อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 124

"คุณหมอว่ายังไงบ้างคะคุณ"

ภรรยาถามสามีทันทีที่ออกมาจากห้องของคุณหมอ

"ไม่เป็นอะไรมากหรอก...คุณหมอบอกว่าลูกชายของเราอาจจะแพ้ท้องแทนภรรยานั่นล่ะ...แต่ว่าอาจจะแพ้ท้องมากกว่าคนอื่นหน่อยก็แค่นั้นเอง"

สามียิ้มอ่อนให้กับภรรยา

"โอ้ยโล่งอกไปทีนะคะ...ตกใจหมดเลย...คิดว่าเป็นอะไรมากกว่านี้เสียอีก"

เมื่อพูดจบผู้เป็นแม่หันหน้าไปมองลูกชายที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียงผู้ป่วย หญิงชราใช้นิ้วมือของตัวเองปัดปอยผมที่ตกอยู่บนหน้าผากของลูกชายให้เสยขึ้นไปแล้วผู้เป็นแม่ก็ก้มลงไปจูบกลางหน้าผากของลูกชาย

"หายไวๆนะลูก"

แม่พูดกับลูกขณะที่ลูกชายกำลังหลับพริ้มอยู่ ส่วนผู้เป็นพ่อได้แต่มองการกระทำแล้วได้แต่อึดอัดในใจไม่กล้าพูดความจริงบอกภรรยาของตัวเอง

"คุณกลับบ้านไปพักผ่อนก่อนเถอะ...ผมมีอะไรจะสะสางกับเลขาของลีโอเรื่องงาน...คุณกลับบ้านไปก่อนกับอาเทรสนะ เดี๋ยวผมให้อาเทรสขับรถไปส่งคุณ คุณกลับไม่นานหรอกเดี๋ยวผมก็จะตามไป"

สามีได้บอกกับภรรยาพร้อมกับส่งยิ้มหวานแนบเนียนที่สุดทำเหมือนไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นเลยแม้แต่นิดเดียว

"นะ คุณกลับไปพักผ่อนเถอะ"

สามีขะยั้นขะยออยากให้ภรรยากลับบ้าน

" คุณแม่กลับเถอะครับ"

"แต่แม่อยากเฝ้าลูกที่นี่"

"ผมไม่เป็นอะไรมากหรอกครับคุณแม่และอีกอย่างที่นี่ก็คือโรงพยาบาลของเรา และยังมีคุณหมอที่เก่งอีกหลายคน ก็แค่อาเจียนนิดหน่อยแพ้ท้องแทนเมียก็แค่นั้นเองคุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับผมไหว " ลูกชายบอกแม่

"ก็ได้ แม่ยอมกลับก็ได้ ส่วนคุณดูแลลูกของเราให้ดีๆนะคะ"

"จ้ะที่รัก"

สามีรับปากภรรยาตัวเอง

เมื่อภรรยาเดินรับหายไปแล้วตอนนี้ผู้เป็นพ่อได้มอง ใบหน้าของลูกชายตัวเองอย่างเต็มตา เขาปฏิเสธไม่ได้หรือว่าลูกชายของตัวเองหน้าตาดีมากจริงๆ

แต่ในความหน้าตาดีมันแฝงไปด้วยความโชคร้ายที่ลีโอนาร์โดอายุเพียงแค่นี้ต้องมาเจอกับเรื่องร้ายแรงมากมายถึงเพียงนี้

"คุณเป็นเลขาลีโอใช่ไหม"

พ่อของลีโอนาร์โดเรียกเลขาของลูกชายที่ยืนอยู่หน้าห้องผู้ป่วย

"ค่ะ ท่านประธานใหญ่"

" คุณตามผมมาทางนี้ "

เลขาสาวเดินตามพ่อ ของลีโอนาร์โดเข้ามาภายในห้องพักของผู้ป่วย

"ต่อไปนี้ถ้าลูกชายของผมมีอะไรให้คุณ โทรหาผมเพียงคนเดียว...แล้วเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับห้ามกระโตกกระตากทำเป็นเรื่องใหญ่อีกเข้าใจไหม"

... พ่อของเขาออกคำสั่งเลขาอย่างน่าเกรงขาม

"ค่ะ คุณท่าน"

เลขาได้รับปาก

"แล้วคุณก็กลับไปได้ แล้วพรุ่งนี้ผมจะไปทำงานแทนลูกชายผมเอง...ผมจะกลับไปบริหารบริษัทแทนลูกชายเป็นเวลาสามเดือนอย่างน้อย...แล้วคุณก็เป็นเลขาของผม...คุณยื่นเรื่องหุ้นในบริษัทได้เลยนะ...เปลี่ยนแปลงทั้งหมดผมจะเป็นคนควบคุมดูแลทั้งหมดเอง"

พ่อของลีโอนาร์โดได้ออกคำสั่งอย่างน่าเกรงขาม

"ค่ะ คุณท่าน"

แคทได้แต่แปลกใจแต่ก็ไม่กล้าถามเจ้านายว่าลีโอนาร์โดเป็นอะไรร้ายแรงมากมายถึงเพียงนี้ผู้เป็นพ่อถึงได้เปลี่ยนแปลงคณะกรรมการและสิทธิ์ผู้ถือหุ้น

"พรุ่งนี้คุณเรียกประชุมคณะกรรมการบริษัทด้วย ประชุมใหม่แบบเร่งด่วนเวลา 10.00 น. "

"ค่ะ คุณท่าน"

เลขากำลังจดรายละเอียดและบันทึกคำสั่งของเจ้านายลงใน iPad

"แล้วแกพร้อมเมื่อไหร่ล่ะ...คุณหมอจะได้ทำการผ่าตัดให้เลย"

"ผมขอเวลาหน่อยนะครับคุณพ่อ ตอนนี้ผมอยากเจอเคทครับคุณพ่อ ผมอยากเจอสเตฟานี่ผมอยากเห็นหน้าเธอ"

จนในขณะนี้ลีโอนาร์โดถึงจะรู้ว่าตัวเองไม่สบายและกำลังป่วยอยู่ก็ยังเอาแต่คิดถึงหญิงสาวผู้เป็นที่รัก

"พ่อว่าเรารักษาตัวเองให้หายก่อนแล้วค่อยไปเจอเธอดีไหม ?

"ไม่ครับคุณพ่อ...ผมต้องการเจอเธอ...ถ้าเธอบอกว่าไม่ต้องการผมจริงๆผมก็ไม่อยากจะรักษาให้มันหายหรอกนะครับ ถึงแม้ผมรักษาหายแล้วแต่ผมก็รู้สึกตายทั้งเป็นอยู่ดี ถ้าลูกกับเมียของผมไม่ยอมให้อภัยผมแบบนี้ผมก็ไม่รู้จะมีชีวิตต่อไปอย่างไร ผมขอเจอเธอเป็นครั้งสุดท้ายก็แล้วกันนะครับคุณพ่อ แล้วผมจะตัดสินใจอีกครั้งหนึ่งว่าผมจะรับการผ่าตัดวันไหน ผมขอกำลังใจจากลูกเมียก่อนนะครับคุณพ่อ"

"แล้วเธอจะยอมมาเจอลูกเหรอ...ขนาดลูกไปหาเธอเธอก็ยังขับไล่ลูกเลย"

"เดี๋ยวรอให้ร่างกายผมแข็งแรงแล้วผมจะออกไปหาเธอเหมือนเดิมครับคุณพ่อ...น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน...ผมจะไปขอโทษเธอรับผิดในทุกสิ่งทุกอย่าง...ผมจะขอโทษเธอทุกวัน ... ผมจะไปถามเธอว่าต้องให้ผมทำยังไงเธอถึงจะยอมอภัยให้ผม ผมยินดีทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเธอเท่าที่เธอต้องการ แล้วผมก็จะกลับมาหาคุณหมอและทำการผ่าตัดต่อไปครับคุณพ่อ"

"แล้วแกไม่ห่วงตัวเองบ้างเหรอ"

"คุณพ่อครับ...ผมก็ห่วงตัวเองสิครับ แต่ผมไม่ได้ห่วงตัวเองคนเดียว ผมห่วงลูกกับเมียด้วยถ้าเกิดว่าผมผ่าตัดไปแล้วถ้าเกิดว่าโชคผมไม่ดีผมไม่ฟื้นขึ้นมาแล้วละครับ เรื่องที่ผมยังคุยกับเมียผมเอาไว้ยังเคลียร์กันไม่เรียบร้อย ถ้าผมเป็นอะไรไปก่อนผมก็จะไม่มีสิทธิ์ได้พูดได้คุยกับเธออีกนะครับ...ผมขอคุยก่อนแล้วผมค่อยรับการผ่าตัดครับคุณพ่อ"

ลีโอนาร์โดบอกพ่อตัวเองด้วยน้ำเสียงที่แอบเศร้า แต่เค้าก็ยังมีความหวังให้สเตฟานี่อภัยให้กับเขาแล้วเขาก็จะได้กลับมาผ่าตัดอย่างมีความสุข

"แต่คุณหมอบอกแล้วนะว่ามีเครื่องมือที่ทันสมัยรับรองความปลอดภัย 99.99 % มีเพียง 0.01 เท่านั้นที่มันผิดพลาด ลูกควรจะรับการผ่าตัดก่อนที่จะไปง้อเมียตัวเองนะ"

ผู้เป็นพ่อได้แต่บอกกับลูกชายด้วยความเป็นห่วง

"คุณพ่อครับ...คุณพ่อให้ผมได้ทำในสิ่งที่ผมอยากจะทำเถอะนะครับ"

ลูกชายได้แต่ส่งสายตาอ้อนวอนผู้เป็นพ่อของตัวเอง

"นะครับคุณพ่อ"... ลูกชายส่งสายตาวิงวอนให้กับพ่อของตัวเองผู้เป็นพ่อได้แต่มองแล้วก็อ่อนใจในความรักของหนุ่มสาวสมัยนี้

"ถ้าลูกเห็นดีแบบนี้พ่อก็คงจะขัดใจอะไรลูกไม่ได้เลยสินะ"

ผู้เป็นพ่อบอกกับลูกชายแล้วยิ้มอ่อน....