หลี่เจียฮุ่ยตระหนักได้ทันทีว่าเธอคิดมากเกินไป
เพราะไม่ว่าอย่างไร ฉินหมิงเป็นเพียงเด็กกำพร้า เขาไม่ได้มีความสามารถและครอบครัวก็ไม่มีภูมิหลังที่ใหญ่โตอะไร แถมซูซินเหยาก็เป็นแก้วตาดวงใจของตระกูลซู ไม่เพียงแต่เธอจะงดงามน่าทึ่งเท่านั้น แต่เธอยังต้องการทั้งเงินและอำนาจด้วย มีบรรดาเศรษฐีมากมายที่ต้องการจะเกี่ยวดองกับเธอ เธอจะชอบฉินหมิงแสนธรรมดาคนนี้ได้อย่างไร?!
“เจียฮุ่ย ตอนนี้เธอทำงานอะไรอยู่เหรอ?”
ฉินหมิงถามโดยอยากรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของหลี่เจียฮุ่ย
“โอ้ ฉันเข้าบริษัทใหญ่ได้หลังเรียนจบ”
“ฉันโชคดีมากที่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ ฉันได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้จัดการแผนกของบริษัท มีเงินเดือนประมาณห้าหมื่นห้าพันบาท”
หลี่เจียฮุ่ยรู้สึกภูมิใจเล็กน้อย จากนั้นเธอก็คิดถึงสถานการณ์ของฉินหมิงและคิดว่า "ฉินหมิงฉันจำได้ว่าครั้งก่อนนายบอกว่านายทำงานเป็นเลขานุการของประธานบริษัทเครื่องสำอาง"
“ถึงตำแหน่งนี้จะไม่แย่อะไร แต่เลขานุการก็เป็นแค่ผู้ช่วยตัวเล็ก ๆ แถมนี้เป็นตำแหน่งงานที่ผู้หญิงมักจะทำกันเป็นส่วนใหญ่ ไม่มีทั้งอำนาจหรืออนาคตที่ยืนยาว และนี่ไม่ใช่ตำแหน่งที่จะลงหลักปักฐานได้นานด้วย”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้หลี่เจียฮุ่ยหยุดไปชั่วขณะแล้วกล่าวเสริมว่า "เอาแบบนี้ดีไหม ฉันมีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้อำนวยการฝ่ายของบริษัทของเรา ถ้านายเต็มใจแล้วก็ ฉันสามารถแนะนำให้นายรู้จักกับเธอแล้วจะขอให้เธอช่วยหาตำแหน่ง “หัวหน้างาน” ให้นายด้วย
“ตราบใดที่นายตั้งใจทำงาน ไม่ช้าก็เร็วนายจะมีโอกาสได้ขึ้นเป็นหัวหน้าแผนก ดีกว่าเป็นเลขาทำงานจุกจิกทั่วไป!”
ตอนนี้หลี่เจียฮุ่ยถือเป็นเจ้าหน้าที่ที่เกือบจะอยู่ในระดับสูง และเธอก็เข้าใจเรื่องความรับผิดชอบในภาระงานของตำแหน่งเลขานุการเป็นอย่างดี
หากคุณเป็นเลขาผู้หญิง ตราบเท่าที่คุณมีความสามารถ เจ้าหน้าที่ระดับสูงก็จะเอ็นดูคุณมากหน่อย
แต่ลืมเรื่องเลขาผู้ชายไปได้เลย พวกเขามักจะทำงานใช้แรงอย่างพวกยกข้าวของ และโอกาสในอนาคตของพวกเขาก็ริบหรี่มาก
อีกทั้งตอนนี้ฉินหมิงยังอายุไม่มาก หากเขาละทิ้งความเยาว์วัยอันยิ่งใหญ่ของเขาไปกับงานที่มีแต่ทางตันแบบนี้ อนาคตก็ยากที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้แล้ว!
“ไม่เป็นไร ขอบใจสำหรับความมีน้ำใจของเธอนะ”
“งานฉันค่อนข้างดีทีเดียว และฉันก็ยังไม่มีแผนที่จะเปลี่ยนงานตอนนี้หรอก”
ฉินหมิงยิ้มและส่ายหน้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...