นางบำเรอ BAD GUY นิยาย บท 9

เรียวขาของฉันถูกจับให้แยกออกจากกัน เผยให้เห็นความสวยงามที่แดงฉ่ำเย้ายวนคนตรงหน้า ก่อนที่นิ้วใหญ่จะแตะลงมาบนติ่งเกสรแล้วขยี้มันอย่างเบามือ

“เธอรู้ไหมว่าฉันต้องการเธอมากขนาดไหนวาริน” คุณเหนือกระซิบถามเสียงกระเส่า ทำเอาหัวใจของฉันกระตุกสั่นไหว

“อ๊ะ คะ คุณเหนือ ทำตรงนี้ไม่ได้นะคะ” ฉันรีบท้วง เพราะด้านหลังที่ฉันยืนอยู่มันคือกระจกใสบานใหญ่ที่มองเห็นวิวรอบๆ กรุงเทพ

“ไม่ว่าฉันจะทำตรงไหนเธอก็ไม่มีสิทธิ์ขัดใจ” คุณเหนือกระซิบบอก “อย่าลืมสิว่าฉันจ่ายเงินให้เธอไปแล้ว เพราะฉะนั้นเธอก็คือสิ่งของของฉัน”

สะ สิ่งของ เขาเปรียบฉันเหมือนกับสิ่งของอย่างนั้นเหรอ

ฉันไม่มีเวลาได้คิดอะไรฟุ้งซ่าน มันเริ่มรู้สึกหายใจได้ไม่ทั่วท้องและแทบจะทรงตัวยืนไม่อยู่เมื่อถูกนิ้วใหญ่บดขยี้ติ่งเกสรแรงขึ้นเรื่อยๆ จนร่างของฉันเกร็งกระตุกครั้งแล้วครั้งเล่า

เขาทำแบบนี้แล้วฉันจะหักห้ามความรู้สึกได้ยังไงกัน ยิ่งตอนที่เขาคลึงปลายนิ้วมือกับติ่งกระสันทำเอาฉันเสียวซ่านใจแทบขาดจนเก็บเสียงครางไว้ไม่อยู่

“อ๊า อ๊า อ๊าง~”

ความรู้สึกแปลกใหม่ที่เพิ่งเคยได้สัมผัส แต่มันกลับทำให้ฉันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

ริมฝีปากหนาของคุณเหนืองับลงมาบนใบหูของฉัน เขาหายใจเป็นจังหวะที่แผ่วเบากระทบลงมาบนซอกคอจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อน ก่อนจะใช้ริมฝีปากหนาแตะลงบนซอกคอแล้วลากไล้มันไปมา ทำเอาท้องน้อยฉันเสียววาบและเครียดเกร็ง

ร่างของฉันค่อยๆ ถูกดันให้ถอยหลังมาแนบชิดติดกับกระจกใสบานใหญ่

“ยะ อย่าดันนิ้วเข้ามานะคะ” ฉันรีบรั้งมือคุณเหนือเอาไว้ เพราะเขาทำเหมือนว่าจะสอดใส่นิ้วของตัวเองเข้ามาในช่องทางคับแคบของฉัน “ระ รินไม่เคยทำแบบนี้กับใคร….”

คุณเหนือแกะมือของฉันออกจากมือตัวเอง จากนั้นเขาก็อัดกระแทกนิ้วใหญ่เข้ามาในโพรงสวาทโดยไม่ฟังคำค้านของ ทำเอาร่างกายของฉันเกร็งเครียดไปทุกส่วน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน