พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 278

“ฉันสัญญาว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย ต่อไปฉันจะไม่มาระรานนายอีก…”

“แล้วทำไมไม่ทำตั้งนาน?”

“ตอนนี้เพิ่งจะรู้สำนึกผิด สายไปหน่อยล่ะมั้ง!”

ฉินหมิงหัวเราะเยาะ กำลังยกเท้าจะกระทืบลง

ซุนกวนชงที่เต็มไปด้วยความกลัวได้พูดโพล่งขึ้นมา “เดี๋ยวก่อน!”

“นายเคยพูดไว้นี่ ว่าถ้าฉันคุกเข่าขอร้องนาย นายจะปล่อยฉันไป”

“แล้วทำไมนายถึงได้กลับกลอกเองซะล่ะ…”

ฉินหมิงนิ่งไปชั่วขณะ จนหวนคิดถึงในสิ่งที่ตัวเคยพูดไว้ ขอแค่เนี่ยอู๋และซุนกวนชงคุกเข่าร้องอ้อนวอน เขาก็อาจจะพิจารณาปล่อยพวกเขาไป

“เมื่อก่อนคือเมื่อก่อน ตอนนี้คือตอนนี้!”

“แล้วที่ฉันพูดเมื่อกี้ก็แค่บอกว่าจะพิจารณา ไม่ได้บอกว่าจะปล่อยนายไปนี่!”

ฉินหมิงหัวเราะอย่างเย็นชา

“นี่นาย…”

ซุนกวนชงโกรธมากจนแทบจะสาปแช่งบรรพบุรุษของฉินหมิงไปสิบแปดรุ่น

แต่ทว่า เมื่อตกที่นั่งลำบากจึงจำใจต้องยอม

ตอนนี้ถึงขนาดคุกเข่าแล้วคุกเข่าอีก เสียหน้าก็เสียไปแล้ว จะยอมแพ้ง่าย ๆ ได้อย่างไร!

“หม่าลู่ คนเคย ๆ เป็นสามีภรรยากันแท้ ๆ!”

“เธอกับฉินหมิงเคยอยู่กินกันมาสามปีแล้ว เธอรีบคุกเข่าขอร้องแทนฉันซะสิ ให้เขาปล่อยฉันไป…”

ซุนกวนชงรีบพูดอย่างร้อนใจ เขาฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่หม่าลู่

“ฉัน…”

สีหน้าของหม่าลู่ดูไม่สู้ดีนัก

แม้ว่าเธอจะเคยเป็นภรรยาฉินหมิง แต่ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองเป็นเพียงในนามมาโดยตลอด และสถานะของฉินหมิงในตระกูลหม่าของเขานั้นแย่กว่าสถานะของสุนัขเสียอีก!

แต่วันนี้กลับต้องมาคุกเข่าขอร้องอ้อนวอนคนไร้ค่าอย่างเขา ใจของเธอก็สะอิดสะเอียนเกินจะทน!

ถ้าไม่ใช่ชีวิตเล็ก ๆ ของซุนกวนชงที่อยู่ในกำมือของฉินหมิง เธอไม่มีวันยอมก้มหัวให้หรอก!