มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 720

“แน่นอน…หลังจากนายน้อยตายจากไป ก็ไม่มีเฟนเดอร์สันคนอื่นที่จะสามารถท้าทายครอบครัวที่เป็นคู่แข่งพวกเราได้เลย ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม นายก็อยู่ในวัยชราแล้วเมื่อเรื่องนั้นเกิดขึ้น พี่ใหญ่ มันช่างน่าเสียดายอย่างแท้จริง…ขอบคุณพระเจ้าที่แจสมินของเรามีความสามารถอย่างยิ่ง ทักษะของเธอนั้นเท่าเทียมกับนายน้อยได้อย่างง่ายดาย! ด้วยการฝึกฝนที่เพียงพอจากพวกเรา เธอก็จะยิ่งน่าทึ่งกว่านี้อีก!” ชายชราอีกคนกล่าว

“แม้ฉันคิดที่จะให้เธอเข้าร่วมในเรื่องนี้ แต่เธอก็เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของอีธาน เธอเป็นสายเลือดคนสุดท้ายของเธอ! ฉันปกป้องเธอจากโลกภายนอกมานานมากแล้ว…ฉันแค่ไม่ใจที่จะปล่อยให้เธอเข้ามาทำเรื่องทั้งหมดนี้!” ผู้เฒ่าเฟนเดอร์สันร้องอุทาน

“เธอยังคงเด็กอยู่และท้ายที่สุดเธอจะแต่งงานออกไปเช่นกัน ผมควรจะพูดถึงด้วยว่าแม้แต่นายน้อยอีธานก็ยังไม่สามารถจัดการเรื่องครอบครัวได้ แล้วเธอจะทำอะไรได้ล่ะ? พ่อแม่ของเธอทั้งคู่ถูกฆ่าในเหตุการณ์นั้น คิดว่าพวกเขาจะลังเลใจขึ้นมาที่จะโค่นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งลงงั้นเหรอ?” ชายวัยกลางคนอีกคนที่มีใบหน้ามันกล่าว

เมื่อได้ยินแบบนั้น นายน้อยสอง ที่มีขื่อว่าโจเซฟ เฟนเดอร์สัน ก็กระแทกมือของเขาลงบนโต๊ะขณะที่จ้องไปที่ชายวัยกลางคนคนนั้น “นายหมายความว่ายังไงกันแน่ โนอา ชุยเลอร์? พวกเราปฏิบัติกับตระกูลชุยเลอร์ดีมากเกินไป เพื่อให้นายมาดูหมิ่นพวกเราแบบนี้หรือเปล่า?”

“ผมจะไม่มีวันครับ! พ่อแก่ ๆ ที่น่าเบื่อของผมเอาแต่ย้ำเตือนผมว่าตระกูลชุยเลอร์ติดค้างบุญคุญกับตระกูลเฟนเดอร์สันตลอดไป! เขาทำแบบนี้มาตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กแล้ว! ผมได้รับการบอกกล่าวให้ฟังทุกอย่างที่คุณพูดและผมก็ทำแบบนั้นมาโดยตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้! ผมยังช่วยให้คุณรักษาอำนาจเหนือภาคตะวันตกเฉียงใต้เอาไว้ด้วยซ้ำ อย่างน้อยผมก็ต้องได้หน้าสำหรับเรื่องนั้น ใช่ไหมครับ?” โนอาตอบกลับ ขณะที่เขาจ้องไปที่โจเซฟ

นอกเหนือจากเฟนเดอร์สัน สมาชิกสองสามคนจากตระกูลคนรับใช้ก็อยู่ที่นั่นด้วยเช่นกัน ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลใหญ่อย่างพวกเขาก็ต้องมีผู้รับใช้อย่างน้อยสองสามตระกูลภายใต้อำนาจของพวกเขา

มันก็คล้ายกับวิธีที่ผู้คนมากมายจะเริ่มทำงานภายใต้ตระกูลคลอฟอร์ด เมื่อไหร่ก็ตามที่เจอรัลด์ก่อตั้งองค์กรใหม่ใด ๆ

“ถูกต้อง โนอาได้ช่วยเหลือเฟนเดอร์สันไปพอสมควรในสองปีที่ผ่านมานี้ แม้แต่ครอบครัวของพวกเราก็ยังได้รับการสนับสนุนจากความเชื่อถือของเขา!” สมาชิกคนอื่นที่อยู่ที่นั่นสองสามคนพึมพำ

เป็นตอนนั้นเองเมื่อผู้เฒ่ากระแทกไม้เท้าของเขาลงกับพื้น ทำให้ทุกคนตกอยู่ในความเงียบกัน

“ถ้ามีบางอย่างที่จะพูด ก็แค่พูดมันออกมาอย่ามาอ้อมค้อม…” ชายชรากล่าวขณะที่เขาถอนหายใจ