มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 757

“สวัสดีครับ คุณคลอฟอร์ด ผมซาเวียนครับ!”

ซาเวียนคือประธานกอร์ดอน เจอรัลด์พบเขาที่งานเลี้ยงการตลาดที่หรูหราสำหรับเมาน์เทนท็อป วิลล่า ในเขตปกครองโฮเวิร์ดวันก่อน พวกเขาได้แลกเบอร์ติดต่อกันไว้ในระหว่างการปฏิสัมพันธ์กันสั้น ๆ ที่นั่น

“ยินดีที่ได้ยินจากคุณอีกครั้งนะครับ ประธานกอร์ดอน มีอะไรที่ผมสามารถช่วยคุณได้หรือเปล่าครับ?”

เจอรัลด์ยิ้มและกล่าว

“ครับ มีบางอย่างที่ผมอยากจะหารือด้วย พวกเราจะจัดงานเลี้ยง และพวกเราได้เชิญนักธุรกิจที่ร่ำรวยจากหลาย ๆ ที่ให้มาเข้าร่วมงานนี้ ตอนแรกพวกเราไม่กล้าเชิญคุณเนื่องจากพวกเราเป็นแค่นักธุรกิจเท่านั้น และมันก็อาจจะไม่เป็นการสะดวกสำหรับคุณที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงของเรา แต่การตอบรับที่พวกเราได้รับนั้นช่างน่าประหลาดใจนัก นักธุรกิจที่ร่ำรวยและสมาชิกที่มีชื่อเสียงของสังคมเมย์เบอร์รี่ก็ตกลงที่จะมากัน ประธานเหล่านั้นพูดว่าพวกเขาเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณ ดังนั้นผมจึงโทรมาถามว่า คุณว่างที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงเล็ก ๆ ที่เรียบง่ายของเราไหมครับ”

ซาเวียนกล่าว

การทำธุรกิจที่แท้จริงและหารายได้เป็นเพียงภารกิจย่อยเท่านั้นเมื่อคน ๆ หนึ่งมาถึงระดับของซาเวียนในโลกของธุรกิจ สำหรับผู้คนอย่างเขา เส้นสายต่าง ๆ ก็เท่ากับผู้สนับสนุน

มันเป็นความฉลากกว่ามากที่จะยังคงรักษาและพัฒนาความสัมพันธ์เมื่อเทียบกับการพัฒนาโครงการหนึ่ง

นั่นคือเหตุผลที่ทำไมนักธุรกิจที่มั่งคั่งถึงชอบที่จะจัดงานพิธีการที่พวกเขาสามารถเข้าร่วมด้วยกันได้

มันเป็นเพราะพวกเขาอาจจะได้ทำความรู้จักกับประธานของบริษัทอื่น ๆ ได้ ที่นั่น พวกเขาก็จะได้หาเส้นสายใหม่ ๆ กันจากนั้น และเส้นสายใหม่ก็หมายถึงโอกาสใหม่

เจอรัลด์ก็ไม่มีข้อยกเว้นจากการมีกิจวัตรที่จะเข้าต้องร่วมงานพิธีการอยู่เป็นประจำ

เจอรัลด์พบว่ามันยากที่จะปฏิเสธความมีมิตรไมตรีของซาเวียน

แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลาจริง ๆ เมื่อพิจารณาถึงสถานการณ์ปัจจุบันที่เขาเผชิญอยู่

เขาจึงปฏิเสธคำเชิญที่คุณซาเวียนยื่นให้เขาอย่างไม่เต็มใจ

เขาวางสายโทรศัพท์หลังจากนั้น

ดูเหมือนว่าไซลาจะแอบฟังบนสนทนาที่เจอรัลด์มีผ่านโทรศัพท์อย่างกระตือรือร้น

“ฮึ่ม! ใครจะเลี้ยงอาหารนายอีกคราวนี้? ประธานกอร์ดอนคนไหนกัน? ประธานกอร์ดอนจากตอนนั้นหรือเปล่า?”

ไซลาถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ไซลาเกลียดความคิดที่ว่าเจอรัลด์กลายมาสนิทกับประธานกอร์ดอนได้

“ก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่ง!”

เจอรัลด์ยิ้มขมขื่น “ฉันเห็นความเสียหายท้ายรถของเธอเมื่อกี้ ไซลา มันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอที่จะขอถึง 75,000 ดอลลาร์?”

เจอรัลด์ร่ำรวย แต่เขาก็ไม่ได้โง่

“มันไม่มากเกินไปงั้นเหรอ? แม่ง! คนจากอู่ซ่อมรถจะมาและประเมินความเสียหายเร็ว ๆ นี้! นายจะรู้เองถ้างั้น บางทีมันอาจจะยิ่งแพงกว่าที่ฉันคาดไว้ด้วยซ้ำ! นายแค่สร้างข้อแก้ตัวเพราะนายไม่สามารถแม้แต่จะจ่ายในสิ่งที่ฉันขอได้นะสิ!”

ไซลากล่าว