อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 34

ตอนนี้ลิ้นของเค้าอยู่ในปากฉันเหมือนเค้ากำลังแสดงสิทธิ์แสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของฉันอยู่

เค้ากำลังดูดเพลินกับปากของฉัน ตอนนี้ฉันรู้สึกได้ถึงร่างของเขาที่แนบชิดฉันทุกสัดส่วน ฉันรับรู้ได้ว่าเค้าต้องการฉันมาก

"คุณไว้ใจผมนะ แล้วผมจะแสดงให้คุณเห็นว่าเป็นผู้หญิงของผมมันดีมากขนาดไหน !

เค้ากระซิบข้างหูกับฉัน ซึ่งตอนนี้ความต้องการของฉันก็ต้องการเขามันมากมายเหลือเกิน

" ฉันยากรู้แล้วลีโอ " ฉันครางบอกเขา

ฉันพยักหน้าในตาเบิกกว้าง ตรงหัวใจแทบจะกระเด็นออกจากร่าง เลือดของฉันสูบฉีดอย่างแรงไปทั่วร่างกาย

" กินฉันสิ "

เค้าเลื่อนตัวออกจากร่างกายของฉันไปยืนอยู่ที่ปลายโต๊ะอาหารและก็มามองร่างกายของฉันนัยตาลุกวาวด้วยความปรารถนา

"ขอบคุณนะที่คุณไม่ขัดขืน"

เค้าพึมพำและยิ้มชั่วร้ายแบบผู้ดี เค้าโน้มตัวลงมาและเริ่มถอดรองเท้าส้นสูงของฉันออก

"คุณอย่าทำแบบนี้ได้ไหม รองเท้าฉันถอดเองก็ได้"

ฉันบอกกับเขาซึ่งเขาแทบจะไม่ฟังเสียงของฉันเลย

"คุณอยู่เฉยๆเดี๋ยวผมจะเป็นคนดำเนินการเองทั้งหมด ถ้าคุณยังพูดมากอยู่แบบนี้ผมจะใช้ผ้าปิดปากคุณด้วย"...เค้าได้บอกกับฉัน

"คุณไว้ใจผมเถอะคุณจะปลอดภัย แล้วคุณจะร้องขอจากผมเองว่าอย่าหยุดมัน ผมรับรองได้คุณจะไม่มีวันลืม"

เค้าได้บอกกับฉันพร้อมกระซิบที่ข้างใบหูฉันอย่างร้อนแรง

เค้าก้มถอดรองเท้าของฉันอีกต่อไปอย่างชำนาญ

จากนั้นเขาก็ค่อยๆดึงกางเกงในของฉันออก

เค้ายกตัวฉันขึ้นแล้วก็ถอดชุดเดรสสีหวาน ของฉันออกจากร่างกายของฉันอย่างชำนาญงาน

"ใช่สิ่ฉันไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกที่เค้าทำแบบนี้ฉันลืมไป" ฉันน้อยใจ

"เอาละ แค่นี้ก็เรียบร้อยแล้ว"

เขาพูดพร้อมกับมองหน้าและเรือนร่างของฉันซึ่งตอนนี้ไม่มีอาภรณ์ใดใดปิดร่างกายเลย แม้แต่ชิ้นเดียว

ในขณะที่เขายังมีเสื้อผ้าปิดตาอยู่ครบในชุดสูทมีเพียงอย่างเดียวที่หายไปนั้นก็คือเน็คไทของเค้าเพราะเค้าใช้มันมามัดข้อมือทั้งสองข้างฉันไว้กับเก้าอี้ที่ติดอยู่กับโต๊ะอาหาร