ตอนที่331
เช้าของวันที่สอง ปาณีไปเรียนหนังสือ ได้ยินคนในบ้านกำลังพูดถึงเรื่องราวของนลิน “ได้ยินมาว่าอาจารย์นลินเป็นลูกหลานเศรษฐี ที่บ้านมีเงินมากมายไม่เป็นสองรองใครในเมืองชยุต”
“คุณพระ! นี่มันออกจะไม่ยุติธรรมไปหน่อยแล้ว”
ตอนนี้ปาณีได้ยินชื่อนี้ทีไร จะต้องคิดถึงคนที่บ้านขึ้นมา คิดถึงพฤติกรรมของนลินที่นำความเจ็บปวกมาให้พวกเขา อารมณ์ของเธอไม่ดีนัก
น่าเสียดาย ที่เธอไม่มีระบบป้องกันตัว ไม่สามารถป้องกันชื่อนี้ให้ออกไปได้
ในกลางวัน ขณะกำลังกินข้าวในโรงอาหาร โมรีมองไปยังปาณี “เธออารมณ์ไม่ดีหรือ”
ปาณีพูด “ก็โอเค”
เธอไม่สามารถทำอะไรนลินได้ จึงได้แต่จัดการกับจิตใจของตัวเอง
บนโลกใบนี้มีคนน่ารังเกียจมากมาย หากมัวแต่ไปนั่งอารมณ์เสียใส่ทุกคน เธอคงจะต้องโมโหจนตาย
โมรีพูด “ปกติเวลากินข้าวไม่เคยจะเห็นเธอขี้เกียจ วันนี้กลับดูเหมือนคนไม่อยากอาหาร”
ปาณีหัวเราะ
ในตอนนั้นเอง มีเสียงสุภาพดังขึ้นมาจากข้างกาย “ฉันขอนั่งตรงนี้ได้ไหม?”
ปาณีเงยหน้าขึ้นมา มองเห็นนลินปรากฏขึ้นอยู่ตรงหน้า
วันนี้เธอสวมเสื้อคอสูงเข้าคู่กับกระโปรงความยาวเข่า ดูธรรมดาแต่กลับไม่ธรรมดา เมื่อใส่ลงบนตัวเธอกลับทำให้ดูดีอย่างบอกไม่ถูก
นลินยืนถืออาหารที่เพิ่งทำเสร็จอยู่ข้างๆกายปาณี
บนใบหน้ามีรอยยิ้มจอมปลอมที่ทำให้คนรู้สึกขยะแขยง
ตอนนี้คนกำลังกินข้าวอยู่มากมาย ที่นั่งมีน้อย นลินบางทีอาจจะแค่อยากหาโต๊ะนั่งเท่านั้น
แต่ปาณีกลับรู้สึกว่าเธอตั้งใจ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...