พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว นิยาย บท 18

การขมวดคิ้วของ ฟู่ซือเยี่ยน ทำให้ หมิงซี นึกถึงความฝันที่เธอมีในระหว่างวัน

ในความฝันเขาบอกให้เธอทำแท้งอย่างเย็นชา

หัวใจของเธอเต้นแรง และเธออธิบายว่า: "บางทีฉันอาจจะท้องไม่ดี ขอนอนพักสักพักเถอะ"

ฟู่ซือเยี่ยน ขมวดคิ้ว สงสัยว่าเขาจะไม่เชื่อเธอหรือไม่

เธอกัดริมฝีปากอย่างประหม่าและตะโกนเบา ๆ: "มันเจ็บ"

ฟู่ซือเยี่ยน เปิดฝ่ามือของเธอออก และรอยขีดข่วนที่เซหลายอันดูน่าตกใจบนฝ่ามือสีขาว

เขาขมวดคิ้ว: "คุณไม่ได้จัดการเหรอ?"

หมิงซี ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฝ่ามือของเธอยังคงได้รับบาดเจ็บ เธออาจจะถูมันที่ไหนสักแห่งเมื่อเธอล้มลง เมื่อคิดถึงตอนกลางวัน สีหน้าของเธอก็ลดลงอีกครั้ง

เมื่อเห็นใบหน้าที่ซีดเซียวของเธอ ฟู่ซือเยี่ยน ก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ด้วยซ้ำ เขาอุ้มเธอขึ้นและวางเธอบนโซฟา จากนั้นจึงนำกล่องยามา

เขาคุกเข่าลงและทำความสะอาดบาดแผลของเธออย่างอ่อนโยน

“เธอม่รู้วิธีหลบหลีกเหรอ?”

หมิงซี พูดไม่ออก นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นคนร้ายบ่นก่อนแล้วจึงทำเช่นนั้นอย่างมั่นใจ

เห็นได้ชัดว่าเขาคือคนที่ผลักเธอออกไป!

ฟู่ซือเยี่ยน หยิบสำลีแอลกอฮอล์แล้วเช็ดเบา ๆ เมื่อดวงตาแคบ ๆ ของเขามองลงไป เขาดูอ่อนโยนมาก

เห็นได้ชัดว่าเป็นการเคลื่อนไหวที่ไม่เป็นทางการ แต่สามารถทำให้ผู้คนเต็มใจที่จะอยู่ในนั้นโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ

ความเจ็บจากแอลกอฮอล์ทำให้เกิดน้ำตาที่มุมดวงตาของ หมิงซี เธอกัดริมฝีปากและรู้สึกว่าเธอบอบบางเกินไปและเป็นเพียงอาการบาดเจ็บเล็กน้อย

แต่เธอไม่รู้ว่าทำไม เธอแค่อยากจะร้องไห้

ขณะที่น้ำตากำลังจะไหล หมิงซี ก็กัดริมฝีปากล่างของเธอแน่นเพื่อกลั้นไว้

เธออยากถามเขาว่าเขาไม่เคยรักเธอเลยจริงหรือ?

แต่เธอกลัวว่าเธอจะทนไม่ไหวเมื่อได้ยินคำตอบของ ฟู่ซือเยี่ยน จริงๆ

ฟู่ซือเยี่ยน เงยหน้าขึ้นมองและเห็นว่าริมฝีปากของเธอถูกกัดจนแตก และเลือดสีแดงสดก็เปื้อนใบหน้าที่ราวกับหิมะของเธอมองเห็นเด่นชัดกระแทกตา

แต่คนที่อยู่ตรงหน้าเธอไม่ยอมให้เธอคิดเลย ฟู่ซือเยี่ยน แข็งแกร่งมากในเรื่องนี้มาโดยตลอด

เขาคว้ามือที่ดื้อรั้นของเธอ จมลึกลงไปในโซฟานุ่ม ๆ แล้วจับเธอไว้ จากนั้นเขาก็กัดมุมริมฝีปากของเธอเบา ๆ ควบคุมทุกรายละเอียด ปล่อยให้ หมิงซี ไม่สามารถคิดอะไรอื่นได้

คุณสามารถยอมรับมันได้เพียงลำพังเท่านั้น

ฟู่ซือเยี่ยน รู้วิธีเกลี้ยกล่อมเธอ เขาบีบคางของเธอ กัดและดูดช้าๆ ทำให้ หมิงซี ซีนิ่มลงเป็นแอ่งน้ำ และปากของเธอก็เต็มไปด้วยการพึมพำ

บรรยากาศที่คลุมเครือและเอ้อระเหยถูกทำลายด้วยเสียงสั่นของโทรศัพท์มือถือ

โทรศัพท์มือถือของ ฟู่ซือเยี่ยน กระพริบอยู่บนโต๊ะ เขาไม่ได้ดู แต่เขาจับหน้าเธอแล้วจูบเธอลึกขึ้นและหนักขึ้น

มุมตา หมิงซี เปลี่ยนเป็นสีแดง แต่หลังจากเห็นคำว่า 'เสวี่ยเหวย' กระพริบบนหน้าจอ ร่างกายของเธอก็เย็นลงและตื่นได้สติกลับมาอย่างแจ่มชัด

เธอผลักอย่างแรง แต่ชายคนนั้นก็ไม่ขยับเลย

วินาทีต่อมา ฟู่ซือเยี่ยน รู้สึกถึงร่างกายที่เย็นชาของเธอ และหยุดลงแต่ไม่ยอมปล่อยเธอ

โทรศัพท์ยังคงสั่น และ หมิงซี ก็หันหลังกลับโดยไม่อยากดู