อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 6

ในตาของผู้หญิงที่กรอกไปด้วยน้ำตา ทำให้คนที่เห็นเกิดความรู้สึกเห็นใจ

"ช่วยหรอ" ใบหน้าที่เคร่งขรึมของเฟิงหานชวน คิ้วขยับไปทีหนึ่ง

"ใช่ ใช่ คุณให้ฉันยืม......ให้ฉันยืมหนึ่งแสนหยวนได้ไหม ฉันมีเรื่องสำคัญมากๆเรื่องหนึ่งต้องทำ ฉันต้องการ.....ต้องการหนึ่งแสนหยวน......"

เฉินฮวนฮวนรู้สึกว่าการเอ่ยปากขอยืมเงิน เป็นเรื่องที่ยากและลำบากใจมาก แต่หล่อนก็ไม่มีวิธีอื่นแล้วจริงๆ

เธอร้องไห้สะอึ้งไปด้วยขอร้องผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าไปด้วย

เธอจะเก็บกล่องใส่อัฐิของคุณยายไว้ในกระเป๋าเดินทางตลอดไม่ได้ เธอต้องหาที่ฝังคุณยายก่อนถึงจะดีที่สุด

แต่เธอไม่มีเงินติดตัวเลย พวกเฉินเจี้ยนหมินก็เล่นเกมหายตัว นอกจากการขอยืมเงินจากคนของบ้านตระกูลเฟิงแล้ว เธอก็ไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว

"ต้องการแค่หนึ่งแสนหยวนหรอ"เฟิงหานชวนยิ้มหัวเราะเยาะทีหนึ่ง บนใบหน้าแสดงการดูถูกออกมา

เฉินฮวนฮวนก้มหน้าอยู่ เธอมองไม่เห็นการหัวเราะเยาะของผู้ชายคนนี้ ได้แต่พยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก ตอบว่า "ฉันต้องการแค่หนึ่งแสนหยวนจริงๆ คุณให้ฉันยืมก่อนได้ไหม จากนี้ไปฉันจะขยันทำงานมากกว่านี้ ฉันสัญญาว่าจะรีบคืนเงินให้คุณแน่นอน......"

คนของบ้านตระกูลเฟิงน่าจะมีเงินเยอะกันทุกคนแหละ เธอขอยืมหนึ่งแสนหยวน คงไม่มีปัญหาหรอกมั้ง

"ได้ ฉันให้เธอได้ หลังอาหารเย็นรอฉันอยู่ที่ห้อง"พูดจบ เฟิงหานชวนก็เอามือของเธอออก แล้วก้าวขาอันยาวของเขาขึ้นบันไดไป

เฉินฮวนฮวนมองร่างของเขาที่เดินจากไป รีบเอามือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออก บนใบหน้าเผยให้เห็นถึงความดีใจ

เฟิงหานชวนตกลงที่จะให้ยืมเงินแล้วหรอ

เมื่อคิดถึงตรงจุดนี้ ในใจของเฉินฮวนฮวนก็รู้สึกว่าได้รับการปลอบประโลม พรุ่งนี้เธอก็จะได้ไปฝังอัฐิของคุณยายแล้ว

ในระหว่างที่ทานอาหารเย็น ไม่มีใครเอ่ยถึงเรื่องนี้เลย

หลังทานอาหารเย็นเสร็จ เฉินฮวนฮวนก็กลับไปรอในห้องแต่โดยดี รอให้เฟิงหานชวนมาหา

เฟิงหานชวนบอกแล้วนี่ว่า หลังอาหารเย็นให้เธอรอเขาอยู่ในห้อง อีกเดี๋ยวเดียวเขาก็คงจะเอาเงินมาให้เธอยืมแล้วล่ะ