มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 786

“ใช่ ต้องเป็นเขาแน่!”

ขณะที่ฝูงชนกลืนน้ำลายกันอึกใหญ่ โดยไม่กล้าพูดกันเสียงดังด้วยซ้ำ คนกลุ่มใหม่ก็เดินมาข้างหน้าจนกระทั่งพวกเขามาอยู่ตรงหน้าไบรสัน แต่ละคนในกลุ่มนั้นมีออร่าที่แข็งแกร่งพอ ๆ กัน

“นั่นนายเหรอ ฟินน์?” ไบรสันถาม ขณะที่เขายิ้มให้ชายชราคนนั้น

“ครับ ท่านเฟนเดอร์สัน มันก็นานแล้วนะครับตั้งแต่ที่พวกเราพบกันครั้งสุดท้าย! ผมเชื่อว่าคุณก็สบายดีตั้งแต่นั้นมา!” ฟินน์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

“ฉันสบายดี แต่หลายปีที่ผ่านมานี้…ก็ผ่านไปง่าย ๆ แบบนั้น! เมื่อคิดว่าเด็กหนุ่มที่เคยตัวติดแดริลไปทั่วตอนนี้ก็เป็นชายแก่ซะแล้ว…ถ้ามันไม่ใช่เพราะสายตาอันเฉียบแหลมที่ไม่เคยเปลี่ยนไปของนายล่ะก็ ฉันก็คงจะไม่สามารถจำนายได้เลย! มันนานมากมากเกินไปจริง ๆ” ไบรสันกล่าว น้ำเสียงของเขาเจือไปด้วยความเศร้า ขณะที่เขารำลึกถึงอดีต

ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ย้อนกลับไปวันวาน ไบรสันและแดริลสนิทกันมากจนพวกเขายังถือกันและกันว่าเป็นพี่น้องกันด้วยซ้ำ ชายชราคนนั้นที่ตอนนี้ยืนอยู่ต่อหน้าเขามีชื่อว่าฟินน์ และเขาเคยเป็นลูกน้องของแดริล อย่างไรก็ตาม เวลาก็ไม่เคยรอใครและสิ่งต่าง ๆ ก็แตกต่างไปโดยสิ้นเชิงในตอนนี้

“นานแล้วจริง ๆ…”

มีรอยยิ้มที่สงบบนใบหน้าของฟินน์ขณะที่เขากล่าว แม้รากฐานของพวกเขา ความคับข้องใจยังคงมีอยู่ระหว่างคลอฟอร์ดและเฟนเดอร์สัน ไม่ว่าพวกเขาจะยังคงแข่งขันต่อกันและกันอย่างลับ ๆหรือไม่ พวกเขาก็ยังคงต้องปฏิบัติต่อกันและกันอย่างสุภาพอยู่ดี

สำหรับ ‘คุณคลอฟอร์ด’ ที่กำลังยืนอยู่ข้างฟินน์นั้น เขาดูค่อนข้างไร้กังวล ขณะที่เขากวาดสายตาไปทั่วบริเวณ อย่างไรก็ตาม ท่าทางของเขาเปลี่ยนไปทันทีที่สายตาของเขาจับจ้องไปที่ใครบางคนที่กำลังยืนอยู่ภายในฝูงชน

“…ฮะ? เป็นเธอเหรอ?”

“เช่นนั้นเป็นนายเองเหรอที่มา?”

ผู้หญิงที่พูดขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงกันกับ ‘คุณคลอฟอร์ด’ ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากซาเวีย

ในขณะที่เขาประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัดที่เห็นซาเวียที่นั่น ซาเวียก็ยิ่งแปลกใจมากกว่า ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็เคยพบเขาและรับมือกับคน ๆ นี้มาก่อน

เขาไม่ใช่คุณคลอฟอร์ด! ชายหนุ่มที่มีดวงตาวาวคนนั้นคือพี่ชายอุปถัมภ์ของเจอรัลด์ โยเอล! ลูกชายของชายที่ร่ำรวยที่สุดในรัฐมณฑล!

ทำไมเขาถึงอยู่ที่นี่ล่ะ? แม้มันไม่ใช่เจอรัลด์ แต่ซาเวียก็ยังคงเริ่มรู้สึกประหม่าอย่างอธิบายไม่ได้ในขณะนั้น

“นายคือนายน้อยของตระกูลโฮลเดนไม่ใช่หรือไง? ทำไมนายถึงได้รับนามว่าคุณคลอฟอร์ดจากนอร์เบย์ล่ะ?” ซาเวียถาม ใบหน้าของเธอซีดเล็กน้อย

เมื่อได้ยินแบบนั้น แจสมินก็รู้สึกประหลาดใจ ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อเธอได้ยินครั้งแรกว่าเขาคือคุณคลอฟอร์ด เธอก็สงสัยว่านี่คือคนที่เธอถูกผูกมัดตามสัญญาที่จะต้องแต่งงานด้วยหรือไม่

แต่ปรากฏว่า เขาไม่ใช่ หรืออย่างน้อยก็มาจากสิ่งที่ซาเวียได้พูดไป