พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 397

หลินเถิงฮุ่ยเป็นทายาทคนแรก ควบคู่กับตำแหน่งผู้สืบทอดอันดับหนึ่งของตระกูลหลิน เขาจึงเป็นผู้นำในหมู่ทายาทรุ่นที่สองของตระกูลหลินและมีสถานะสูงส่งกว่าทายาทสายตรงรุ่นที่สามของตระกูลหลินมาก

การที่นายท่านหลินมอบหมายให้เขาไปร่วมพิธีเปิดหมิงเหยากรุ๊ปด้วยตัวเองแบบนี้ ถือว่าได้ให้หน้าตระกูลซูมากพอแล้ว!

“อื้ม ผมเข้าใจแล้วครับพ่อ”

หลินเถิงฮุ่ยพูดด้วยน้ำเสียงลังเลใจนิดหน่อย "พ่อครับ มีอีกเรื่องหนึ่ง เมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้หว่านชิงนำกองกำลังส่วนหนึ่งของเราไปช่วยเหลือไอ้เด็กฉินหมิงนั่น นี่ไม่ใช่สัญญาณที่ดีเลย..."

หลินเถิงฮุ่ยอึกอัก สีหน้าของเขาดูไม่พอใจเล็กน้อย

เขารู้ว่าหลินหว่านชิงใช้อำนาจของตระกูลหลินช่วยฉินหมิงตามหาใครคนหนึ่ง แต่เขาไม่รู้รายละเอียดโดยเฉพาะ

อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญ ที่สำคัญที่สุดก็คือหลินหว่านชิงมีนิสัยดื้อรั้น เนื่องจากความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาไม่ค่อยจะลงรอยกันเท่าไร เธอจึงไม่ค่อยจะพึ่งพาตระกูลหลิน

แต่คราวนี้หลินหว่านชิงถึงกับแหกกฎของตัวเองเพื่อฉินหมิง!

ความรู้สึกของเขา ใครก็ยากที่จะจินตนาการได้จริง ๆ!

“มีเรื่องแบบนี้ด้วย?”

นายหลินรู้สึกประหลาดใจมากจริง ๆ

เขารู้จักนิสัยของหลานสาวเขาดีมาก การที่หลินหว่านชิงเต็มใจที่จะแหกกฎของตัวเองเพื่อฉินหมิง นั่นหมายความว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนนั้น อาจจะใกล้ชิดกันเกินกว่าที่พวกเขารับรู้ ไม่อย่างนั้นไม่มีทางที่หลินหว่านชิงจะทำแบบนี้!

“พ่อครับ ฉินหมิงเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ผ่านการหย่าร้างมาก่อน เขาไม่มีภูมิหลังทางตระกูลหรือความสามารถใด ๆ เลย ไม่คู่ควรกับหว่านชิงสักนิด!”

“ผมว่าเราถึงเวลาต้องยื่นมือเข้าไปแทรกแล้วนะครับ ป้องกันไม่ให้หว่านชิงถลำลึกไปมากกว่านี้!”

หลินเถิงฮุ่ยพูดอย่างกังวลใจ

ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อของเขาห้ามปรามไว้ เขาคงจะลงมือกับฉินหมิงไปนานแล้ว จะยอมให้ไอ้ขยะนั่นมาวอแวบินไปบินมาอยู่รอบตัวลูกสาวของเขาได้ยังไง!

“ไม่เป็นไรหรอก”

“หว่านชิงมีวัยเด็กที่โดดเดี่ยวมาโดยตลอด ฉันดีใจนะที่เธอมีเพื่อนอยู่ข้าง ๆ แบบนี้”

นายท่านหลินพูดอย่างใจเย็น

“มันก็ใช่ แต่ไม่กลัวหนึ่งหมื่น กลัวเพียงหนึ่งในหมื่น”

แม้ว่าเขาจะไม่สนใจว่าหลานสาวของเขาจะมีแฟน แต่ช่องว่างระหว่างหลินหว่านชิงและฉินหมิงนั้นใหญ่เกินไป ทั้งสองคนแตกต่างกันในทุกด้าน เขาไม่ต้องการรอให้สิ่งต่าง ๆ แย่ลงก่อนแล้วจบลงที่การทำร้ายหลินหว่านชิง

“เอาแบบนี้ แกหาโอกาสไปตักเตือนฉินหมิงนั่นสักหน่อย บอกให้เขาอยู่ห่างจากหว่านชิง อย่าได้มีความคิดที่ไม่ดีกับเธอ!”

“เพียงแต่ฉินหมิงคนนี้เคยช่วยชีวิตของหว่านชิงเอาไว้ และเขาก็เคยช่วยฉันไว้ด้วย เขาถือได้ว่าเป็นผู้มีพระคุณของตระกูลหลินของเรา”

“แกระมัดระวังเรื่องคำพูดและท่าทีสักหน่อย อย่าให้มันมากเกินไป จะตอบแทนบุญคุณของคนอื่นด้วยความแค้นไม่ได้!”

นายท่านหลินครุ่นคิดอยู่สักพักแล้วสุดท้ายก็พูดออกมา

“โอเคครับ ผมจะระวัง”

หลินเถิงฮุ่ยพยักหน้าและจากไป

ในคฤหาสน์ของราชาแดนใต้

เฝิงเจิ้นเซิงพ่อของเฝิงหลุนเองก็ได้รับเทียบเชิญจากตระกูลซูด้วยเหมือนกัน