NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1405

หลี่ฝางมองน้ำยาสีดำมืดในอ่างพลางกัดฟัน เท้าข้างนึงจุ่มลงไปในอ่าง ขณะที่ผิวของเขาสัมผัสโดนน้ำยาสีดำมืดนั่น ความเจ็บปวดก็ได้แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของหลี่ฝาง เข่าสองข้างเกือบอ่อน จนทั้งหัวเกือบจุ่มลงไปในอ่างน้ำยา

“นายแน่ใจว่าทนไหวนะ?” เซียนผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่ด้านข้างก็รีบพยุงหลี่ฝางเอาไว้ ถ้าหากทั้งหัวเขาจุ่มลงไปแบบนี้ ยังไงก็คงจะเจ็บจนหมดสติตายไปแน่ๆ

หลี่ฝางเจ็บจนหน้าซีด ตัวสั่นไปทั่วร่าง ริมฝีปากล่างถูกกัดจนเลือดออก จับตัวเซียนผู้ยิ่งใหญ่ฝืนพยุงตัวไว้อยู่นาน ถึงจะกัดฟันพูดออกมา

“ผมทำได้ ไม่เป็นไรครับ”

พูดจบ หลี่ฝางก็ค่อยๆ ยื่นเท้าเข้าไปในอ่างน้ำยา เวลาผ่านไปนาทีต่อนาที จนใช้เวลาประมาณสิบกว่านาที หลี่ฝางถึงจะใช้ขาสองข้างจุ่มลงไปในอ่างน้ำยา

ในตอนนี้เขารู้สึกว่าขาสองข้างของเขาเหมือนไม่ใช่ของตัวเองแล้ว เจ็บจนหัวเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ หยดลงมาติ๋งๆ

ในปากเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด เล็บก็จิกฝ่ามือตัวเองอย่างลึก

“หลี่ฝาง ถ้าทนไม่ไหวจริงๆ ก็พอเถอะ ฉันสามารถใช้วิชาผนึกเทพอ้านเอาไว้ในร่างนายได้ชั่วคราว”

เซียนผู้ยิ่งใหญ่เห็นเขาแบบนี้ ก็รู้สึกว่าโอกาสที่จะทนต่อไปได้มีน้อย ดังนั้นเลยกล่อมให้เขายอมแพ้

หลี่ฝางใช้มือค้ำขอบอ่างน้ำยาเอาไว้ และนั่งลงไปอย่างช้าๆ กัดฟันกรอด บังคับให้ตัวเองมีสมาธิ

เซียนผู้ยิ่งใหญ่เห็นท่าทีดื้อรั้นของเขา ก็ไม่พูดอะไรแล้ว และก็ค่อยๆ รอเขา ผ่านไปอีกสิบกว่านาที ร่างส่วนต่ำกว่าคอของหลี่ฝางก็นับได้ว่าทั้งหมดได้ลงไปแช่อยู่ในอ่างน้ำยาแล้ว

สีหน้าของหลี่ฝางในตอนนี้ซีดจนน่าตกใจ ร่างกายสั่นเทาไปทั่วร่าง เซียนผู้ยิ่งใหญ่ก็ลนลานไม่ไหว แล้วสั่งหลี่ฝางด้วยสีหน้าจริงจัง

“หลี่ฝาง นายได้ข้ามผ่านก้าวแรกมาแล้ว ก้าวที่ยากที่สุดนายได้ผ่านมันมาแล้ว นายจะต้องอดทนเอาไว้ ขอแค่นายอดทนผ่านสามวันแรกไป วันเวลาต่อจากนี้ก็ผ่านไปได้อย่างดีแล้ว”

ที่จริงการอาบยาครั้งนี้ที่ทรมานที่สุดก็แค่สามวันแรก ปกติแล้วหลังจากสามวัน ร่างกายของหลี่ฝางก็จะไร้ความรู้สึกแล้ว ส่วนที่ยากก็คือการควบคุมสติ ขอแค่สามารถต่อต้านความทรมานทางร่างกายและสติได้ แบบนั้นก็สำเร็จแล้ว

“เซียนผู้ยิ่งใหญ่ ถ้าหากผมใกล้จะหมดสติไป ต้องรบกวนท่านคิดหาวิธีให้ผมมีสติอยู่ตลอดด้วย ไม่ว่ายังไงก็ต้องให้ผมผ่านมันไปให้ได้”

ปากของหลี่ฝางสั่นเล็กน้อย เซียนผู้ยิ่งใหญ่ฟังอยู่นานกว่าจะรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร

เขาหันกลับมาค้นตู้ยาที่อยู่ด้านหลัง จากนั้นก็หยิบขวดยาเล็กๆ ออกมาวางไว้ข้างๆ หลี่ฝาง

“เจ้าขวดยานี้ด้านในมียาอายุวัฒนะที่มีสรรพคุณทำให้กระปรี้กระเปร่า ถ้าหากนายรู้สึกว่าจะอดทนไม่ไหวแล้ว ก็กินไปหนึ่งเม็ด ในนี้มีทั้งหมดสิบห้าเม็ด น่าจะพอให้นายอดทนรอดจนเสร็จ”

หลังจากบอกหลี่ฝางถึงสรรพคุณและประสิทธิภาพของยาแล้ว เซียนผู้ยิ่งใหญ่ก็ถอยออกไป นี่คือขั้นตอนที่จะต้องอดทนให้รอดผ่าน เขาอยู่ต่อก็ช่วยอะไรหลี่ฝางไม่ได้ และเขาก็ยังมีเรื่องที่สำคัญกว่าต้องไปทำ ถ้าหากหลี่ฝางสามารถอดทนผ่านครั้งนี้ไปได้ งั้นเขาก็จะมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้เขา

“เซียนผู้ยิ่งใหญ่ เวลาก็น่าจะได้แล้วมั้ย? ผ่านไปตั้งหลายวันแล้ว ท่านแน่ใจว่าหลี่ฝางไม่เป็นอะไร?”