แค่คิดเรื่องนี้อย่างเดียวก็น่ากลัวแล้ว โรสจึงใจเย็นไว้
“ไม่ต้องกังวล พวกเราจะทำหน้าที่ตามนั้น แม้ตระกูลหลงไม่ได้มีอำนาจเท่าเจอรัลด์ แต่ครอบครัวของพวกเขาก็ยังคงชนะได้ในด้านขนาดและประวัติศาสตร์ แม่มั่นใจว่ามันจะไม่ง่ายขนาดนั้นที่จะเจอรัลด์จะสืบพวกเราเจอ!”
ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์จึงออกคำสั่งให้สมาชิกของตระกูลเยลแมนทุกคน อยู่แต่ภายในบ้านตระกูลเยลแมน เว้นแต่ว่าเขาอนุญาตให้พวกเขาออกไปได้
“มีบางอย่างที่ผมไม่มั่นใจว่าผมควรบอกคุณไหม คุณคลอฟอร์ด” ฟิลิปพูดกับเจอรัลด์ในห้องส่วนตัวภายในบ้านตระกูลเยลแมนภายหลังต่อมา
“พูดต่อสิครับ!” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขาพยักหน้า
“พูดตามตรง ผมพบว่ายูราและครอบครัวของเขาค่อนข้างน่าสงสัย ท้ายที่สุดแล้วก็เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีแรงจูงใจให้ทำบางอย่างนี้” ฟิลิปกล่าว
เพียงแค่นั้นเจอรัลด์ก็พยักหน้าก่อนจะตอบกลับ “แน่นอน ผมก็สงสัยว่าพวกเขาเป็นผู้ร้ายเช่นกัน ผมได้สั่งให้คนสองสามคนตรวจสอบพวกเขาเพิ่มเติมแล้ว อย่าลืมว่าครอบครัวของเขากำลังทำตัวเงียบมากเกินไปในคราวนี้ ซึ่งตรงข้ามกับที่พวกเขามักจะปฏิบัติตัวกัน มันแปลกเกินไป แม้นั่นจะเป็นความรู้สึกที่ผมได้รับจากพวกเขา แต่ผมก็หวังจริง ๆ ว่าพวกเขาจะไม่เกี่ยวข้องในคราวนี้”
ขณะนั้นเชลดอนก็เคาะประตูก่อนจะเข้ามา
“คุณไม่ได้พักผ่อนเลยตั้งแต่กลับมา คุณผู้ชาย คุณต้องเหนื่อยล้ามากแน่ ผมจึงสั่งให้คนรับใช้ไปต้มซุปให้คุณน่ะครับ” พ่อบ้านกล่าว
“ขอบคุณนะครับ เชลดอน ยายของผมเป็นยังไงบ้าง? เธอสบายดีใช่ไหม?” เจอรัลด์ถาม
“ท่านผู้หญิงเยลแมนรู้สึกหดหู่มาก…เธอร้องไห้มาเป็นเวลานานแล้วครับ คุณผู้ชาย อย่างไรก็ดี ตอนนี้เธอก็กำลังพักผ่อนอยู่…” เชลดอนอธิบาย ขณะที่เขาวางถ้วยซุปตรงหน้าเจอรัลด์
และในขณะที่เจอรัลด์กำลังจะชิมซุป เชลดอนก็อ้าปากของเขาแม้ว่าจะไม่มีคำพูดใด แต่สุดท้ายแล้ว เขาก็ยั้งจากการกล่าวอะไรก็ตามออกมา
“พูดถึงเรื่องนั้น เชลดอน…ผมจำได้ว่าเบเล่าบางอย่างให้ผมฟังก่อนที่ผมจะจากไปเมื่อประมาณสัปดาห์ก่อน…ถ้าผมจำไม่ผิด เธอพูดว่าเธอต้องการช่วยเยลแมนแก้ปัญหาเรื่องเงินกู้ต่างประเทศ…เธอจัดการแก้ไขพวกมันกับตระกูลหลงแล้วหรือยัง? หรือมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ ก่อนที่เธอจะทันได้จัดการกับเรื่องอะไรก็ตามหรือเปล่า?” เจอรัลด์ถาม ขณะที่เขาลดถ้วยซุปลงในขณะนั้น
“…ฮะ? โอ้…ไม่หนิครับ คุณคลอฟอร์ด…เธอ…ไม่สามารถแก้ไขมันได้ทันเวลา… เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นก่อนที่เธอจะ… สามารถทำแบบนั้นครับ” เชลดอนตอบกลับ
“เข้าใจแล้ว ตอนนี้ก็ไปพักผ่อนเถอะ” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขายิ้มจาง ๆ
“ครับ คุณคลอฟอร์ด ทานซุปให้อร่อย ในขณะที่มันยังร้อนด้วยนะครับ…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน