“แต่ศิลปยุทธมีค่าสำหรับนักยุทธ์ทุกคน ฉินหมิงจะรับปากสอนศิลปยุทธให้เธอง่าย ๆ ได้ยังไง
หลินหว่านชิงยังคงไม่ยอมเชื่ออย่างสนิทใจ
“แน่นอนว่าเป็นเพราะพี่น่ะสิ!”
“เมื่อวานนี้ฉันก็บอกแล้วนี่ว่าฉินจอมฉาวคิดไม่ซื่อกับพี่ ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่ เข้าถึงได้เต็มใจสอนศิลปยุทธให้ฉันเพราะอยากจะเอาใจพี่…”
เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพูดอย่างมั่นใจและขายฉินหมิงออกไปเสียอย่างนั้น
"เธอ..."
ใบหน้าของหลินหว่านชิงเปลี่ยนเป็นสีแดง
ใบหน้าของฉินหมิงเองก็แดงเช่นกัน
ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เดิมค่อนข้างคลุมเครือ อีกทั้งพวกเขาสองคนก็ยังไม่มีใครทำลายกำแพงนั้นทิ้งไปด้วย แต่ตอนนี้กำแพงที่ว่านั่นกลับถูกเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพังไปแล้ว!
แต่อย่างน้อย ฉินหมิงในฐานะผู้ชายแล้วก็เรียกได้ว่าหนังหนากว่า
หลินหว่านชิงหน้าบางกว่า ใบหน้าที่สวยงามของเธอเห่อร้อนขึ้น เธออับอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี
“พอทีเถอะ เสี่ยวเตี๋ย เลิกพูดจะได้ไหม?”
“นี่ก็ดึกแล้ว รีบกลับห้องไปพักผ่อนซะ!”
หลินหว่านชิงใบหน้าแดงก่ำ คว้าแขนของเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพยายามจะหนีออกจากสถานการณ์ยุ่งยากนี้โดยเร็วที่สุด
“ฉินจอมฉาวยังไม่ได้เริ่มสอนศิลปยุทธให้ฉันเลยนะ!”
“รอเขาสอนเสร็จแล้วฉันจะไป”
เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยสะบัดมือหลุดจากพันธนาการของหลินหว่านชิงและปฏิเสธที่จะกลับห้อง
“แต่พรุ่งนี้เธอยังต้องไปมหาวิทยาลัย…”
พูดไปได้เพียงครึ่งประโยค หลินหว่านชิงเธอก็ถูกเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยตัดบท
“พี่สาว 'วิชาเพลิงตะวัน' ของตระกูลหลินไม่เหมาะให้ผู้หญิงใช้บ่มเพาะตนฝึกฝน พี่เอาแบบฉันไหม มาเรียนศิลปยุทธกับฉินจอมฉาวดีหรือเปล่า?
“เราพี่น้องเรียนเป็นเพื่อนกัน”
ความคิดอ่านของเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยเปลี่ยนไป และเธอก็ริเริ่มที่จะเสนอความคิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...