พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 406

ถ้ามียาหลอมลมปราณเพียงสองร้อยเม็ด แต่ละคนจะได้รับมันไปอย่างมากสุดก็แค่แปดหรือสิบเม็ดเท่านั้น มันจะไปพอได้ยังไง?

“เอาแบบนี้เป็นไงครับ?”

“คุณหนูซู เห็นแก่มิตรภาพระหว่างพวกเรา ช่วยผ่อนปรนให้ผมสักครั้งได้ไหม โปรดขายให้ผมหนึ่งพันเม็ด”

“แบบนี้พอจะได้ไหมครับ?”

ขณะที่เฝิงหลุนพูด เขาก็เหลือบมองไปยังทิศทางของฉินหมิง โดยหวังว่าซูซินเหยาจะเห็นแก่หน้าฉินหมิงแล้วขายให้เขาเพิ่ม

ครั้งสุดท้ายที่บ้านพักของพยัคฆ์บินหลัวซื่อฉง เฝิงหลุนไม่ลังเลใจเลยที่จะเป็นศัตรูกับลี่หย่งเจี๋ยและเค่ออั๋งเพื่อช่วยฉินหมิง ซูซินเหยายังจำเรื่องนี้ได้ดี

และเธอเองก็รู้ด้วยว่าฉินหมิงและเฝิงหลุนนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ดังนั้นเธอจึงเหลือบมองฉินหมิงโดยไม่รู้ตัวและต้องการถามความคิดเห็นจากเขา

ท้ายที่สุดฉินหมิงเป็นประธานของหมิงเหยากรุ๊ป และอำนาจการตัดสินใจขั้นสุดท้ายเป็นของฉินหมิง!

เมื่อเห็นฉินหมิงพยักหน้าเล็กน้อย ซูซินเหยาก็เข้าใจทันที จากนั้นเธอก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า "นายน้อยเฝิง ในเมื่อคุณไว้หน้าหมิงเหยากรุ๊ปของพวกเรามากขนาดนี้ ถ้างั้นฉันก็เคารพไม่สู้เชื่อฟังก็แล้วกัน!"

“เยี่ยม เยี่ยมมากจริง ๆ!”

เฝิงหลุนมีความสุขมาก เขาอดไม่ได้มองไปที่ฉินหมิงอย่างขอบคุณ

เขาคิดว่าที่ซูซินเหยายอมผ่อนปรนให้กับเขาในครั้งนี้ เพราะเห็นแก่หน้าของฉินหมิง แต่เขาไม่รู้เลยว่านี่คือการพยักหน้าของฉินหมิงโดยตรง

หลังจากนั้น เฝิงหลุนก็จ่ายเงินและเป็นผู้นำในการซื้อยาหลอมลมปราณระดับหนึ่งหนึ่งพันเม็ด

“ทุกคน เมื่อไม่กี่วันก่อน ผมบังเอิญได้ใช้ยาหลอมลมปราณนี้มาก่อนครั้งหนึ่งและผลที่ได้รับก็ดีมาก ผมสามารถรับประกันได้เลยว่ายาหลอมลมปราณเหล่านี้ที่หมิงเหยากรุ๊ปวางขาย คุ้มค่ากับเงินที่จ่ายไปอย่างแน่นอน!”

“ถ้าทุกคนต้องการล่ะก็ ผมแนะนำให้รีบซื้อมันโดยเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นขืนสายเกินไป หมดแล้วพวกคุณจะคว้าอะไรไม่ได้เลย!”

เฝิงหลุนยิ้มอย่างปลอดโปร่ง เพราะอารมณ์ดีเขาจึงไม่ลืมที่จะโฆษณาให้กับหมิงเหยากรุ๊ป

“เป็นไปได้ไหมว่ายาหลอมลมปราณพวกนี้สามารถยกระดับและเพิ่มความเร็วในการบ่มเพาะให้กับผู้ฝึกยุทธได้จริง ๆ?”

“น่าจะใช่นะ ไม่งั้นเฝิงหลุนคงไม่ใช้เงินมากขนาดนี้เพื่อเหมาซื้อยาจำนวนมากในคราวเดียว!

......

เหล่าลูกหลานของตระกูลที่มีอำนาจหลายตระกูล เริ่มกระซิบกระซาบกัน แต่ละคนหวั่นไหวเข้าให้แล้ว

“อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระของพวกเขา!”

“เฝิงหลุนและสองพี่น้องซูห่าว เดิมทีก็เป็นพวกเดียวกัน ใครจะรู้ล่ะว่าพวกเขาจะรวมหัวกันแล้วแสดงละครให้พวกเราดูหรือเปล่า!”

“นายเห็นพวกเราทุกคนเป็นคนโง่จริง ๆ?!”

ลี่หย่งเจี๋ยเยาะเย้ย

“ลี่หย่งเจี๋ย ฉันต้องทำยังไงพวกนายถึงจะเชื่อล่ะ?”

ซู่หาวถามขึ้นด้วยเสียงเบา

“คิดที่จะโน้มน้าวพวกเราทุกคนก็ไม่ใช่เรื่องยาก แค่เลือกคนสักสองสามคนในหมู่พวกเราออกมาแล้วทดลองใช้ยาหลอมลมปราณเหล่านี้ดูว่ามีผลจริง ๆ ไหม ก็แค่นั้นแหละ!”

มุมปากของหลี่หยงเจี๋ยยกขึ้น

“นายน้อยลี่พูดถูก แค่หาคนสักสองสามคนแล้วลองดู แค่นี้ก็จะได้คำตอบแล้ว!”

เหล่าทายาทและศิษย์จากตระกูลใหญ่หลายคนพยักหน้าเห็นด้วย

“นี่เป็นความคิดที่ดี!”

“ถ้างั้น ถ้าเป็นไปได้ให้คนของฉันลองดูสิ ทุกคนไม่น่าจะคัดค้านใช่ไหม?”

ในเวลานี้เอง เสียงเยาะเย้ยเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น เหลิ่งจวิ้นเดินนำคนของเขาหลายคนเข้ามา