รอยยิ้มอันภาคภูมิใจบนใบหน้าของเอ้าเฟิงจู่ ๆ ก็เหมือนโดนสาปแช่แข็งไว้ เดิมทีใจที่มีความหวังขึ้นมา ชั่วพริบตาก็เหมือนไฟที่ถูกราดด้วยน้ำจนมอดลงไม่กี่วินาทีซะอย่างนั้น
“เอาล่ะ ทุกคนเริ่มสนุกกับงานเลี้ยงกันดีกว่าค่ะ ”
ตามคำแนะนำของหลินหว่านชิง ทุกคนก็กลับมานั่งที่ บรรยากาศก็เริ่มครึกครื้นใหม่ขึ้นอีกครั้ง
วันนี้เป็นวันเกิดหลินหว่านชิง บรรยากาศแสนจะครึกครื้น ผู้บริหารและพนักงานของบริษัทจำนวนมากมาดื่มเหล้าอวยพรและพูดอวยพรให้แก่หลินหว่านชิง พยายามสร้างความประทับใจที่ดีให้กับเธอ
เริ่มแรกเธออยากจะเปลี่ยนจากเหล้าเป็นชา แต่ก็ทนคำชักชวนของทุกคนไม่ได้ แล้วอีกอย่างเธอเองก็อารมณ์ดีซะด้วย เลยดื่มไวน์แดงพอเป็นพิธี
แต่ว่าคนที่ชวนเธอดื่มเหล้าก็จำนวนไม่น้อย หลายรอบผ่านไป แม้ว่าปริมาณแอลกอฮอล์ในไวน์แดงจะต่ำมาก แต่ใบหน้าที่สวยงามของเธอก็ค่อย ๆ แดงก่ำ ทำให้เธอมีอาการมึนเมา
นอกจากหลินหว่านชิง ฉินหมิงเองก็ไม่วายโดนชนแก้วเช่นเดียวกัน
ที่เมื่อกี้เขาเพิ่งแย่งซีนเด่นไปจากเอ้าเฟิงไป ทำเอาทุกคนตกตะลึง สิ่งนี้ได้สร้างความน่าเชื่อถือขึ้นมาในจิตใจของทุกคน
เดิมทีเขาเป็นตัวเอกของงานนี้ คนที่ฉลาดหลายคนก็มองออกว่าหลินหว่านชิงจงใจต้องการฝึกฝนเขา ทุกคนผลัดกันดื่มอวยพรให้เขาและต้องการผูกมิตรกับเขา
ยังดีที่ทักษะการดื่มเหล้าไวน์ของเขานั้นถือว่าไม่เลวจึงรับมือได้เป็นอย่างดี
ส่วนเอ้าเฟิง สมกับที่เขาเป็นบุคคลอันดับสองในบริษัท ความคิดเขานี่ช่างล้ำลึกจริง ๆ
เขาปรับความคิดของตนได้อย่างรวดเร็ว ไม่นานรอยยิ้มมั่นใจก็ปรากฏบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง แต่รอยยิ้มนั้นแอบแฝงด้วยความขุ่นเคืองที่มีต่อฉินหมิง
ดูเหมือนทุกอย่างจะมีความสุข…
หลังจากงานเลี้ยงจบลง
เป็นเพราะหลินหว่านชิงคออ่อน แก้มเธอแดงก่ำไปหมดดูเหมือนว่าจะเมาซะแล้ว
พอเห็นภาพนี้ใจของเอ้าเฟิงก็เต้นระรัว ไม่นานก็คิดได้ว่านี่เป็นโอกาสดีของเขาแล้ว ใบหน้าผุดรอยยิ้มชั่วร้าย “หว่านชิง ดูเหมือนคุณเมามากแล้วนะ ให้ผมไปส่งคุณดีกว่าไหม?”
หลินหว่านชิงจับหน้าผากที่เวียนหัว แต่การเคลื่อนไหวของเธอยังคงสง่างามมาก “ไม่ต้องหรอกค่ะ ให้ฉินหมิงไปส่งฉันก็พอแล้ว ไม่ต้องรบกวนคุณหรอก…”
“เอ่อ…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...