NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 16

บทที่ 16 แผนของเซี่ยลู่

“ใช่สิ ทำไมพวกคุณถึงทะเลาะกัน” ในตอนนี้เอง ผู้จัดการถึงค่อยคิดถามขึ้นมาได้

หลี่ฝางเล่าเรื่องให้เขาฟัง ผู้จัดการบาร์แค่นเสียง “วางใจเถอะ น้องชาย บิลสองล้านหยวนนี้ ฉันจะให้คนไปเก็บจากตระกูลตู้"

“ถ้าพวกเขาไม่ให้ล่ะ?” หลี่ฝางไม่ได้โง่ จากทัศนคติของผู้จัดการบาร์ เขารู้อยู่แล้ว ว่าบาร์นี้จะต้องเป็นของครอบครัวของเขาเอง อีกทั้งผู้จัดการของบาร์ก็จำตัวเองได้อย่างแน่นอน

สำหรับเหตุผลที่เขาไม่เปิดเผยตัวตน หลี่ฝางเองก็ไม่รู้เช่นกัน

“เขากล้า! ” สีหน้าของผู้จัดการบาร์เหี้ยมขึ้นทันที

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ พวกเราก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องแล้ว” หลี่ฝางหัวเราะและเงยหน้าขึ้นมองหลินชิงชิง “พี่ ไปกันเถอะ"

หลังจากที่หลี่ฝางและคนอื่นๆ ออกจากบาร์ พนักงานเสิร์ฟก็ถามว่า "เจ้านาย เด็กคนนี้เป็นใครกัน ทำไมคุณถึงดีกับเขามากขนาดนั้น? "

"เด็กผู้ชายคนนั้น" ผู้จัดการบาร์หัวเราะ "เด็กคนนั้นเป็นลูกของเจ้านายพวกเรา"

“เป็นเขา?”

“ใช่ ส่งคนไปปกป้องนายน้อยอย่างลับๆ ห้ามให้เขาได้รับบาดเจ็บอีก” ผู้จัดการบาร์เอ่ย

“นอกจากนี้ นายไปตรวจสอบตระกูลตู้ ตระกูลตู้กล้าหาเรื่องนายน้อยของเรา ได้แต่บอกว่าพวกเขาโชคร้ายแล้ว อีกทั้งยังมีส้งซือหมิงคนนั้น แล้วก็ตระกูลโจว ก็ถือโอกาสสั่งสอนไปด้วยเลย”

“ครับ ลูกพี่” บริกรคนหนึ่งพยักหน้า จากนั้นจึงเดินออกจากสำนักงานไป

……

หลี่ฝางและคนอื่นๆ เดินออกจากบาร์ หลินชิงชิงมองหลี่ฝางอย่างประเมิน “น้องชาย บอกพี่สาวมาตามตรง นายกับบาร์นี้มีความสัมพันธ์ยังไงกันแน่?”

“ไม่มีความสัมพันธ์อะไรนี่” หลี่ฝางแกล้งโง่ เขาไม่กล้าบอกความจริง

“ไม่ถูกต้อง เมื่อกี้ตอนที่พวกเราทะเลาะวิวาท ล้วนเป็นพวกลูกเศรษฐีในตงไห่ทั้งนั้น ทั้งหมดถูกตำรวจพาตัวไป แต่พวกเรากลับไม่มีเรื่องอะไรสักนิด นี่เห็นชัดว่าบาร์เข้าข้างเรา หรือว่าเป็นเพราะพ่อฉันงั้นหรือ?” หลินชิงชิงขมวดคิ้ว เธอคิดอยู่นานเพียง แต่กลับเดาออกได้แค่ความเป็นไปได้เดียวเท่านั้น

เปิดบาร์ในตงไห่ ใครกล้าไม่ไว้หน้าลูกพี่หลินบ้าง

“ฉันไม่คิดอย่างนั้น” เจ้าหัวแบนส่ายหัว

หลินชิงชิงมองไปที่เจ้าหัวแบน "ทำไมล่ะ"?”

“พี่ชิง คุณจำได้ไหมว่าผมมาจากที่ไหน?” เจ้าหัวแบนถาม

“เหลวไหล แน่นอนว่าจำได้” หลินชิงชิงเอ่ย "นายเป็น ..."”

เจ้าหัวแบนรีบขัดจังหวะหลินชิงชิง และเอ่ย "คุณจำได้ก็พอ ไม่ต้องพูดออกมา"

“ฉันพูดได้แค่ว่าบาร์นี้ดูธรรมดา แต่มันเป็นเสือซ่อนเล็บจริงๆ ”

เจ้าหัวแบนถอนหายใจออกมา “บริกรที่จับฉันเมื่อกี้นี้ มาจากที่เดียวกับฉัน นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่ขัดขืน”

“ถ้าหากฉันขัดขืน บางทีแม้แต่บริกรฉันก็อาจจะไม่ชนะ”

“เป็นไปไม่ได้น่า นายมีความสามารถขนาดนี้ ใครจะไปยอมเป็นบริกรคนหนึ่งกัน”

