“นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสักหน่อย คุณไม่จำเป็นต้องคุกเข่าทำให้เรื่องใหญ่โตขนาดนี้”
“แต่ผมอยากจะขอเตือนคุณสักคำ หวังว่าคุณจะไม่ทำตัวเผด็จการขนาดนี้อีกในอนาคต” ฉินหมิงพูด
เขาไม่ใช่คนใจแคบ ยิ่งไม่มีความคิดที่จะเอาเรื่องจ้าวหงเซิง
ยิ่งไปกว่านั้น คำขอโทษของจ้าวหงเซิงนั้นจริงใจมาก เขายิ่งไม่มีทางเอาเรื่องอีกฝ่าย
“ขอบคุณครับ ขอบคุณนายน้อยฉินที่ใจกว้าง…”
จ้าวหงเซิงเหมือนได้รับการนิรโทษกรรม ตอนนี้ถึงกล้าลุกขึ้นยืน
“จ้าวหงเซิง พูดมาสิ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
“ทำไมนายถึงขัดแย้งกับนายน้อยฉินได้?”
เฝิงหลุนถามอย่างใจเย็น
แม้ว่าฉินหมิงจะให้อภัยจ้าวหงเซิงแล้ว แต่เขาก็ยังอยากรู้ให้แน่ชัดว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ถ้าเกิดจ้าวหงเซิงทำอะไรที่ผิดจรรยาบรรณและชั่วร้ายลงไป แม้ว่าฉินหมิงจะให้อภัยจ้าวหงเซิง แต่เขาจะไม่ปล่อยจ้าวหงเซิงไปง่าย ๆ แน่นอน!
“เรื่องเป็นแบบนี้ครับ…”
จ้าวหงเซิงไม่กล้าปิดบัง เล่าทุกอย่างออกมาจนหมดตั้งแต่ต้น รวมถึงความขัดแย้งระหว่างฉินหมิงและนายน้อยโหวด้วย
เมื่อสักครู่นี้นายน้อยโหวเพิ่งบอกเขาว่า เป็นเพราะลูกน้องของนายน้อยโหวกับฉินหมิงขัดแย้งกัน ถึงได้ทำให้ประตูห้องส่วนตัวพัง
“โหวเอนเตอร์ไพรส์ไร้สาระอะไร?”
“ขยะระดับต่ำแบบนี้ยังกล้ามีเรื่องกับนายน้อยฉิน เป็นพวกไม่รู้จักที่ตายจริง ๆ!”
เฝิงหลุนเหลือบมองนายน้อยโหวด้วยสายตาเย็นชาแล้วพูด
สายตาที่คมกริบนี้ ทำให้นายน้อยโหวหวาดกลัวมาก เขากลัวมากจนขาอ่อนแรง ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดีแล้ว
“นายน้อยฉิน ในเมื่อเราเป็นเพื่อนกันแล้ว งั้นให้ผมจัดการเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้แทนคุณเถอะครับ”
“ถือว่าเป็นของขวัญพบหน้าที่ผมมอบให้คุณ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...