โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 598

"ฉันแนะนำคุณอย่าท้าทายกับความอดทนของฉัน" เสียงของฮั่วเทียนหลันทุ้มและลึกขึ้น

หยางหยานเงยหน้าขึ้นมและมองตรงไปที่ฮั่วเทียนหลัน สายตาของเขาเต็มไปด้วยการตรวจสอบข้อเท็จจริง

"อันที่จริงการรู้มากเกินไป ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับคุณตอนนี้ คุณอยู่ดีกินดี ทำไมคุณต้องรู้เรื่องโหดร้ายเมื่อก่อนเหล่านั้นล่ะ? "

"ดูเหมือนว่าด้วยวิธีการปกติ ฉันจะไม่สามารถสื่อสารได้อีกต่อไปแล้ว"

ฮั่วเทียนหลันกดปุ่มบนโต๊ะ และประตูก็เปิดออกทันที บอดี้การ์ดห้าหกคนก็รีบเข้ามาจากด้านนอก

"นายน้อยที่สองจะให้ผมเจ็บปวด? อย่าลืม ว่าฉันเป็นพี่ชายคนที่สามของคุณ"

ชื่อเรียกนี้ ทำให้ฮั่วเทียนหลันขมวดคิ้ว

ใบหน้าของเขาตึงเครียด มือของเขาค่อยๆกำหมัดแน่น

นานมาก เขาก็โบกมือให้บอดี้การ์ดออกไป

หยิบซิการ์กล่องหนึ่งขึ้นมาจากโต๊ะ ดึงมันออกมาและยื่นให้หยางหยาน

"สินค้าคิวบา ไม่เลว" หยางหยานก็เป็นผู้เชี่ยวชาญ

"หลังจากสูบซิการ์แล้ว คุณก็ไปได้เลย! "

"คุณหมายถึงอะไร? " หยางหยานมือที่เพิ่งจับซิการ์มา หยุดส่งเข้าปากของเขาทันที

"หมายความตามตัวอักษรด้านบน" ฮั่วเทียนหลันไม่ต้องการอธิบาย

"คุณชายที่สอง วันนี้ฉันมาที่นี่ เพื่อคุยเรื่องหนึ่งกับคุณ "

หยางหยานก็ไม่แยแส น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความหนาวสั่น

"อ้อ? " ฮั่วเทียนหลันไม่ได้ยกเปลือกตาขึ้น นั่นหมายความว่าชัดเจน แม้ว่าหยางหยานจะบอกว่าเขาทำลายท้องฟ้า เขาก็จะไม่เปลี่ยนแปลงใด ๆ

"ปล่อยหลิงรุ่ยเถอะ! "

"คุณพูดอะไร? "

ฮั่วเทียนหลันตบลงบนโต๊ะกาแฟทันที ถ้วยบนโต๊ะกาแฟแกว่งไปมาสองสามครั้ง และหยดน้ำก็หกลงบนโต๊ะ

"ปล่อยหลิงรุ่ยไป อย่าให้เธอปะปนกับสิ่งเหล่านี้"

"ปกติก็ไม่ได้ปะปน"

"เธอเป็นเมียฉัน ตลอดชีวิต ไม่มีใครแย่งเธอไปจากฉันได้! "

คำพูดของฮั่วเทียนหลัน ดูเหมือนจะใช้หมดเรี่ยวแรง หยางหยานก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึก

"คุณรักเธอจริงๆเหรอ? "

น้ำเสียงของหยางหยานกลับสู่ความเฉยเมยอย่างรวดเร็ว ท่าทางของเขาดูสบายๆ ราวกับเห็นคำทักทายบนท้องถนน

"ไม่เข้าใจ? ดังนั้น นี่คือเหตุผลที่คุณเป็นโสด"

หลังจากที่ฮั่วเทียนหลันกล่าว คำเยาะเย้ยก็ปรากฏขึ้นทั่วปาก

คนอื่นจะควบคุมความรู้สึกของเขาได้อย่างไร

ในวันที่หยางหลิงรุ่ยกำลังจะกลับไปที่เมือง Z เขาได้รับโทรศัพท์จากคนแปลกหน้า

"คุณผู้หญิงหยางใช่ไหม? ฉันคิดว่าเราสามารถพบกันได้แล้ว"

หยางหลิงรุ่ยไม่คุ้นเคยกับหมายเลขนี้ แต่เธอมักจะรู้สึกว่าเคยได้ยินเสียงนี้มาก่อน และยังคงเป็นหมายเลขล่าสุด

"คุณคือ? "

"ฉันช่วยคุณรื้อฟื้นความทรงจำ คุณลืมไปแล้วเหรอ? "

คำพูดของอีกฝ่าย ทำให้หยางหลิงรุ่ยตัดสินตัวตนของเธอได้อย่างรวดเร็ว แต่ เธอมาหาตัวเองทำไม?

"Mor Café ฉันจะรอคุณอยู่ที่นั่น"

วางสายโทรศัพท์ ก็มีเสียงตี๊ดในไมโครโฟน

หยางหลิงรุ่ยมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์เป็นเวลานาน และในที่สุดก็ตัดสินใจไปที่นัดหมาย

Mor Café อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ แต่ใช้เวลาขับรถมากกว่าสิบนาที

เรื่องนี้ หยางหลิงรุ่ยไม่ให้คนขับรถไปส่งเธอ ได้แค่ไปที่นั่นด้วยตัวเองเท่านั้น

"สวัสดีค่ะ คุณ Lilith เจอกันอีกแล้ว"

ทันทีที่หยางหลิงรุ่ยเข้าไปในร้านกาแฟ เธอก็เห็น Lilith นั่งอยู่ที่มุมหนึ่ง

วันนี้ Lilith สวมชุดสีแดงและมีหมวกเบเร่ต์บนศีรษะ ซึ่งดูมีเสน่ห์มากทีเดียว

"คุณหยาง เชิญนั่ง ที่ Mor Café แห่งนี้ ที่พวกเราก็มีร้านนี้ ในเมือง S ของแท้"

หยางหลิงรุ่ยยิ้มและไม่ตอบคำนินทานี้

"คุณหยางการฟื้นความจำเป็นอย่างไรบ้าง? " Lilith ถามอย่างห่วงใย

"ก็โอเค"

"คุณหยางต้องทราบ ว่าการฟื้นความจำที่เหลือ อาจใช้เวลานาน และเมื่อคุณฟื้นความจำ คุณจะต้องไม่ถูกกระตุ้น ไม่เช่นนั้น......"

เมื่อเห็นว่าความกังวลของ Lilith ไม่มีที่สิ้นสุด หยางหลิงรุ่ยยังคงกังวลที่จะกลับไปที่เมือง Z ดังนั้นเธอจึงไม่มีเวลาคุยกับ Lilith เธอจึงพูดตรงๆ : "คุณ Lilith ฉันอยากเจอคุณไม่ใช่เพื่อที่จะคุยเรื่องนี้ คุณมีอะไรก็บอกฉันตรงๆได้เลย ถึงอย่างไรคุณก็ช่วยฉัน หลังจากนี้ถ้าฉันช่วยคุณได้ ฉันจะทำแน่นอน"

ความตรงไปตรงมาของหยางหลิงรุ่ย ในตรงกันข้าม ดูเหมือนว่า Lilith จะเป็นคนเจ้าเล่ห์เล็กน้อย

แต่เธอเป็นคนที่ใจกว้างมาก เธอเห็นโลกมามาก รีบปรับทัศนคติทันที

"ในเมื่อคุณหยางพูดอย่างนั้น ฉันก็จะไม่อ้อมค้อมแล้ว ถ้ามีความขัดแย้ง ฉันก็หวังว่าคุณจะเข้าใจฉัน"

"ฉันเข้าใจ"

Lilith ไม่ได้พูดในทันที ดูเหมือนเธอจะตกอยู่ในความเงียบ เธอคิดเกี่ยวกับการจดจำสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น จากนั้นก็เรียบเรียงและวิธีบอกหยางหลิงรุ่ย

"ครั้งก่อนฉัน เคยเห็นกำไลหยกของคุณหยาง"