“ยัยเด็กโง่ อยู่นี่เอง! ฉันตามหาแกไปทั่วเลย! ฉันยังโทรหาแกด้วยซ้ำแต่แกก็ไม่รับเลย! รู้ไหม ย่าของแกร้อนรนใจมากอยู่ในนั้นแต่แก”
แคทเธอรีนโกรธมากอยู่แล้วตอนที่เธอเดินกระทืบเท้าเข้ามา แต่ทันทีที่เธอเห็นว่าลูกสาวของเธอได้จัดเตรียมโต๊ะอยู่ในสวนหลังบ้าน เธอก็กลายเป็นเดือดดาลมากยิ่งขึ้น
“แกช่วยฉลาดให้มากขึ้นกว่านี้หน่อยได้ไหม เบ? ฉันบอกแกแล้วไม่ใช่เหรอว่าพวกเราจะฉลองวันเกิดของแกในคืนนี้กัน? แกช่างกล้าแค่ไหนที่อยากจะฉลองมันจนต้องจัดมันในสวนหลังบ้านนี้? มันแทบจะเหมือนว่าแกต้องการให้โรสและครอบครัวของเธอมาถือเอาเรื่องนี้มากล่าวโทษพวกเราเลยนะ!” แคทเธอรีนดุว่าด้วยความเดือดดาล
เธอกำลังจะลากลูกสาวของเธอไป เมื่อเธอตระหนักได้ว่าใครกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะนั้น
ด้วยความตกใจ แคทเธอรีนเปล่งเสียงร้องแหลมออกมาก่อนที่จะเอามือปิดปากตัวเอง มันชัดเจนว่าเธอรู้จักทุกคนที่อยู่โต๊ะนั้นว่าเป็นใครกัน
“คุณคือแม่ของคุณเยลแมน ถูกต้องไหม? ยินดีอย่างยิ่งที่ได้พบนะครับ! พวกเรามาที่นี่ก็เพื่อฉลองวันเกิดของคุณเยลแมนกัน!” แขกผู้มีเกียรติสองสามคนกล่าวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา
แม้เธอคิดว่าเธอได้ยินผิดไป แต่ทันทีที่เธอเห็นเชลดอนกำลังเสิร์ฟเครื่องดื่มให้พวกเขาที่นั่น ไม่นานเธอก็ตระหนักได้ว่าพวกเขากำลังบอกความจริงอยู่
“ลูก…ลูกสาวของฉันเหรอคะ? คุณ…มาที่นี่เพื่อฉลอง…?”
แคทเธอรีนตื่นเต้นมากจนเธอถึงกับพูดไม่ออก โดยไม่สามารถแสดงออกได้อย่างเหมาะสม ตอนนี้เธอจึงถูมือของเธอเข้าด้วยกันอย่างรุนแรง!
แต่อย่างไรก็ตามวินาทีที่เธอสังเกตเห็นว่าเจอรัลด์อยู่ที่นั่นเช่นกัน สีหน้าของเธอกลายเป็นเข้มงวดขึ้นมา ขณะที่เธอดึงหูของเขาก่อนจะตะโกนใส่ “ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้! นายไม่เห็นเหรอว่าฉันอยู่นี่? ไปเอาที่นั่งมาให้ฉัน!”
“ตายจริง!” หนึ่งในผู้มีอิทธิพลตะโกนขึ้นมา ขณะที่บุคคลสำคัญที่โต๊ะกลายเป็นมึนงงกับสิ่งที่พวกเขาได้เห็น
เสียงกระทบกันและการปะทะอย่างแรงตามมาเนื่องจากประธานแจ็กเกอร์และคนอื่น ๆ ไม่สามารถจับถ้วยชาของพวกเขาได้อย่างเหมาะสมด้วยความตกใจของพวกเขา เมื่อได้สติในครู่ต่อมา แขกทุกคนที่โต๊ะจึงลุกขึ้นยืนขึ้นพร้อมกัน ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความกลัวอย่างสุด ๆ
“ฉ ฉันขอโทษที่ทำให้พวกคุณทุกคนกลัวกันค่ะ! ป โปรดนั่งลงเถอะค่ะ!” แคทเธอรีนกล่าว ขณะที่เธอหน้าแดงขึ้นมาอย่างประหม่า
ขณะที่เจอรัลด์ลูบใบหูที่บวมขึ้นมาของเขา เขาก็พยักหน้าให้ประธานแจ็กเกอร์และคนอื่น ๆ หลังจากที่เจอรัลด์ทำแบบนั้น บุคคลสำคัญคนอื่น ๆ จึงกล้าที่จะกลับไปนั่งกัน
เบ ในทางกลับกัน ดึงแขนเสื้อแม่ของเธอทันทีก่อนจะกระซิบบางอย่างใส่หูของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน