พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 25

“ฉันไม่เป็นไรเลย โชคดีมากที่ฉินหมิงบังเอิญมาช่วยฉันเอาไว้ทัน…”

หลินหว่านชิงส่ายหน้า และเล่าให้หานซีฟังอย่างละเอียดว่าเกิดอะไรขึ้น

หานซีเป็นเพื่อนร่วมชั้นในมหาวิทยาลัยของหลินหว่านชิงและเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุด

หลินหว่านชิงมีเพื่อนไม่มากนัก และหานซีก็เป็นเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอ

ช่างเรื่องลวนลามอะไรไปเถอะ เรื่องพรรค์นั้นกับพี่สาวน้องสาวด้วยกันยังพูดออกมาไม่ได้เลย

“เธอบอกว่าเขาเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่เพียงแต่รับมีดแทนเธอ แต่ยังลากคนร้ายมาตายด้วยกันเพื่อปกป้องเธอด้วย!”

“นี่แหละลูกผู้ชายตัวจริง!”

“ฉันคิดว่าฉันต้องรู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่กับเขาแน่!”

แววตาของหานซีเป็นประกาย เหตุผลที่เธอชื่นชมตัวละครทหารแข็งแรงและคนที่กล้าหาญแข็งแกร่งแบบในละครทีวี ก็คงเป็นเพราะตั้งแต่เด็กเธอเติบโตมาโดยไม่ได้รับความรู้สึกมั่นคงปลอดภัยเลย

น่าเสียดายที่ละครโทรทัศน์เหล่านั้นมีไว้เพื่อการแสดง อย่างน้อยในชีวิตที่ผ่านมาเธอก็ไม่เคยเจอพวกเขาเลย

แต่ตอนนี้มีคน ๆ นั้นมีชีวิตอยู่ ปรากฏตัวอยู่ข้าง ๆ เธอ

จากคำบอกเล่าของหลินหว่านชิง เธอสามารถสัมผัสได้ถึงความอันตรายและความรู้สึกได้รับการปกป้องปลอดภัย นั่นเป็นสิ่งที่เธอขาดไปมากที่สุด

"ใช่!"

“สังคมทุกวันนี้เฉยเมยเย็นชามาก มีคนแบบเขาไม่มากแล้ว”

“ถ้าเขาไม่พยายามปกป้องฉันขนาดนั้น ฉันคงตายไปแล้ว”

หลินหว่านชิงกล่าวด้วยสีหน้าประทับใจ

เมื่อนึกถึงตอนที่ตกอยู่ในอันตรายในคืนนั้น เธอยังรู้สึกกลัวอยู่ และขอบคุณฉินหมิงมากจากใจจริง

“หว่านชิงบอกฉันหน่อยสิว่าเขาหน้าตาเป็นยังไง เขาหล่อไหม และมีเสน่ห์มากรึเปล่า? เขาต้องดูมีออร่าแบบผู้นำแน่!”

หานซีดึงแขนของหลินหว่านชิงอย่างตื่นเต้น

“อืม เขาก็หล่อมากนะ!”

หลินหว่านชิงพยักหน้า

แม้ว่าเธอจะรู้สึกว่ารูปร่างหน้าตาของฉินหมิงไม่ได้โดดเด่นเป็นพิเศษ แต่เขาหล่อและดูดี โดยเฉพาะร่างกายแข็งแกร่งของฉินหมิงที่คอยปกป้องเธอในคืนนั้น มันฝังลึกอยู่ในใจของเธอ ฉินหมิงในตอนนั้นหล่อมากจริง ๆ

สำหรับเรื่องดูมีออร่าแบบผู้นำอะไรนั้น ดูเหมือนว่าจะไม่เข้ากับฉินหมิงเลยสักนิด

“หว่านชิง เธอต้องแนะนำเขาให้ฉันรู้จักสักวันหนึ่งนะ ฉันอยากเห็นกับตาตัวเองจริง ๆ ว่าเขาหน้าตาเป็นอย่างไร!”

หานซียิ้มเบิกบานเหมือนดอกไม้ และดูเต็มไปด้วยความคาดหวัง

เดิมทีเธออารมณ์ไม่ดี แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าท้องฟ้าแจ่มใส แม้แต่อากาศก็ดูเหมือนสดชื่นไปด้วย

“ไม่ต้องวันอื่นหรอก รออีกนิดก็ได้เจอกันแล้ว”

หลินหว่านชิงหัวเราะเบา ๆ เล็กน้อย

“เขาไม่แค่ช่วยฉันไว้เท่านั้น แต่เขายังช่วยปู่ของฉันด้วย”

“เดิมทีปู่ฉันอยากจะตอบแทนเขาอย่างดี แต่เขาขอเพียงอย่างเดียวเท่านั้น คือช่วยเขาหางานดี ๆ ทำ…”

หลินหว่านชิงอธิบายสถานการณ์โดยสรุป

“ว้าว ไม่เพียงแต่เขาจะดูเท่มีพลังเท่านั้น แต่เขายังนิสัยดีอีกด้วย เขาช่วยชีวิตผู้คนโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนอีกต่างหาก”

“ผู้ชายแบบนี้เพอร์เฟคสุด ๆ!”

หัวใจของหานซีเต้นแรง และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกชื่นชมผู้ชายที่เธอไม่เคยพบมาก่อน เธอเริ่มคิดจินตการในหัวโดยอัตโนมัติ