มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 988

สำหรับเหตุผลบางอย่าง เจอรัลด์รู้สึกแปลก ๆ ขณะที่เขามองไปที่ชายชราผู้นั้น และภายใต้ความกดดันนั้น เขายังรู้สึกถูกทำให้อับอายและดูถูกอีกด้วยซ้ำ

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” ชายชราหัวเราะเสียงดัง “ดูเหมือนว่าหลานชายของฉันเข้าใจว่าสิ่งที่เขาทำผิดไปจริง ๆ!”

“หลานชายงั้นเหรอ?”

เจอรัลด์ตกตะลึง “คุณคือ…”

“เธอไม่ได้ทักทายฉันนับตั้งแต่ที่เธอก้าวเข้ามาในนี้ ฉันคือปู่ของเธอ แดริล เจ้าเด็กโง่เอ้ย!” เขาหัวเราะ ขณะที่เขานั่งบนเก้าอี้หินอ่อน

“คุณคือปู่ของผมงั้นเหรอ?! ผม…ผมคิดว่าคุณหายตัวไปเสียอีก?”

เจอรัลด์ไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับปู่ของเขามาตั้งแต่ยังเล็กแล้ว และพ่อของเขาก็เพียงบอกเขาว่าปู่ของเขาได้หายตัวไปนานกว่าทศวรรษแล้วเท่านั้น

พวกเขาตามหาเขา แต่ก็ไม่มีข่าวของเขาเลย และเจอรัลด์ก็มักจะคิดอยู่เสมอว่าปู่ของเขาได้เสียชีวิตไปแล้ว เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าปู่ของเขายังคงมีชีวิตอยู่ และจริง ๆ แล้วเขาเป็นเจ้าของของพระราชวังจิตวิญญาณแห่งเกาะเคอเนิลนี้!

“เธอดูเหมือนจะประหลาดใจนะ?” แดริลมองเขาอย่างมีความสุข

“ครับ! ผมรู้สึกประหลาดใจมาก คุณปู่!”

ในที่สุดเจอรัลด์ก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงรู้สึกแปลกมากก่อนหน้านี้

“คุณปู่อยู่บนเกาะเคอเนิล และสร้างพระราชวังจิตวิญญาณนี้มาโดยตลอดเหรอครับ?” เจอรัลด์ถามด้วยความตกใจสุดขีด

“ใช่ ฉันออกจากคลอฟอร์ด และฉันก็ทิ้งทุกอย่างให้ดีแลนในตอนนั้น มันก็เป็นเวลาถึง 35 ปีมาแล้ว!”