“ต้องอย่างนี้สิครับ สมกับที่เป็นคนใหญ่คนโตหน่อย คำขอโทษของคุณผมจะรับเอาไว้ละกันนะครับ!”
“ครั้งนี้ผมจะไม่มาทะเลาะกับคุณ ต่อไปผมหวังว่าคุณจะประพฤติตัวเองดีกว่านี้นะครับ!”
ฉินหมิงพูดเสียงเรียบ และไม่สนใจเอ้าเฟิงอีก
“ประธานหลินครับ ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้วล่ะก็ ผมขอตัวกลับไปทำงานก่อนนะครับ”
ตอนนี้สีหน้าเอ้าเฟิงดูมืดดำน่ากลัวเป็นอย่างมาก ตอนนี้เขาเสียหน้าจนไม่กล้าทนอยู่ที่นี่อีกต่อไป หันหลังกลับแล้วเตรียมตัวเดินจากไป
“รองประธานเอ้า รอเดี๋ยวค่ะ”
หลินหว่านชิงเรียกเอ้าเฟิงให้หยุด
“ประธานหลิน ไม่ทราบว่าคุณจะสั่งให้ผมไปทำอะไรหรือเปล่าครับ?”
เอ้าเฟิงถาม
“ตอนนี้เลขาฉินก็ได้พัฒนาเวชสำอางออกมาแล้ว ขั้นต่อไปคือบริษัทจะต้องผลิตในปริมาณมาก”
“ส่วนเรื่องการผลิตฉันจะฝากไว้เป็นหน้าที่ของฉินหมิงไปก่อน… แล้วคุณค่อยมอบงานที่เกี่ยวข้องให้เขาทีหลังนะคะ…”
หลินหว่านชิงออกคำสั่ง
ในครั้งนี้ฉินหมิงไม่เพียงแต่พัฒนาเวชสำอางระดับไฮเอนด์ได้เท่านั้น แต่ยังเพิ่มประสิทธิภาพในการกลั่นวัตถุดิบได้อีกด้วย
ทั้งสองเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับฝ่ายผลิต การมอบความรับผิดชอบในการผลิตให้กับฉินหมิงชั่วคราวจะทำให้การทำงานครั้งต่อไปสะดวกยิ่งขึ้น
“อะไรนะครับ?”
“มันจะเป็นไปได้อย่างไรครับ!”
เอ้าเฟิงตกใจมาก
เขารับผิดชอบในการจัดหาและผลิตวัตถุดิบมาโดยตลอด แต่ตอนนี้หลินหว่านชิงกลับมอบหน้าที่นี้การผลิตนี้ของเขาให้กับฉินหมิง เท่ากับเขาเสียอำนาจของเขาไปครึ่งหนึ่ง
“นี่เป็นความต้องการในการทำงาน ทำไมจะไม่ได้ล่ะคะ!”
หลินหว่านชิงพูดอย่างไม่สบอารมณ์
“แต่ว่า… เขาไม่มีประสบการณ์ในการทำงานด้านการผลิตมาก่อน หากคุณมอบความไว้วางใจให้เขาทำงานด้านการผลิตอย่างกระทันหัน ผมเกรงว่าเขาจะทำไม่ได้นะครับ... "
เอ้าเฟิงพูดอย่างไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ
“ฉันรู้ค่ะ ฉันจะจัดการให้หานซีประกบเขาอยู่ห่าง ๆ ”
“สรุปว่าตกลงกันตามนี้นะคะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...