พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 156

หลิวฉวนย่ารู้ดีถึงความกว้างขวางและอำนาจของเฉียนเป้า ต่อหน้าเฉียนเป้าเขาจะนับเป็นอะไรได้!

ถ้าเฉียนเป้าอยากจะบีบเขาให้ตาย กลัวว่าก็ไม่ต่างอะไรจากมดตัวหนึ่ง!

“ให้ตายเถอะ แกเป็นบ้าอะไร?”

“แกกล้าพูดอย่างนี้กับพ่อฉันเหรอ อยากตายหรือไง!”

หลิวซวินโกรธมาก เขากระโดดออกมาและชี้หน้าเฉียนเป้าแล้วตะโกน ต้องการแสดงความยิ่งใหญ่และความสามารถอันทรงพลังของเขาต่อหน้าครอบครัวของเฉินถิงถิง!

“บังอาจ!”

“ลูกบ้า แกหุบปากเดี๋ยวนี้นะ! ”

หลิวฉวนย่าถึงกับหน้าถอดสี ฝ่ามือเขาตบไปที่ใบหน้าหลิวซวิน

เพียะ!

เสียงตบดังสนั่น

หลิวซวินตกตะลึง เขาจับแก้มแล้วมองพ่อด้วยความไม่เชื่อ “พ่อ…พ่อตบผมทำไมครับ?”

“ฉันตบเรียกสติแกไง!”

“แกรู้ไหมว่าท่านนี้เป็นใคร ท่านนี้คือพี่เป้าแห่งเขาอวิ๋นอู้!”

หลินฉวนย่าตะโกนบอก

“พี่…พี่เป้าอย่างนั้นเหรอ?”

หลิวซวินตกตะลึง แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นเฉียนเป้ามาก่อน แต่เขาก็คุ้นเคยกับชื่อของเฉียนเป้าเป็นอย่างดี

นอกจากนี้เขายังรู้ด้วยว่าเฉียนเป้าเป็นบอสใหญ่ของหลายที่ใกล้เขาอวิ๋นอู้ แน่นอนว่าพ่อของเขาไม่สามารถสู้ได้!

“ไอ้ลูกบ้า แกกล้าพูดหยาบคายกับพี่เป้าได้อย่างไร ยังไม่รีบคุกเข่าขอโทษพี่เป้าอีก!”

หลิวฉวนย่าตะคอก

หลิวซวินตกใจมากจนขาของเขาอ่อนแรงและก็คุกเข่าลง “พี่เป้าครับ ผมผิดไปแล้ว ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วยนะครับ…”