมาดูหมิ่นพวกเราแบบนี้หรือเปล่า?”

“ผมจะไม่มีวันครับ! พ่อแก่ ๆ ที่น่าเบื่อของผมเอาแต่ย้ำเตือนผมว่าตระกูลชุยเลอร์ติดค้างบุญคุญกับตระกูลเฟนเดอร์สันตลอดไป! เขาทำแบบนี้มาตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กแล้ว! ผมได้รับการบอกกล่าวให้ฟังทุกอย่างที่คุณพูดและผมก็ทำแบบนั้นมาโดยตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้! ผมยังช่วยให้คุณรักษาอำนาจเหนือภาคตะวันตกเฉียงใต้เอาไว้ด้วยซ้ำ อย่างน้อยผมก็ต้องได้หน้าสำหรับเรื่องนั้น ใช่ไหมครับ?” โนอาตอบกลับ ขณะที่เขาจ้องไปที่โจเซฟ

นอกเหนือจากเฟนเดอร์สัน สมาชิกสองสามคนจากตระกูลคนรับใช้ก็อยู่ที่นั่นด้วยเช่นกัน ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลใหญ่อย่างพวกเขาก็ต้องมีผู้รับใช้อย่างน้อยสองสามตระกูลภายใต้อำนาจของพวกเขา

มันก็คล้ายกับวิธีที่ผู้คนมากมายจะเริ่มทำงานภายใต้ตระกูลคลอฟอร์ด เมื่อไหร่ก็ตามที่เจอรัลด์ก่อตั้งองค์กรใหม่ใด ๆ

“ถูกต้อง โนอาได้ช่วยเหลือเฟนเดอร์สันไปพอสมควรในสองปีที่ผ่านมานี้ แม้แต่ครอบครัวของพวกเราก็ยังได้รับการสนับสนุนจากความเชื่อถือของเขา!” สมาชิกคนอื่นที่อยู่ที่นั่นสองสามคนพึมพำ

เป็นตอนนั้นเองเมื่อผู้เฒ่ากระแทกไม้เท้าของเขาลงกับพื้น ทำให้ทุกคนตกอยู่ในความเงียบกัน

“ถ้ามีบางอย่างที่จะพูด ก็แค่พูดมันออกมาอย่ามาอ้อมค้อม…” ชายชรากล่าวขณะที่เขาถอนหายใจ

“โอ้ ไม่มีอะไรมากครับ นายท่าน…ก็คือว่านายน้อยก็เสียไปนานหลายปีขนาดนี้แล้ว พวกเรายังเคยพูดถึงการแบ่งมรดกมาก่อนอีกด้วยซ้ำ แต่ตอนนั้นคุณพูดว่าพวกเราต้องรอจนกระทั่งแจสมินโตก่อน อืม เธอก็โตขึ้นมาเป็นอย่างดีอย่างเห็นได้ชัดเลยทีเดียว! มันถึงเวลาที่คุณจะต้องทำในสิ่งสัญญาแล้วไม่ใช่หรือครับ? อีธานก็ไม่ได้มีทายาทอยู่ดี!”

“ฮึ่ม! ฉันรู้! นายน้อยของเราอาจจะเสียไปนานแล้ว แต่การแก้แค้นก็ต้องมาก่อน! กระนั้นนายกลับพยายามที่จะแบ่งสมบัติของเขา!”

“ฮะ จะแก้แค้นเหรอครับ? พูดตรง ๆ ไม่อ้อมค้อมนะครับ ดูเหมือนว่าพวกคุณไม่แม้แต่จะกล้าทำด้วยซ้ำ! นอกจากนี้ เขาที่ทิ้งมรดกของเขาไว้ให้คุณสองคนก็พิสูจน์แล้วว่าทักษะขอบคุณนั้นจำกัด! ไม่ต้องยืดเยื้อที่จะอ้างว่าเฟนเดอร์สันกลายเป็นอ่อนแอลงในทุกวินาที! แค่ให้พวกเราจัดการมรดกของเขาเพื่อที่เฟนเดอร์สันจะได้รับโอกาสที่ดีขึ้นในการเติบโตขึ้นมาอีกครั้งเถอะครับ!”

“โนอาพูดถูก!” สมาชิกคนอื่นสองสามคนพูดโพล่งขึ้นมา

แม้โจเซฟและน้องชายของเขาพยายามคิดที่จะโต้ตอบอย่างเหมาะสม ประตูก็เหวี่ยงเปิดออกด้วยเสียงดังปัง

จากนั้นแจสมินก็เข้ามาในห้องประชุม สายตาของเธอแดงก่ำและเย็นชา ขณะที่เธอมองผ่านสมาชิกทุกคนในห้อง ในที่สุดสายตาของเธอก็จับจ้องไปที่โนอา

“ลุงชุยเลอร์ บอกหนูมาใครฆ่าพ่อแม่ของหนู ศัตรูคนนั้นคือใครกันแน่? หนูจะแก้แค้นให้พวกเราทุกคนเอง!”

เมื่อเห็นเธอโผล่พรวดเข้ามา ผู้เฒ่าจึงถอนหายใจอย่างหนัก แน่นอนแล้วว่าเธอแอบได้ยินการประชุมทั้งหมดของพวกเขา

ไม่มีใครกล้าที่จะพูดสักคำ ไม่แม้แต่โนอาที่ตอนนี้กำลังมองไปด้านข้าง แสร้งทำเป็นราวกับว่าเขาไม่ได้ยินคำถามของเธอ

หลังจากถอนหายใจยาวอีกครั้ง ผู้เฒ่าก็จ้องไปที่แจสมินก่อนจะพูดขึ้นมา “…เราพักกันสักครู่ก่อนเถอะ แจสมิน! มากับปู่!”