มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 790

“ขอบคุณนะ นาริซซ่า! เธอสามารถมอบพวกมันมาให้ฉันได้!” มีล่าตอบกลับ ขณะที่เธอรับพัสดุมาจากเธอ

“และขอบคุณที่ให้โอกาสฉันได้ออกรายการโทรทัศน์! ขอบคุณมาก!”

“ไม่เป็นไร พวกเราทุกคนก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าพวกเราควรแกะพัสดุตอนนี้และดูว่าพวกเราได้อะไรมา!” มีล่าตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

เนื่องจากนาริซซ่าต้องการจะสนิทกับมีล่าอีกครั้ง เธอจึงอยู่ดูพวกเธอแกพัสดุของพวกเธอกัน รวมถึงเธอด้วย ตอนนี้ก็มีสี่คนอยู่ในหอพักของพวกเธอ

“…ฮะ? มีพัสดุสำหรับพวกเราแต่ละคน! เป็นไปได้ไหมว่าแฟนของพวกเราทั้งสามคนจะส่งของขวัญมาให้พวกเราในเวลาเดียวกันนี้? ฮ่าฮ่าฮ่า! แม้นั่นไม่น่าจะเป็นไปได้ก็ตาม!” มอลลี่พูดเล่น

“การเดาของฉันก็คือ พวกมันมาจากทีมการเดินทางต่างประเทศ ไม่ว่าจะอย่างไร พวกเราทั้งสามคนก็เป็นคณะผู้ติดตามสำหรับทีมการเดินทางนี้นะ!”

“ใช่ มันอาจจะมาจากพวกเขา!”

จากนั้นพวกเธอทั้งสามคนจึงเริ่มแกะพัสดุของแต่ละคนกัน…

“…ฮะ? จี้…งั้นเหรอ? มันดูแปลกเล็กน้อยนะ เธอไม่คิดงั้นเหรอ?” มอลลี่กล่าว ขณะที่เธอถือจี้นั้นไว้ในมือของเธอ

สัญลักษณ์คล้ายกับดวงอาทิตย์ถูกสลักลงบนนั้น และจากมุมหนึ่ง มันดูค่อนข้างเหมือนลูกไฟที่กำลังลุกไหม้

“ทีมการเดินทางช่างน่าประหลาดเสียจริง ทำไมพวกเขาถึงจะส่งจี้เช่นนี้ให้พวกเราด้วยล่ะ?” วันด้าถาม ด้วยสีหน้างุนงงบนใบหน้าของเธอ

“อีกอย่าง…จี้นี้ไม่ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยหรือไง?” วันด้าถาม

“ฉันไม่รู้เกี่ยวกับความรู้สึกอึดอัดแต่มันดูแปลกจริง ๆ นั่นแหละ!” มีล่าที่ดูเหมือนรู้สึกประหลาดใจตอบกลับ

“อืม ตอนนี้ก็ช่างจี้นี้เถอะ แต่แทนที่ ฉันขอเสนอให้พวกเราไปข้างนอกและเพลิดเพลินกับมื้ออาหารดี ๆ ในคืนนี้กัน! พวกเราจะแสดงความสามารถของพวกเราในวันพรุ่งนี้! ฉันเลี้ยงเอง!” มอลลี่กล่าว พร้อมกับหัวเราะออกมา

“ฟังดูดีเลยนะ! โอ้ ทำไมเธอไม่ไปร่วมกับพวกเรากันล่ะ นาริซซ่า? ไปด้วยกันเถอะ!” มีล่าชวน

เมื่อนาริซว่าพยักหน้าเป็นการตอบรับ เครื่องบินจากจังหวัดซอลฟอร์ดก็เริ่มลงจอดที่ฮ่องกงแล้ว

เป็นเป็นเวลาดึกแล้วและเมื่อกลุ่มคนออกเครื่องบินมา รถพิเศษคันหนึ่งก็กำลังรอพวกเขากันอยู่แล้ว ไม่นานหลังจากนั้นก็ส่งคนกลุ่มนั้นไปยังโรงแรมชายทะเล…

“ไปซะ!” อีกคนตะเบ็งเสียงใส่ขณะที่จากนั้นเขาก็เตะชายหนุ่มคนนั้นออกไปไกลพอสมควร

เมื่อเห็นกลุ่มคนกำลังยืนอยู่ด้านหลังของคนที่ทำร้ายข้อมือเขา เขาจึงไม่กล้าที่จะอยู่อีกต่อไปและวิ่งเข้าไปในโรงแรมทันที

เมื่อเขาไปแล้ว คนที่ช่วยหญิงสาวคนนั้นไว้ก็นั่งยอง ๆ ลงและช่วยให้เธอลุกขึ้น อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นหน้าเธอ เขาก็ถึงกับสะดุ้งตกใจทันที!

“เป็นเธอจริง ๆ!” ผู้ชายคนนั้นกล่าวด้วยความประหลาดใจ

เขารู้สึกว่าหญิงสาวคนนั้นดูคุ้นเคยมากเกินไปเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นเธอครั้งแรกตรงทางเข้าของท่าเรือก่อนหน้านี้

แม้เขาไม่ได้วางแผนที่จะก้าวก่ายกับเหตุการณ์นี้ แต่เมื่อเขาเห็นว่าผู้ชายคนนั้นปฏิบัติต่อเธออย่างโหดร้ายแค่ไหน เขาก็ทนมองเธอถูกซ้อมต่อไปไม่ได้อีกต่อไป

แม้หญิงสาวคนนั้นจะได้รับบาดเจ็บสาหัสจนถึงจุดที่เธอมีปัญหาในการยืนด้วยตัวเอง แต่ทันทีที่เธอเห็นผู้ช่วยชีวิตของเธอ เธอจึงรู้สึกทั้งประหลาดใจและรู้สึกขอบคุณทันที

“เป็น…เป็นนายเหรอ เจอรัลด์?!” หญิงสาวคนนั้นร้องเสียงดังออกมา