“นายรู้จักคุณแฟร์เวลเป็นการส่วนตัวหรือเปล่า ลูกพี่ลูกน้อง?” เบถาม ขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์ที่ยังคงนิ่งเงียบตลอดทางกลับบ้านของพวกเขา
เธอพบว่ามันแปลกที่คุณแฟร์เวลมาถึงที่นี่เป็นการส่วนตัวเพียงเพื่อจะมอบรถให้เธอโดยไม่มีเหตุผลที่ดีใด ๆ ความจริงก็คือ มีผู้คนไม่มากนักที่รู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเธอ จึงทำให้สถานการณ์ยิ่งน่าสงสัยมากขึ้นไปอีกเช่นกัน
ยิ่งไปกว่านั้น เจอรัลด์ก็เพิ่งขอหมายเลขบัตรประชาชนของเธอไปเมื่อเช้านี้! เมื่อรู้สึกว่าคุณแฟร์เวลปฏิบัติต่อลูกพี่ลูกน้องของเธออย่างเคารพแค่ไหนก่อนหน้านี้ เบจึงรู้สึกว่ามีบางอย่างเกี่ยวข้องกับเจอรัลด์อย่างแน่นอน
“ไม่เลย!” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขาส่ายหัวของเขา มันก็ไม่ใช่การโกหกเหมือนกันเพราะนี่คือครั้งแรกที่พวกเขาทั้งคู่พบกันจริง ๆ
“งั้นทำไมเขาถึงจะมาถึงที่นี่เพียงเพื่อจะมอบรถให้ฉันด้วยล่ะ? นายแน่ใจนะว่ามันไม่ใช่เพราะเส้นสายใด ๆ ที่นายรู้จัก?”
ตามปกติแล้ว เบก็ไม่ได้ดูถูกเจอรัลด์อยู่แล้ว แต่อย่างไรก็ตาม เธอรู้ว่าสถานการณ์ของครอบครัวของเขาก็ไม่ได้ดีกว่าเมื่อเทียบกับของตัวเธอเอง หรืออย่างน้อยนั่นก็คือสิ่งที่เธอคิด
“ฉันก็สงสัย…” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขา
โดยการขยับริมฝีปากของเธอ เบก็ลงเอยด้วยการยิ้มเช่นกัน ด้วยเหตุใดเหตุหนึ่ง ยิ่งเธอสังเกตดูเขามากขึ้นเท่าไหร่ เขาก็ให้ความรู้สึกน่าลึกลับมากขึ้นเท่านั้น
เป็นเวลาประมาณเที่ยง เมื่อเบเดินออกไปนอกห้องของเธอก่อนจะถามขึ้นมา “ลูกพี่ลูกน้อง งานรวมตัวกันจะจัดขึ้นในคืนนี้ นายจะมาด้วยกันไหม?”
ขณะนั้นเจอรัลด์ยังคงคิดว่าเขาจะไปเยี่ยมยายของเขาอย่างไรดี เมื่อได้ยินคำถามของเบ เขาจึงหันไปมองลูกพี่ลูกน้องของเขาที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นอีกชุดแล้ว ก่อนจะตอบกลับ “มันคืองานที่พวกเราพูดถึงก่อนหน้านี้หรือเปล่า?”
เมื่อครู่ก่อนเบได้เล่าให้เจอรัลด์ฟังเกี่ยวกับธรรมเนียมที่รุ่นเด็ก ๆ ของเยลแมนมักจะทำกันเมื่อใกล้วันเกิดของคุณย่าหรือคุณยายของพวกเขา งานรวมตัวประจำปีจะถูกจัดขึ้นเพื่อที่พวกเขาจะได้หารือกันว่าจะซื้อของขวัญอะไรให้ท่านผู้หญิงเยลแมน
แม้นั่นจะเป็นสิ่งที่พวกเขามักจะเห็นด้วย แต่สุดท้ายแล้ว พวกเขาทั้งหมดก็เพียงต้องการจะหาข้ออ้างเพื่อออกไปข้างนอกและสนุกกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน