“อย่ามองฉัน…ฉันไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าเขาจะตามพวกเรามาที่นี่จริง…” นิโคลตอบกลับอย่างข่วยไม่ได้
“ฉันจะจบเห่แน่ถ้าเขาบอกมหาวิทยาลัยเกี่ยวกับเรื่องนี้! นั่นยังไม่ใช่ส่วนที่เลวร้ายที่สุดด้วยซ้ำ! ถ้าเกิดว่ามหาวิทยาลัยแจ้งให้พ่อของฉันรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะ?!” ทิวลิปร้องออกมาด้วยสภาพที่บ้าคลั่ง
“ใจเย็น ๆ ทิวลิป ฉันมีวิธีที่จะให้เขาร่วมมืออย่างเชื่อฟัง ในเวลานี้เธอต้องการผู้ชายในรถของเธอ ใช่ไหม? ทำไมพวกเราไม่ให้เขาทำมันล่ะ? เมื่อเขาอยู่ด้านในแล้ว เขาก็จะกลัวเธออย่างแน่นอน!” สเปคกี้แนะนำ
“แม่งเอ้ย…” แม้ทิวลิปอยากจะต่อว่าสเปคกี้ แน่นอนหลังจากได้ยินคำล้อเลียนทางอ้อมของเขาต่อทักษะการขับรถของเธอ แต่เมื่อคิดย้อนกลับไป เขาก็พูดมีเหตุผล
เนื่องจากเธอก็รำคาญเจอรัลด์อยู่แล้ว หลังจากเหตุการณ์ของเช้าวันนั้นที่ห้องปฏบัติการ ทิวลิปจึงไม่เป็นกังวลมากเกินไป ที่จะทำให้เขาทนทุกข์เช่นกัน
นอกจากนี้ เขาก็ดูเหมือนเป็นผู้ชายจริงใจและค่อนข้างเซ่อซ่าคนหนึ่ง เมื่อเธอจัดการเขาในรถเสร็จ เขาก็จะไม่กล้ารายงานความประพฤติของเธออย่างแน่นอน ด้วยความคิดทั้งหมดนั้นในใจ เธอจึงตัดสินใจที่จะทำตามแผนการของสเปคกี้
“พวกเธอทุกคนทำลังทำตัวไม่เคารพต่อมหาวิทยาลัยอยู่ไม่ใช่เหรอ? พวกเธอทุกคนกล้าหนีเรียนมาด้วยกันได้ยังไง!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาเดินมาหาหลังจากจอดสกู๊ตเตอร์ของเขาไว้ดีแล้ว
เนื่องจากภูเขาบลูมลินห่างไกลจากมหาวิทยาลัยเพียงใด สกู๊ตเตอร์ของเจอรัลด์จึงแบตเตอรี่หมดไปก่อนหน้านี้เล็กน้อย จึงอธิบายได้ว่าทำไมเขาถึงผลักมันมายังสนามแข่งแทนที่จะขี่มันเข้ามา
“หุปปากและขึ้นรถ!” ทิวลิปสั่ง
“แล้วทำไมฉันถึงจะล่ะ? พวกเธอทุกคนควรกลับไปยังมหาวิทยาลัยกันซะเดี๋ยวนี้!” เจอรัลด์ตอบกลับ
“ก็ได้! แต่คุณจะยังคงจำเป็นต้องการนั่งรถกลับไป ใช่ไหมล่ะ? ท้ายที่สุดแล้ว พวกเราทุกคนก็เห็นว่าแบตเตอรี่สกู๊ตเตอร์ของคุณหมดไปแล้ว! คุณไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังเสนอที่จะขับรถพาคุณกลับไป? มาเถอะ!” ทิวลิปกล่าวเสริม
“เธอพูดถูก คุณผู้ชาย! เนื่องจากคุณก็มาถึงที่นี่แล้ว ก็แค่ให้เธอขับรถพาคุณกลับไปซะเถอะ…สำหรับสกู๊ตเตอร์ของคุณ พวกเราจะคิดวิธีเอามันกลับไปที่นั่นเอง…” นักเรียนสองสามคนกล่าวเสริม
พวกเขากำลังพยายามที่จะให้เจอรัลด์เข้าไปในรถกันอย่างกระวนกระวาย เนื่องจากการแข่งขันกำลังจะเริ่มขึ้นเร็ว ๆ นี้แล้ว ในใจของพวกเขา ยิ่งการแข่งรถจบลงเร็วมากเท่าไหร่ พวกเขาก็จะได้จากไปเร็วขึ้นเท่านั้น และไม่มีพวกเขาคนไหนต้องการจะอ้อยอิ่งอยู่ที่นั่นไปนานกว่าที่พวกเขาจำเป็นต้อง
“…ได้!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยการพยักหน้าพ่ายแพ้
เขารู้ข้อเท็จจริงว่าทิวลิปจะไม่ใจดีต่อเขาเช่นนี้ แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็สนใจเล็กน้อยที่จะเห็นว่าเล่ห์เหลี่ยมแบบไหนที่เธอมีทีเด็ดซ่อนไว้อยู่
เมื่อปิดประตูรถด้านหลังเขา ประตูรถทุกบานก็ถูกล็อกไว้ทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน