พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 437

พรวด!

ฉินหมิงกระอักเลือดออกมาคำโต ร่างของเขากระเด็นไปข้างหลังแล้วล้มลงกับพื้นอย่างแรง ขวดบรรจุยาหลอมลมปราณหลายขวดในมือกระจัดกระจายไปบนพื้น

“พ่อคะ พ่อ...”

เมื่อเห็นว่าฉินหมิงถูกหลินเถิงฮุ่ยทำร้ายอย่างหนักจนกระอักเลือดออกมา หลินหว่านชิงก็รู้สึกเจ็บปวดไปทั้งใจ

ครู่หนึ่ง เธอแทบอยากจะวิ่งขึ้นไปดูอาการบาดเจ็บของฉินหมิง แต่เมื่อเธอคิดว่าฉินหมิงเป็นคนที่โกหกและหลอกลวงเธอมาโดยตลอด เขาอาจจะใช้โอกาสนี้เพื่อเอาเปรียบเธออีกครั้ง

ในที่สุดเธอก็ข่มความโศกเศร้าในใจและเพิกเฉยต่อฉินหมิง

หัวใจของฉินหมิงเย็นวาบ การที่เขารับหนึ่งฝ่ามือจากหลินเถิงฮุ่ยนั้นไม่นับว่าเป็นอะไรเลย แต่ทัศนคติของหลินหว่านชิงที่ตั้งใจแล้วว่าจะไม่แยแสต่อเขา ทำให้หัวใจของเขาเจ็บปวดอย่างสุดซึ้ง

“ฉินหมิง เห็นแก่ที่เธอเคยช่วยชีวิตพ่อของฉันเอาไว้ เมื่อสักครู่นี้ฉันได้ยั้งมือไว้แล้ว!”

“แต่ถ้าต่อไปเธอยังกล้าที่จะมารบกวนหว่านชิงอีก อย่าหาว่าฉันโหดเหี้ยมก็แล้วกัน!”

หลินเถิงฮุ่ยเตือนอย่างเย็นชา

เมื่อสักครู่นี้เขาเพียงสะบัดหนึ่งฝ่ามือออกไปอย่างลวก ๆ ไม่ได้ลงมือแรง ไม่อย่างนั้น ถึงแม้ฉินหมิงจะไม่ตายแต่ก็คงพิการไปครึ่งหนึ่งแล้ว!

“แค่ก แค่ก…”

“ที่แท้คุณยังจำได้ว่าครั้งหนึ่งผมเคยช่วยชีวิตนายท่านหลินเอาไว้!”

“ลุงหลิน นายท่านหลิน ผมคิดว่าตัวเองเปิดเผยต่อตระกูลหลินของพวกคุณมาโดยตลอด และไม่เคยทำเรื่องที่เป็นอันตรายต่อผลประโยชน์ของตระกูลหลินเลยสักครั้ง ยิ่งไม่เคยผิดต่อตระกูลหลินของพวกคุณด้วย”

“แถมเพื่อที่จะได้รับการยอมรับจากพวกคุณ ผมถึงกับเตรียมยาหลอมลมปราณระดับหนึ่งสี่ร้อยเม็ดไว้เป็นพิเศษ แม้ว่าจะไม่มีความดีความชอบ แต่ก็ได้พยายามอย่างหนัก”

“แต่นี่คือสิ่งที่พวกคุณทำกับผมงั้นหรือ?”

ฉินหมิงหัวเราะ เสียงหัวเราะของเขานั้นโศกเศร้ามากจนผู้คนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสั่นไหวไปด้วย

“อย่ามาพูดให้ดูดีไปหน่อยเลย!”

“เธอรู้อยู่แก่ใจดีว่าตัวเองทำอะไรลงไป!”

หลินเถิงฮุ่ยแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา

“เพียงเพราะการอนุมานเพียงฝ่ายเดียวแถมยังไม่มีหลักฐานสักอย่าง คุณถึงกับใส่ร้ายว่าผมเป็นคนชั่วที่อยู่เบื้องหลังแผนการลักพาตัวหว่านชิง?”

“ตลกอะไรขนาดนี้?!”

แม้ว่าเธอจะไม่ได้ให้คำตอบที่ชัดเจน แต่ทัศนคติของเธอก็ชัดเจนมากว่าเธอไม่เชื่อใจฉินหมิง

ท้ายที่สุดแล้ว ก่อนหน้านี้เธอได้ให้โอกาสฉินหมิงในการอธิบายแล้ว ถ้าฉินหมิงไม่ใช่พวกกินปูนร้อนท้อง ทำไมเขาถึงไม่อธิบายล่ะ?

“แน่นอนว่ามันมีความหมาย!”

“หว่านชิง เธอลองคิดให้ดี ๆ นับตั้งแต่ที่ฉันเข้ามาในบริษัท ฉันทำงานอย่างหนักและพยายามอย่างเต็มที่มาโดยตลอด ฉันเคยมีเจตนาชั่วร้ายบ้างไหม?”

“นายท่านหลินและคนอื่น ๆ อาจจะไม่รู้จักนิสัยของฉัน แต่เธอน่าจะรู้เรื่องนี้ดีที่สุดไม่ใช่เหรอ?”

“อีกอย่าง แฟนกันก็ควรเชื่อใจกันไม่ใช่เหรอ?”

“เธอลองคิดดู ฉันขอร้องล่ะ คราวนี้ช่วยเชื่อฉันแบบไม่มีเงื่อนไขจะได้ไหม?”

ฉินหมิงพูดด้วยสีหน้าขอร้อง ท่าทางของเขาโอนอ่อนลงมาก กระทั่งถึงขั้นวิงวอนด้วยซ้ำ

“ฉัน…”

หัวใจของหลินหว่านชิงเต้นรัว เธออดไม่ได้ที่จะคิดถึงความทุ่มเทของฉินหมิงเพื่อบริษัทของเธอในช่วงไม่กี่เดือนมานี้ ไม่ว่าจะเป็นความร่วมมือกับโจวกรุ๊ป หรือการพัฒนาเวชสำอาง ฉินหมิงได้ทำงานอย่างหนักมากจริง ๆ เพื่อให้บรรลุผลดังกล่าว