NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1410

บนรถไฟที่จะไปเมืองหลง จางกงหมิงกับหลินชิงชิงนั่งหันหน้าเข้าหากัน รถได้ออกเดินทางมานานแล้ว แต่ทั้งสองก็ยังคงเงียบใส่กัน จนรถไฟมาถึงสถานี

“เธอกลับไปเถอะ”

หลินชิงชิงมองจางกงหมิง พลางพูด： “นายวางใจ ฉันไม่เป็นอะไรหรอก”

“ยิ่งไปกว่านั้น เขายังต้องการนาย”

จางกงหมิงทำปากขมุบขมิบ จากนั้นจึงค่อยๆ พูดขึ้น： “ฉันกลับไปก็ช่วยอะไรพวกเขาไม่ได้มาก”

“ยิ่งไปกว่านั้น คุณอาก็เสียแล้ว สำหรับมู่เสี่ยวไป๋แล้วฉันไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว ข้างกายเขามีผู้ช่วยที่มากความสามารถอยู่แล้ว ฉันกลับไป ถ้าไม่โดนทิ้งให้โดดเดี่ยว ก็คงถูกมู่เสี่ยวไป๋เอาไปใช้เป็นหมากตัวนึง สำหรับฉันแล้วการกลับไป มีประโยชน์ตรงไหนกัน?”

พูดจบ จางกงหมิงก็ลังเลอยู่ครู่ และยิ้มแห้งๆ

“ฉันคิดมาตลอด ว่าเธอจะเข้าใจหลี่ฝางผิด เห็นที เธอไม่ได้เสียสติเพราะการตายของคุณอา ตอนที่อยู่บนรถไฟ ฉันก็อยากจะอธิบายกับเธอ ที่คุณอาตาย เสี่ยวฝางไม่ได้ทำ ฆาตกรน่าจะเป็นคนอื่น”

“ที่จริงคุณอาเคยพูดกับฉัน ออกมาใช้ชีวิตข้างนอก ไม่ช้าก็เร็วก็ต้องหวนคืน ไม่กี่วันก่อนเขาก็พูดอีกครั้ง ดูเหมือนว่าจะมีลางสังหรณ์ว่าจะต้องมีเรื่องเกิดขึ้นกับตัวเอง เขาบอกฉันว่า ถ้าหากมีวันนึงที่เขาตายไป ต้องพาพวกเธอออกไปให้พ้นจากตงไห่เมืองแห่งความถูกผิดนี่ ไม่ต้องไปเมืองเอก และยิ่งห้ามกลับไปเมืองหลง”

“คุณอาบอกว่า หากเขาตายแล้ว แบบนั้นเมืองหลงสำหรับคุณน้า และเธอแล้ว จะยิ่งอันตราย”

จางกงหมิงพูด： “ที่จริงแล้ว ฉันไม่ยินดีให้เธอกลับมา แต่ฉันรู้นิสัยของเธอเป็นยังไง คุณอาเสียแล้ว เหลือแค่ญาติเพียงคนเดียว เธอจะต้องกลับมาเมืองหลงแน่ๆ ”

“ดังนั้น ที่ฉันจะทำตอนนี้ ก็คือหลังจากช่วยเธอตามหาคุณน้าแล้ว ก็พาพวกเธอออกไปจากที่นี่ด้วยกัน ในมือฉันมีเงินก้อนอยู่ และคุณอาก็มีเงินอยู่ในต่างประเทศ มีอสังหาริมทรัพย์จำนวนนึง อยู่ภายใต้ชื่อเธอ”

“คุณอาจัดเตรียมทุกอย่างไว้ให้พวกเธอเรียบร้อยแล้ว”

หลินชิงชิงพยักหน้า ไม่พูดอะไรไปครึ่งวัน นับว่าเข้าใจคำที่จางกงหมิงพูดแล้ว

เมืองหลงเป็นเมืองแห่งความถูกผิด หลินชิงชิงก็ไม่อยากจะอยู่นานนัก

การตายของลูกพี่หลิน ต้องไม่ธรรมดา ผู้ชักใยอยู่เบื้องหลัง ก็ไม่ใช่แค่คนสองคน

ถึงแม้หลินชิงชิงจะไม่รู้ว่าใครฆ่าพ่อของตัวเองตาย แต่มีสิ่งนึงที่หลินชิงชิงรู้ชัดเจนมากคือ ถ้าลูกพี่หลินมีชีวิตอยู่ จะต้องคุกคามไปถึงเขา ดังนั้น เขาต้องการให้ลูกพี่หลินตาย

“นายรู้มั้ยว่าใครฆ่าพ่อของฉัน?” หลินชิงชิงมองจางกงหมิง พลางถามขึ้น

จางกงหมิงตบไปที่ไหล่ของหลินชิงชิง พลางพูดขึ้น： “เรื่องที่ใครเป็นคนฆ่าคุณอา ตอนนี้ฉันยังไม่สามารถยืนยันได้ แต่ก็มีผู้ต้องสงสัยในใจไม่กี่คน ถ้าไม่เกินความคาดหมาย ก็น่าจะเป็นหนึ่งในพวกมันที่เป็นคนทำ”

“เรื่องล้างแค้น ยกให้เป็นหน้าที่ฉันก็พอแล้ว”

หลินชิงชิงขมวดคิ้ว ในเสียงมีอารมณ์ปนมากขึ้น： “ฉันอยากช่วยนาย”

“อีกฝ่ายไม่ธรรมดา” จางกงหมิงส่ายหน้า ถือว่าปฏิเสธแล้ว