“ฉันก็คิดไม่ออก เขาจะลงมือกับพวกเราแล้ว จนกระทั่ง....” เจ้าหัวแบนเอ่ยเสียงเบาและกระซิบข้างหูของหลินชิงชิง “จนกระทั่งพวกเขาเห็นน้องชายของคุณ ท่าทางถึงได้เปลี่ยนไป”

“นายหมายถึง ... " หลินชิงชิงมองไปที่หลี่ฝาง ดวงตาหม่นลงเล็กน้อย

“ใช่” เจ้าหัวแบนพยักหน้า จากนั้นจึงกระซิบ "พวกเขาไม่ใช่เข้าข้างเราเพราะเจ้านาย แต่เป็นเพราะเด็กคนนี้"”

หลี่ฝางไม่ได้ยินบทสนทนาของหลินชิงชิงและเจ้าหัวแบน ดังนั้นจึงถามขึ้นอย่างโมโห “พี่ พวกพี่ซุบซิบอะไรกัน”

“ไม่มีอะไร”

หลินชิงชิงเปิดประตูรถ และกระโดดขึ้นไปบนที่นั่งข้างคนขับ "น้องชาย นายอยู่ที่ไหน ฉันไปส่งนายกลับ"

หลี่ฝางไม่ได้ขึ้นรถพยาบาล แต่ขึ้นรถของหลินชิงชิง “พี่ ไปผมที่โรงเรียนมัธยมต้นตงไห่หมายเลข 1ก็พอ”

เมื่อมาถึงประตูโรงเรียนมัธยมต้นตงไห่หมายเลข 1 หลินชิงชิงส่งหลี่ฝางออกจากรถ

เมื่อเดินไปถึงที่ประตูโรงเรียน หลินชิงชิงก็สาวเท้าขึ้นมา “น้องชาย นายมีเรื่องอะไรลืมบอกกับพี่หรือเปล่า?”

หลี่ฝางยิ้มอย่างร้อนตัว “หากผมบอกพี่ ว่าผมเป็นลูกชายของเศรษฐีลึกลับคนนั้น พี่ พี่จะเชื่อรึเปล่า?”

“จริงหรือ?” หลินชิงชิงตกตะลึงปากค้าง ตอนที่เธอขับรถมา เธอเองก็คิดถึงความเป็นไปได้นี้ แต่เมื่อเห็นเสื้อผ้าของ หลี่ฝาง เธอก็คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้

“ถ้าพี่เชื่อก็เป็นความจริง ถ้าไม่เชื่อก็ปลอม" หลี่ฝางหัวเราะ

“เจ้าปีศาจตัวน้อย ไม่สนแล้ว ไม่ว่านายจะลูกชายของเศรษฐีลึกลับหรือไม่ ก็เป็นน้องชายของฉันทั้งนั้น" หลินชิงชิง หัวเราะตามและกลับไปที่รถ

ในวันรุ่งขึ้น ตู้เฟยและคนอื่นๆ ถึงค่อยได้รับการปล่อยตัวจากสถานีตำรวจ

“แม่งเอ้ย นี่มันเรื่องอะไรกัน แต่เดินคิดว่าจะมีความสุขดีๆ สักหน่อย ผลคือกลับโดนตำรวจจับขังคุกไปคืนหนึ่งซะงั้น”

“ใครบอกว่าไม่ล่ะ”

โจวเจ๋เองก็โมโหเป็นฟืนเป็นไฟเช่นกัน ทั้งคู่มองไปที่ตู้เฟยอย่างโหดเหี้ยม “เรื่องนี้ต้องโทษนาย”

“เอาน่า พี่ชายที่แสนดีทั้งสอง ครั้งนี้น้องชายติดค้างพี่ ผมรับประกัน หากวันหลังมีโอกาส ผมจะต้องนัดกับสองสาวนั่นออกมา ให้พวกพี่ได้สนุกสนานแน่”

“อ้อใช่ เมื่อคืนสาวๆ พวกนั้นเมามาก คงไม่ถูกใครหิ้วไปแล้วหรอกนะ?” " ส้งเสียงถามอย่างกังวล เนื่องจากการถูกหิ้วตัวไปแบบนั้นในบาร์เป็นเรื่องปกติอย่างยิ่ง

ขอแค่สาวๆ เมาแล้ว ก็จะถูกจับตามอง พอถึงเวลา....

ตู้เฟยรีบโทรหาเซี่ยลู่ เซี่ยลู่บอกแค่ว่าเธอสบายดีและยังอยู่ที่บาร์

ตู้เฟยนั่งแท็กซี่ไปที่Recalling the past นอกจากการไปรับเซี่ยลู่และคนอื่นๆ แล้ว เรื่องที่สำคัญก็คือเขาจะต้องเอารถกลับมา

เมื่อมาถึงRecalling the past ตู้เฟยก็เข้ารถไป ขณะที่กำลังจะโทรหาเซี่ยลู่กลับพบว่ามีชายคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างหลังเขา