ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น
นายท่านซูและซูห่าวเองต่างก็ตกตะลึงและแลกเปลี่ยนสายตากัน พวกเขามองหน้ากันและเข้าใจอะไรบางอย่างได้แทบจะในทันที
"อะแฮ่ม..."
หลังจากเรียกสติกลับมาได้ นายท่านซูก็กระแอมขึ้นมาเบา ๆ สองครั้ง
ซูซินเหยาได้สติราวกับเพิ่งตื่นจากฝัน เมื่อตระหนักได้ว่าพฤติกรรมของเธอค่อนข้างไม่เหมาะสม ใบหน้างดงามของเธอก็ถูกแต่งแต้มด้วยสีแดงระเรื่อ ตอนที่เธอจะเอาตัวเองออกจากอ้อมกอดของฉินหมิงอย่างรวดเร็ว ก้มหน้าก้มตาไม่กล้าเผชิญหน้ากับฉินหมิง
ฉินหมิงคิดว่าซูซินเหยาคงดีใจมากถึงได้ทำอะไรโดยขาดความยั้งคิด เขาจึงไม่ได้คิดอะไรมากมายกับเรื่องที่เกิดขึ้น
“ฉินหมิง ขอบคุณสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น นายไม่เพียงช่วยชีวิตซินเหยาไว้เท่านั้น แต่นายยังช่วยให้เธอฝ่าฟันจากคอขวดของเธอจะทำให้เธอได้มาอยู่ในขั้นกลางระดับสวรรค์ประทานได้…”
“ตั้งแต่รู้จักกันตระกูลซูของเราเป็นหนี้บุญคุณนายเสมอ ฉันไม่รู้จะตอบแทนนายอย่างไรเลยจริง ๆ"
นายท่านซูรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง
สองพี่น้องของซูห่าวและซูซินเหยาเองก็รู้สึกขอบคุณเขาจากใจจริงเช่นกัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับซูซินเหยาด้วยแล้ว ดวงตาได้รูปของเธอเป็นประกายเป็นครั้งคราว หัวใจของเธอเกือบจะถูกละลายจนเหลวไปหมด
"นายท่านซูเกรงใจกันเกินไปแล้ว"
“แต่เดิมนี่ก็เป็นความประมาทเลินเล่อของผมเอง ถ้าหากผมเอ่ยเตือนซินเหยาได้ทันเวลา เรื่องที่เคยเกือบเป็นหายนะครั้งใหญ่จะไม่ใช่แค่เกือบแน่”
ฉินหมิงยิ้มอย่างขอโทษ
“นี่ไม่ใช่ความผิดของนายเลย เป็นเพราะหลานสาวฉันทำอะไรไม่รู้จักคิดมากกว่า!”
“แต่ก็ดีแล้วที่ตอนนี้คนทั้งสองไม่เป็นอะไรมาก”
นายท่านซูกล่าวด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้ง
หลังจากได้รับความอนุเคราะห์จากทั้งสองฝ่าย ฉินหมิงก็เตรียมตัวใหม่อีกครั้งและเตรียมพร้อมที่จะดำเนินการเล่นแร่แปรธาตุต่อไป
"เจ้าหนูฉิน เมื่อกี้ได้รับบาดเจ็บอยู่เลย ในความคิดของฉัน เรื่องเล่นแร่แปรธาตุวันนี้ก็พอก่อนเถอะ!”
“พักรักษาตัวให้หายจากอาการบาดเจ็บภายในสองวันแล้วค่อยมาผลิตยาต่อก็ไม่สายเกินไปหรอก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...