“รอเดี๋ยว!”
ทันใดนั้น เซร่าก็พูดขึ้นมา
“เจอรัลด์ ฉันน่าขยะแขยงมากตอนนี้ เธอคิดว่าฉันจะทำให้เควต้าหวาดกลัวไหมถ้าฉันไปที่นั่นโดยไม่บอกกล่าว เพื่อพบเธอ? นอกจากนี้ ฉันก็ไม่เคยอยู่เคียงข้างเธอเลยหลังจากผ่านไปหลายปีขนาดนี้ ฉันยังละทิ้งเธออีกด้วยซ้ำ เธอจะเกลียดฉันไหม? เธอจะเกลียดที่ได้เห็นแม่ที่น่าเกลียดมากขนาดนี้หรือเปล่า?”
ความกลัวของเซร่าชัดเจนในน้ำเสียงของเธอ
“เธอจะปฏิเสธที่จะยอมรับฉันเป็นแม่ของเธออย่างแน่นอน เพราะฉันเป็นผู้หญิงที่โหดร้ายและน่าเกลียดเช่นนี้!”
“นอกจากนี้ มันก็กะทันหันมากเกินไป เควต้าจะสามารถยอมรับมันได้ไหม?”
เซร่าสัมผัสใบหน้าของเธอ ขณะที่เธอพูด
เจอรัลด์เกาหัวของเขา “ถ้าผมบอกเควต้าว่าคุณเป็นแม่ของเธอ เธอจะตื่นเต้นมากอย่างแน่นอน ผมคิดว่าคุณแค่ไม่รู้จักเธอดีพอ แต่เธอเป็นผู้หญิงที่ใจดีมากคนหนึ่งนะครับ!”
“นั่นคงใช้ไม่ได้ เจอรัลด์ เอางี้ไหม? แค่ทำการเตรียมการบางอย่างให้ฉัน เพื่อไปเป็นพี่เลี้ยงให้เควต้า ฉันรู้ว่ามีโอกาสที่เธอจะดูหมิ่นฉันในฐานะพี่เลี้ยงของเธอ แต่ฉันแค่ต้องการทำอะไรบางอย่างให้เควต้า! ฉันเต็มใจที่จะทำอะไรก็ตามเพื่อเธอ! อะไรก็ได้!”
เซร่ากล่าว
“เอาล่ะ ผมจะทำการเตรียมการที่จำเป็นพวกนั้น พวกเราจะบอกความจริงกับเควต้าถ้ามีโอกาสเกิดขึ้นในอนาคตเท่านั้น”
นี่คือสิ่งที่เขาทำได้มากที่สุด อย่างน้อยก็สำหรับตอนนี้
แจสมินจากไปแล้วพร้อมกับมินดี้ มาร์เวนและคนอื่น ๆ กำลังรอเจอรัลด์อยู่ข้างนอกพร้อมกับรถเพื่อกลับไปกัน
เจอรัลด์ไม่ได้ขอให้พวกเขาอยู่ต่อในบ้าน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าทำแบบนั้นกัน
มันจะไม่เป็นการสะดวกอย่างแน่นอนถ้าเซร่าติดตามพวกเขาไป ดังนั้น เขาจึงขอให้สเตลล่าจากไปกับมาร์เวนและคนที่เหลือของกลุ่มก่อน
หลังจากนั้น เจอรัลด์จึงได้รถมาอีกคัน และพาเซร่าไปยังวิลล่าที่เขาอาศัยอยู่ในเวลานี้
“ไปกันเถอะ คุณอาเฟนเดอร์สัน ทางนี้ครับ!”
เมื่อพวกเขามาถึงประตูของวิลล่า เจอรัลด์ก็ยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อเขาเห็นเซร่ากำลังลังยืนอยู่ตรงนั้น แข็งทื่อไปโดยสิ้นเชิง
“โอ้ ใช่สิ!”
ประตูเปิดออก
“เควต้า! เควต้า?”
เจอรัลด์ตะโกนเรียกสองครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน