พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+) นิยาย บท 34

บทที่ 34 ทีมต้มตุ๋น

เนี่ยเฟิงเห็นรอยยิ้มที่ฝืนบนใบหน้าของเย่หรูเสว่ก็รู้เลยว่าเธอไม่อยากย้ายมาแผนกจราจร

แต่ไม่ใช่ว่าแผนกจราจรไม่ดี แต่ว่าเธอจบมาจากตำรวจอาญากรรม ไปแผนกจราจรรู้สึกไม่ค่อยเหมาะกับงานสักเท่าไหร่

"พี่ใหญ่ ทำไมรถพี่ถึงได้พังขนาดนี้?ใครเป็นคนทำกันแน่?ฉันจะรับเช็คกล้องวงจรแถวนี้ให้!"

เย่หรูเสว่รีบเบี่ยงเบนหัวข้อ มองดูรถที่ถูกทุบจนพังของชิวมู่เฉิง รู้สึกโกรธมาก

"จริง ๆ แล้วน่าจะเป็นการเข้าใจผิด"

ชิวมู่เฉิงครุ่นคิด เลยพูดแบบนี้

"เข้าใจผิดอะไรกัน?คนพวกนั้นเป็นคนทุบรถพวกเราจนพัง พี่หกต้องเช็คกล้องนะ จับพวกคนที่ทุบรถพังให้หมด เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกัน มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพวกเราเลย มีสิทธิ์อะไรมาทุบรถพวกเราล่ะ?"

เนี่ยเฟิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ พี่ใหญ่เขาดีหมด เสียอย่างเดียว เธอดูเหมือนจะเป็นคนเย็นชา แต่จริงๆแล้วเป็นคนขี้ใจอ่อน

เนี่ยเฟิงเลยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ให้เย่หรูเสว่ฟังอย่างละเอียด หลังจากเย่หรูเสว่ฟังแล้วก็ทุบกำแพงข้างๆอย่างโมโห

"นี่พวกมันจงใจชัด ๆ ต้องจับพวกมันให้ได้ แล้วสั่งสอนสักที และจะให้พวกมันชดใช้ ! อย่าไปทนกับคนแบบนี้ !"

เย่หรูเสว่พูดแล้วบีบกำปั้น

"เรื่องนี้ปล่อยมันไปเถอะ พี่ซื้อประกันสำหรับรถไว้แล้ว"

อีกอย่าง ถึงจะหาพวกนั้นเจอแล้วยังไงล่ะ ถ้าพวกเขายังทำตัวไร้เหตุผลกลิ้งไปกลิ้งมาเหมือนเมื่อกี้ล่ะ? งั้นพวกเขาคงจะกลายเป็นเป้าหมายในการโจมตีไม่ใช่หรือไง?

"แค่ว่าลำบากเสี่ยวเฟิงที่ต้องมาทุกข์ใจด้วยกันกับพี่"

"ผมมีอะไรให้ทุกข์ใจ?ถ้าเมื่อกี้พี่ใหญ่ไม่ห้ามผม ผมจัดการพวกนั้นจนหมอบแล้ว ! จะยอมให้พวกมันขี่หัวของพวกเราได้ยังไง?"

เนี่ยเฟิงเห็นว่าพี่ใหญ่ไม่อยากจะตามมาให้รับผิดชอบรถคันนี้แล้ว

แต่ว่าเขาไม่ยอม พวกนั้นมีเพียงแค่จำนวนคนที่มากเท่านั้นเอง ?

และให้พวกเด็ก ๆ กับคนชราออกมาเป็นโล่โดยเฉพาะ ไม่ใช่ลูกผู้ชายเลยไม่ใช่เหรอ ?

"พี่ใหญ่คิดให้ดีนะ เหตุการณ์ทุบจนพังนี้มันเลวมากเลยนะ พวกมันมีสิทธิ์ที่จะชดเชยให้พี่ จะว่าไปรถคันนี้ก็ไม่ใช่ถูกๆนะ"

ถึงพวกเขาจะเป็นกองตำรวจจราจร แต่ว่าก็จำเป็นต้องได้รับคำยินยอมจากคู่กรณีก่อน พวกเขาถึงจะไปประสานงาน สุดท้ายแล้วเรื่องนี้ก็เกี่ยวข้องกับทรัพย์สินส่วนตัวเท่านั้น

"น้องหก เธอไปทำงานของเธอเถอะ เธอเพิ่งย้ายมาแผนกนี้ คงจะยังมีหลายๆอย่างที่ต้องปรับตัว"

จริงๆเมื่อกี้ตอนที่ให้เนี่ยเฟิงโทรเรียกตำรวจจราจร เธอก็มีลังเลนิดหน่อย

อยากทำการพัฒนาที่ดินนี้อีกครั้ง ยังต้องการชื่อเสียงของคนท้องถิ่นเดิม ก่อนหน้านี้ก็เคยมีเหตุการณ์นองเลือด

เนี่ยเฟิงรู้ว่าพี่ใหญ่กังวลอะไร เขาเลียริมฝีปากที่แห้ง แล้วมองไปในระยะไกล

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็หันกลับมา"ก็ได้ ! งั้นฟังพี่ใหญ่แล้วกัน ! พี่ใหญ่พูด พี่ใหญ่ว่าอะไรก็คืออะไร !"

ไม่นาน เจ้าหน้าที่ประกันภัยก็มา รถคันนี้ของชิวมู่เฉิงถูกทุบจนไม่สามารถใช้ได้แล้ว เจ้าหน้าที่ประกันภัยทำการชดใช้ตามประกัน เงินชดใช้ที่ได้มาก็ไม่พอที่จะซื้อรถรุ่นระดับกลางได้

นอกจากนี้ช่วงนี้ต้องทำการพัฒนากับที่ดินพื้นที่บุกเบิกสปริง ดังนั้นชิวมู่เฉิงก็เอาเงินก้อนนี้เป็นเงินลงทุนเริ่มต้นแล้วกัน

เนี่ยเฟิงเห็นพี่ใหญ่ของตัวเองขนาดรถยังไม่อยากซื้อรถ แล้วเบียดรถไฟใต้ดินกลับไปด้วยกัน เขารู้สึกยังไงไม่รู้มันพูดยาก