มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 839

“เป็นพวกคุณเหรอ?”

เบขมวดคิ้วทันทีที่เห็นพวกเขา

ที่นั่งอยู่ตรงนั่นไม่ใช่ใครอื่น นอกจากครอบครัวลุงคนโตและยังมครอบครัวของป้าสองเช่นกัน

สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ก่อให้เกิดความเกลียดชังที่เบมีต่อโรส และคนที่เหลือของตระกูลเยลแมน

“เธอช่างหยาบคายเสียจริงนะ เบ เธอไม่ควรกล่าวทักทายผู้ใหญ่เมื่อเธอเห็นพวกเขาหรอกเหรอ? เธอไม่มีมารยาทหรือแม้แต่มารยาทพื้นฐานบ้างเลยหรือไง!?”

การตอบสนองของโรสก็เย็นชาเหมือนอย่างเคย

ยูม่าก็เหลือบมองเธอด้วยสีหน้าโกรธ

“เธอมาทำอะไรที่นี่ล่ะ?” เขาซักถาม

“หนูมาที่นี่เพื่อคุยเรื่องโครงการให้พวกเราค่ะ!”

เบมีกระเป๋าที่เธอกำลังถืออยู่ ทุกคนในพื้นที่วีไอพีทั้งหมดต่างก็เป็นเจ้านายหรือผู้ประกอบการท้องถิ่นกันทั้งนั้น หรือไม่พวกเขาก็เป็นเจ้าของสถานประกอบการชั้นรองตามลำดับ ก็เหมือนลุงใหญ่ของเธอ

เธอเป็นเพียงคนเดียวที่แต่งตัวเหมือนพนักงานธรรมดา ๆ คนหนึ่ง

“ฮึ่ม! เธอพูดว่าไงนะ? เธอมาที่นี่เพื่อคุยเรื่องโครงการงั้นเหรอ?” โรสถาม ในขณะที่หัวเราะใส่หน้าของเธอ

เธอจ้องไปที่เบราวกับว่าเธอกำลังมองคนโง่อยู่

“เธอรู้ไหมว่านี่คือทรัสเดค กรุ๊ป ที่พวกเรากำลังพูดถึงอยู่? ทำไมเธอไม่มองไปรอบ ๆ ตัวเธออีกครั้งและดูว่าผู้คนแบบไหนที่กำลังรออยู่ที่นี่ในตอนนี้? เธอคิดจริง ๆ เหรอว่าเธอจะได้รับเกียรติให้ทำงานกับคนเหล่านี้ตามความสามารถของเธอน่ะ?”

ป้าสองกล่าว ขณะที่เธอยิ้มอย่างขบขันแกมเหน็บแนม

“เฮ้ บางทีเบอาจเริ่มลนลานขึ้นมาเพราะสิ่งที่แม่พูดไปก่อนหน้านี้ในวันนี้ก็ได้นะครับ บางทีในที่สุดเธอก็รู้ว่าเธอไม่ได้เป็นอะไรนอกจากภาระต่อตระกูล! บางทีเธอคงรู้สึกกลัวมากที่จะถูกเตะออกจากตระกูลจนเธอไม่มีทางเลือกนอกจากพยายามเสี่ยงโชคของเธอที่นี่ดู!”

ยูราส่ายหัวของเขา ขณะที่เขาส่งรอยยิ้มขมขื่นให้เบ

“นั่นก็ฟังดูถูกต้องนะ! ฉันไม่เคยคิดว่าพนักงานธรรมดา ๆ จะมาที่สำนักงานใหญ่ของทรัสเดค กรุ๊ปเพียงเพื่อจะคุยกับผู้รับผิดชอบโครงการเล็กน้อยที่น่าสมเพชนี้ได้ เบ ฉันขอเตือนนะ เธออย่าแม้แต่จะบอกพวกเขาเลยว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา! เธอไม่ได้นำพาอะไรมานอกจากความอัปยศและความอับอายต่อชื่อของพวกเรา!”

อิซาเบลกล่าวอย่างดูถูก

เบโกรธจัดแต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจพวกเขา เธอนั่งลงตรงมุมห้องของพื่นที่พีไอพี

“รู้อะไรไหม ช่างเหอะ อย่าไปสนใจเด็กโง่คนนั้นเลย ยูรา ลูกบอกว่าเพื่อนร่วมชั้นของลูกจากประเทศเอ็มทำงานที่นี่เช่นกันไม่ใช่เหรอ? พ่อของเพื่อนร่วมชั้นคนนั้นรู้จักคุณฮัดเดล ที่เป็นผู้จัดการที่นี่ ใช่ไหม? ทำไมเขาถึงยังไม่อยู่ที่นี่อีกล่ะ?” ยูม่าถาม