มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 855

“ทั้งหมดที่เธอคิดถึงก็คือวันเกิดนั้นของเธอ! วันเกิดอะไรจะสำคัญมากไปกว่างานฉลองตระกูลเยลแมนล่ะ?!” ท่านผู้หญิงเยลแมนตะเบ็งเสียงออกมา โดยรู้สึกหน้ามือดอย่างยิ่งในตอนนี้

“คุณย่า!” เบที่เพิ่งมาถึงตะโกนขึ้นมา ในขณะที่เธอวิ่งมาหาเธอ ประธานคนอื่น ๆ จากงานเลี้ยงวันเกิดของเบก็ติดตามมาข้างหลังอย่างใกล้ชิด

“เธอ! เธอไปอยู่ไหน”

และในขณะที่ท่านผู้หญิงเยลแมนกำลังจะปลดปล่อยความโกรธทั้งหมดที่ถูกกักขังเอาไว้ สายตาของเธอก็จับจ้องไปยังคนเหล่านั้นที่ยืนอยู่ด้านหลังเบ ดูเหมือนว่าต้องใช้เวลาเหมือนชั่วนิรันดร์สำหรับเธอที่ในที่สุดก็ตระหนักได้ว่ากลุ่มคนด้านหลังเบเป็นใคร

เมื่อเธอตื่นจากภวังค์ในที่สุด อย่างไรก็ตาม เธอพร้อมด้วยคนสองร้อยคนในห้องนั่งเล่น ก็ก่อความโกลาหลครั้งใหญ่ขึ้นมาทันที

“นั่นคือประธานแจ็กเกอร์ไม่ใช่เหรอ?! คนที่ร่ำรวยที่สุดในแจ็คสันวิลล์?!”

“แม่ง! นั่นคือเขาจริง ๆ! แล้วก็ตรงนั้น! นั่นคือประธานยาร์แบรี่ ใช่ไหม? ผู้มีอิทธิพลอย่างเขามาทำอะไรที่นี่กันล่ะ?”

“ประธานโกลด์เวลล์ก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน! เขาเป็นชายที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดจากทางเหนือเชียวนะ!”

ในตอนนี้แขกหลาย ๆ คนก็ลุกขึ้นยืนกันแล้ว และพวกเขาต่างก็กำลังตะโกนชื่อของผู้มีอิทธิพลทั้งหมดที่ปรากฏตัวออกมากัน คนเหล่านั้นไม่ได้เพียงมึนงงมากเกินไปจนพูดไม่ออก

ท่านผู้หญิงเยลแมนเองก็รู้อยู่แล้วว่าทุกคนที่นั่นเป็นใคร อย่าลืมว่าเธอได้พยายาม และล้มเหลวที่จะประจบพวกเขาแต่ละคนมาก่อนหน้านี้

‘ทำไม…? ทำไมพวกเขาทุกคนถึงมาที่นี่เพียงเพื่อจะฉลองวันเกิดของเบล่ะ?’

“ประธานครับ! ประธานแจ็กเกอร์และที่เหลือได้เข้าร่วมเพื่อฉลองวันเกิดของคุณเบ! ขอโทษด้วยครับที่หายไปนาน แต่มันเป็นเพราะผมกังวลว่าคนรับใช้ธรรมดาจะไม่รู้วิธีต้อนรับพวกเขาอย่างเหมาะสมกัน! ผมจึงคอยบริการพวกเขาอยู่ตลอดเวลานี้!” เชลดอนกล่าวอย่างตื่นเต้น ขณะที่เขาเดินกลับมาอยู่ข้างท่านผู้หญิงเยลแมนในท้ายที่สุด

“อะไรนะ?” ท่านผู้หญิงเยลแมนกล่าว ขณะที่โรส, ยูรา และเยลแมนที่เหลือต่างก็เบิกตากว้างกันด้วยความไม่เชื่อ

แม้การมาถึงของพวกเขาจะทำให้ท่านผู้หญิงเยลแมน ประหลาดใจอย่างแน่นอน แต่เธอก็รีบคืนสติและกล่าวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว “นั่งลงก่อนสิคะ ประธาน! พวกคุณทุกคน!”

โทนเสียงของเธอไม่ได้ฟังดูสิ้นหวังเหมือนกับที่เธอเป็นเมื่อหลายนาทีก่อนอีกต่อไป

“ฮ่าฮ่า! ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมีน้ำใจขนาดนั้นหรอกครับ ท่านผู้หญิงเยลแมน! เอาตามตรงพวกเราไม่ได้วางแผนที่จะก้าวก่ายในงานเลี้ยงของคุณตั้งแต่แรกอยู่แล้ว! อย่างไรก็ตามเนื่องจากคุณเยลแมนนำพวกเราเข้ามา ผมคิดว่ามันก็ไม่ได้เสียหายอะไรที่จะเป็นส่วนหนึ่งของแขกผู้มีเกียรติที่นี่! ผมหวังจริง ๆ ว่าแขกทั้งหลายที่นี่จะเคารพพวกเราบ้าง!” เอไลจาห์ หนึ่งในผู้มีอิทธิพลกล่าว ด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขา