ในขณะเดียวกัน เจอรัลด์และคนของเขาก็ย้อนกลับไปที่บ้านเมื่อจากมองจากไกล ๆ เจอรัลด์ก็สังเกตเห็นรถทีมหนึ่งจอดอยู่ด้านหน้าคฤหาสน์ของพวกเขา
“ผมสงสัยว่าคนเหล่านั้นอาจจะเป็น…” วิสเลอร์กล่าว เห็นได้ชัดว่ารู้สึกสับสนงุนงง
“จากที่ดูแล้ว นั่นน่าจะเป็นเกสท์ นายน้อยของตระกูลเวสลีย์ ในที่สุดเขาต้องมีข่าวเกี่ยวกับของที่ผมกำลังพยายามค้นหามาตลอดเวลานี้แล้วแน่” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มบาง ๆ
เมื่อเชิญเกสท์เข้ามาในคฤหาสน์ของเขา เจอรัลด์ก็ขอตัวครู่หนึ่งเพื่อพาเดรกไปยังอีกห้องเพื่อพันแผลให้เขาให้เรียบร้อย เมื่อเรื่องนั้นเสร็จแล้ว เขาก็มุ่งหน้าไปยังห้องนั่งเล่น ซึ่งเกสท์นั่งรออยู่อย่างใจเย็น พร้อมกับเอกสารในมือ ในขณะที่จิบน้ำชาไปด้วย
ความสุภาพของเกสท์เห็นได้ชัดว่าเกิดจากความเคารพของเขาที่มีต่อเจอรัลด์ ท้ายที่สุดแล้ว มันคงจะเป็นไปไม่ได้สำหรับทายาทร่ำรายอย่างเขาที่จะประพฤติตนอย่างอ่อนน้อมขนาดนี่กับใครก็ตามในอดีต
ความจริงแล้ว ความเคารพของเขาที่มีต่อเจอรัลด์นั้นยิ่งใหญ่มาก จนเขาเป็นคนที่เสนอให้เงินทุนที่เจอรัลด์ต้องการเพื่อจะซื้อโรงงาน ด้วยเหตุนั้น มันจึงเป็นปกติที่เขาจะรู้ว่าเจอรัลด์อยู่ไหนเช่นกัน
“ไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ เกสท์! รอนานไหม?” เจอรัลด์กล่าวทักทาย ขณะที่เขาเข้ามาใกล้คนหนุ่มที่นั่งอยู่
“ไม่เลยครับ!”
ขณะที่พวกเขากล่าวทักทายกันตามมารยาท เจอรัลด์ก็จำได้ว่าเกสท์เคยบุ่มบ่ามและโอหังอย่างไรเมื่อพวกเขาพบกันครั้งแรก อย่างไรก็ตามในระหว่างการเผชิญหน้าครั้งแรกของพวกเขา เขาก็ตระหนักได้ว่าถ้าเขาสามารถทำให้เกสท์ว่านอนสอนง่ายได้ เกสท์ก็จะกลายมาเป็นผู้ช่วยที่ยอดเยี่ยมและมีความสามารถได้อย่างแน่นอน และแน่นอนว่าการคาดเดาของเจอรัลด์นั้นถูกต้อง
หลังจากการพูดคุยกันสั้น ๆ เกสท์ก็กระแอมในลำคอ ขณะที่เขาตรงเข้าประเด็นหลัก
“คุณคลอฟอร์ด ผมมาที่นี่วันนี้ก็เพื่อจะบอกคุณว่า ความพยายามในการสืบสวนของพวกเราในที่สุดก็ได้ผลสำเร็จแล้ว ในที่สุดพวกเราก็สามารถหาราชาโสมได้แล้วครับ!” เกสท์พูดก่อนจะดื่มน้ำอึกใหญ่
“…อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้พวกเรายังไม่ได้มันมา อันที่จริง พวกเราก็ไม่เคยเห็นมันด้วยตัวเองเลยจริง ๆ นั่นเป็นเพราะใครบางคนได้ตัดหน้าเราในการค้นหา และเอามันไปประมาณครึ่งปีก่อนแล้ว! พวกเราคงจะไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยซ้ำถ้าปู่ของผมไม่ได้ทอดแหกว้าง จริง ๆ แล้วข้อมูลนี้ก็มาจากพ่อค้าทั่วไปคนหนึ่ง!”
“จากสิ่งที่พ่อค้าคนนั้นพูด กลุ่มของคนที่ค่อนข้างมีอิทธิพลได้จ้างเขาในตอนนั้น เพื่อเป็นไกด์ของพวกเขารอบ ๆ ภูเขา เนื่องจากเขามีชื่อเสียงในเรื่องการรู้จักเส้นทางภูเขาเป็นอย่างดี หลังจากการค้นหาราชาโสมมาเป็นเวลานาน ในที่สุดพวกเขาก็พบมันในหุบเขาลึก ซึ่งตั้งอยู่ในส่วนลึกของภูเขา เมื่อขุดมันขึ้นมา กลุ่มคนก็มอบเงินก้อนใหญ่ให้พ่อค้าคนนั้นเพื่อให้ปิดปากเงียบเกี่ยวกับการค้นพบพวกเขา”
“ด้วยความสัตย์จริง ถึงอย่างนั้น พ่อค้าคนนั้นรู้สึกว่าเงินที่พวกเขาให้มานั้นเล็กน้อยมาเกินไป ต้องขอบคุณความไม่พอใจของเขา และปู่ของผมก็ได้จ่ายให้คนที่เกี่ยวข้อง ไม่ว่าจะสถานะไหนก็ตาม เป็นเงินก้อนใหญ่เพื่อรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับราชาโสม จนพ่อค้าคนนั้นได้แบ่งปันสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นให้พวกเราฟัง” เกสท์อธิบาย ขณะที่เขาสูดหายใจเข้าลึก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน