มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 764

โดยที่ไม่สนใจคำถามของยาเอลไปขั่วขณะ จากนั้นยูนัสจึงถามขึ้นมา “นายแอบถ่ายรูปไว้อยู่ไม่ใช่เหรอ? ให้ฉันดูสิว่าใครอยู่ที่นั่นกันบ้าง!”

หลังจากส่งรูปพวกนั้นให้ ยูนัสมองพวกมันทีละรูปก่อนจะกระแทกมือลงบนโต๊ะด้วยความโกรธ เขาพบผู้ก่อการแล้ว!

“แม่งเอ้ย! เป็นเจอรัลด์จริง ๆ! เป็นไอ้คลอฟอร์ดนั่นอีกแล้ว!”

ไม่เพียงยูนัสจะถูกเจอรัลด์ทำให้ขายหน้าซ้ำ ๆ ในวันเกิดของเขา แต่เขายังถูกกักบริเวณทันทีที่เขากลับไปในวันนั้นด้วย! ชื่อเสียงทั้งหมดที่เขาสะสมมานานหลายปีก็หมดสิ้นไป ง่าย ๆ แบบนั้น

ยูนัสเกลียดคน ๆ นั้นสุด ๆ

“เขาคือ คุณคลอฟอร์ดจากเมย์เบอร์รี่ใช่ไหม?” ยาเอลที่เห็นได้ชัดว่าเคยได้ยินเกี่ยวกับเจอรัลด์มาก่อนถามขึ้นมา

เมื่อได้ยินคำถามของยาเอล ยูนัสจึงใช้โอกาสนี้เล่ารายละเอียดถึงความขุ่นแค้นและความคับข้องใจทั้งหมดของเขาต่อเจอรัลด์ให้เขาฟัง

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ไม่แปลกที่ทุกอย่างดูเหมือนจะดำเนินไปอย่างราบรื่นมากสำหรับแจสมิน ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์จากคนจากตระกูลเฟนเดอร์สันคนไหนเลยด้วยซ้ำ! เธอมีคนที่มีอำนาจเช่นนี้คอยช่วยเหลือเธออยู่ตลอดเวลานั่นเอง! ไม่แปลกที่ทำไมแจสมินถึงไม่ได้จริงจังกับนายเลย แม้หลังจากที่นายปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดีขนาดนี้ คุณชุยเลอร์!” ยูนัสลงความเห็น

เมื่อได้ยินทั้งหมดนั้น ยาเอลจึงสูดหายใจเข้าลึก

“…ไม่ว่ามันจะเป็นใคร ตราบใดที่เขาต่อต้านฉัน ฉันจะไม่ปล่อยเขาไปง่าย ๆ ขนาดนั้นแน่! โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่เขาอยู่ในเขตปกครองซอลฟอร์ดแห่งนี้ มานี่สิ พวกนาย!” ยาเอลตะคอกอย่างโกรธเคือง ขณะที่เขาเริ่มสั่งคนของเขาให้เริ่มลงมือในขั้นตอนต่อไป

“ช่วยยับยั้งจากการกระทำหุนหันพลันแล่นก่อนเถอะนะ คุณชุยเลอร์!” ยูนัสตอบกลับ ขณะที่เขาจับไหล่ของยาเอลไว้

“ฉันจัดการกับเขามาก่อน และเขามีอำนาจมากกว่าสิ่งที่นายและฉันจะจินตนาการได้ด้วยซ้ำ การกระทำบุ่มบ่ามจะเพียงทำให้พวกเรามีปัญหามากขึ้นเท่านั้น! อย่งที่นายรู้ พี่สาวของเขาเป็นคนที่ไล่ตระกูลหลงไปจากเมืองเมย์เบอร์รี่ไง!” ยูนัสกล่าวโน้มน้าว

ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าพวกเขามุ่งเป้าไปที่เจอรัลด์โดยตรง การกระทำนั้นจะเท่ากับว่าเป็นการเปลี่ยนเรื่องง่าย ๆ ให้เป็นเรื่องที่ซับซ้อนอย่างมาก

มันไม่ใช่ราวกับว่ายาเอลไม่สามารถเข้าใจได้ว่ายูนัสมาจากที่ไหน แต่อย่างไรก็ตาม เขาแค่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย ในตอนนี้ที่เขารู้ว่าเธอมีเจอรัลด์อยู่ข้าง ๆ เธอ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ทำไมแจสมินถึงเพิกเฉยต่อเขา และทำไมเธอถึงตบหน้าเขาด้วยเช่นกัน!

สุดท้ายแล้ว เขาก็จัดการทำให้ตัวเองสงบสติอารมณ์ลงได้และเมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น เขาจึงรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว

“งั้นนายมีความคิดที่ดีกว่านี้ไหมล่ะ ยูนัส? ฉันควรปล่อยให้เขาโอ้อวด และใช้อำนาจของเขาเพื่อข่มขู่คนอื่น ๆ ในเขตปกครองคลอฟอร์ดต่อไปงั้นเหรอ?”