มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 731

“เรื่องมันยาว ฉันจะไม่สามารถอธิบายมันให้เธอฟังได้อย่างชัดเจนในแค่ไม่กี่ประโยคหรอก!”

เจอรัลด์ยิ้มและกล่าวออกมา

ขณะนั้น คนรับใช้สองสามคนก็เข้ามาในห้องด้วยท่าทางเคารพ ก่อนจะเสริฟ์ชาให้อิซาเบลและเมอา

“เจอรัลด์ ฉันไม่รู้ว่านายมีความสัมพันธ์แบบไหนกับคุณซาไทร์ แต่นายรู้ดีว่าพวกเรากำลังเผชิญกับการขู่คุกคามอย่างร้ายแรงในขณะนี้ ถ้านายสามารถช่วยเหลือได้ ฉันก็หวังอย่างยิ่งว่านายจะทำเช่นนั้นโดยเร็วที่สุด!”

เมอากล่าว

อิซาเบลพยักหน้าอย่างแรง “เจอรัลด์ ฉันจะขอโทษนาย หลังจากนี้ ฉันไม่สนว่านายจะปฏิบัติต่อฉันยังไง ฉันแค่อยากให้นายช่วยเหลือพวกเรา!”

“เอาล่ะ ฉันจะพูดเรื่องนี้กับคุณซาไทร์ แต่หลังจากที่เรื่องนี้สิ้นสุดลง ฉันก็หวังว่าฉันจะได้รับบางอย่างจากเรื่องนี้นะ!”

เจอรัลด์มองไปที่พวกเธอและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ถ้าพวกเธอมาเร็วกว่านี้ เจอรัลด์ก็คงจะช่วยเหลือพวกเธอ โดยไม่ต้องถามคำถามใด แม้ว่าเมอาจะปฏิบัติต่อเขาอย่างเย็นชาและห่างเหินมากแค่ไหนก็ตาม แต่สถานการณ์นั้นแตกต่างไปแล้วในตอนนี้ หัวใจของเขาหมดความรู้สึกไปแล้ว ณ ตอนนี้

ตอนนี้เจอรัลด์รู้สึกผิดหวังอย่างขมขื่นใจในตัวพวกเธอ

โดยเฉพาะอิซาเบล

พวกเธอจะขอความช่วยเหลือของแบร์รี่ และมันก็เท่ากับการขอความช่วยเหลือจากเจอรัลด์

เจอรัลด์จะไม่ปฏิเสธพวกเธออย่างแน่นอน

แต่ถ้าพวกเธอต้องการขอให้เจอรัลด์ช่วยล่ะก็ ก็ต้องตกลงเงื่อนไขบางอย่างกันล่วงหน้าก่อน

“บอกพวกเรามาสิ นายต้องการได้รับอะไร?”

เจอรัลด์ดีดนิ้วของเขา

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ทั้งอิซาเบลและเมอาก็เดินออกมาจากสถานที่นั้น

พวกเธอไม่ได้พูดอะไรกับวอร์เรนและไวแอทหลังจากออกมาจากที่นั่น พวกเธอเพียงเหลือบมองไปที่เด็กหนุ่มก่อนจะเดินจากไปอย่างจนถ้อยคำ

มันทำให้ทั้งวอร์เรนและไวแอทถึงกับงุนงง แต่พวกเขาก็ยังคงตามพวกเธอไปให้ทันและจากไปกัน

หลังจากเสร็จเรื่องแล้ว แบร์รี่ก็ไปพบเจอรัลด์

เหตุการณ์ที่อิซาเบลพบว่าตัวเองถูกจับนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยเกินไป อย่างน้อยก็ตามแต่เจอรัลด์ แต่สำหรับพวกเธอนั้นในทางกลับกัน มันคือบางอย่างที่ข่มขู่ชีวิตของพวกเธอ

เขาจึงทุ่มทรัพย์สินมูลค่า 15,000,000 ดอลลาร์ในภารกิจของการแกะรอยผู้หญิงที่ชื่อ “เซร่า”

ในที่สุด พวกเขาก็ค้นหาเหตุการณ์บางอย่างที่เกี่ยวข้องกับตระกูลเฟนเดอร์สันเจอ

ส่วนที่อยู่ปัจจุบันของแม่บ้านของเซร่านั้น เป็นชายชราคนหนึ่งที่ติดต่อพวกเขามาเองในช่วงวันก่อน

ชายชราผู้นั้นเคยเปิดโรงแรมมาก่อนเมื่อในอดีต

เขาจำเหตุการณ์นั้นได้ค่อนข้างชัดเจน

ในคืนนั้นเมื่อยี่สิบปีก่อน ข้างนอกฝนตกหนักมาก

ผู้หญิงสองคนและทารกคนหนึ่งเดินโซเซเข้ามาในล็อบบี้ของโรงแรมของเขา

พวกเธอดูค่อนข้างวิตกกังวล ผู้หญิงที่อุ้มทารกเปียกโชกไปทั้งตัวแต่เสื้อผ้าของทารกน้อยกลับแห้ง แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ค่อนข้างสวยมาก

แม้ความจริงเรื่องนั้นจะผ่านไปหลายปีแล้ว เขากระดกลิ้นเมื่อเขาคิดถึงเรื่องนั้น เขาอ้างว่าเขาไม่เคยพบผู้หญิงที่สวยเช่นนั้นมาก่อนในชีวิตของเขา

และที่ยืนอยู่ข้างเธอก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งในช่วงวัยสามสิบกว่าของเธอ