พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 307

นั่นไม่ใช่ประเด็นเสียหน่อย!

ฉินหมิงตกตะลึงและเอ่ยปากอย่างกล้าหาญว่า "จริง ๆ แล้วคุณก็ดูสวยพอ ๆ กันเลยนะ สวยไม่แพ้กันเลยล่ะ"

“ชิ คุณมันปากไม่ตรงกับใจสักนิด ไม่จริงใจเอาเสียเลย!”

ซูซินเหยาเหลือบมองฉินหมิงพลางรู้สึกพอใจกับคำตอบที่ได้รับ

ในขณะนี้ ทั้งสองได้เดินไปถึงประตูทางเข้าคฤหาสน์แล้ว ซูซินเหยาส่งสัญญาณมือเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของตระกูลซูที่อยู่ใกล้ ๆ ให้เข้ามาหา "กัปตันหลี่ วันนี้ฉินหมิงไม่ได้ขับรถมา คุณส่งเขากลับที!"

กัปตันหลี่รับคำแล้วพาฉินหมิงออกไป

……

วิลล่าอ่าวหลงหู

เมื่อฉินหมิงกลับถึงบ้าน เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยก็กลับมาจากมหาวิทยาลัยแล้ว เธอและหลินหว่านชิงเพิ่งทานอาหารเย็นเสร็จ

“ฉินหมิง วันนี้ฉันขอให้คุณพาเสี่ยวเตี๋ยไปมหาวิทยาลัยแทนฉัน ทำไมคุณถึงหายไปกลางคันล่ะ?”

หลินหว่านชิงจ้องมองไปที่ฉินหมิงด้วยความโกรธ

“เอ่อ... ผมมีเรื่องสำคัญกะทันหัน ผมก็เลยต้องขอตัวก่อน”

ฉินหมิงยิ้มเบา ๆ รู้สึกไม่สบายใจและกล้า ๆ กลัว ๆ เล็กน้อย

เมื่อพิจารณาจากปฏิกิริยาของหลินหว่านชิง ดูเหมือนว่าเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยจะไม่ได้บอกหลินหว่านชิงว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนี้ ซึ่งนับว่าค่อนข้างแปลก

แต่ทว่าเมื่อคิดทบทวนอีกครั้ง เขาก็เข้าใจได้อย่างรวดเร็ว

วันนี้เป็นวันที่เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยยืนกรานที่จะไปบาร์ให้ได้ ซึ่งนั่นเป็นสาเหตุที่เธอต้องเผชิญกับสิ่งต่าง ๆ มากมาย ยิ่งไปกว่านั้นบาร์ก็ไม่ใช่สถานที่ที่เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยซึ่งมีอายุเท่านี้ควรจะไป ถ้าเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยบอกหลินหว่านชิง เธอจะถูกหลินหว่านชิงต่อว่าอย่างไม่ต้องสงสัย

ดังนั้นเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยจึงไม่ได้ปากโป้งออกไป

และสิ่งเหล่านี้ก็เป็นสิ่งที่ฉินหมิงต้องการอย่างที่สุด มันยังช่วยให้เขาไม่ต้องอธิบายให้หลินหว่านชิงฟังอีกด้วย

“นี้ก็ดึกมากแล้วเพิ่งกลับมา กินข้าวเย็นหรือยัง? ถ้ายังล่ะก็ ฉันจะให้ป้าหลิวทำอาหารเพิ่มอีกสองสามอย่างให้”

หลินหว่านชิงถามด้วยความกังวล

อย่าไรเสียนี่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ และเธอก็ไม่ได้คิดจะตำหนิฉินหมิงมากมายอะไรนัก