พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 442

ฉินหมิงตกตะลึง เขามองไปที่ซูซินเหยาด้วยความไม่อยากเชื่อ

อาจเป็นเพราะเขาเมามาก ปฏิกิริยาตอบสนองของเขาจึงช้าลงเล็กน้อย ครู่หนึ่งเขาจึงไม่เข้าใจว่าซูซินเหยาหมายถึงอะไร

“ฉัน...ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น...”

ซูซินเหยาหน้าแดงก่ำ เวลานี้ถึงตระหนักได้ว่าคำพูดของตัวเองไม่เหมาะสมมาก ๆ เธอจึงรีบเปลี่ยนเรื่องและพูดว่า "ฉินหมิงทำไมคุณกับหลินหว่านชิงถึงได้เลิกกันกะทันหันแบบนี้ล่ะ?"

“เป็นแบบนี้…”

ฉินหมิงถอนหายใจ

ตอนนี้เขารู้สึกหดหู่ใจมากและอยากจะหาใครสักคนคุยด้วยจริง ๆ จากนั้นเขาก็บอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับซูซินเหยาฟัง

“หลินเถิงฮุ่ยสองพ่อลูกนั้นทำเกินไปแล้ว!”

“คุณช่วยเหลือตระกูลหลินครั้งแล้วครั้งเล่า แต่แทนที่พวกเขาจะสำนึกในบุญคุณ กลับตอบแทนความเมตตาของคุณด้วยความเกลียดชัง นี่มันมากเกินไปแล้วจริง ๆ!”

“หลินหว่านชิงเองก็เหมือนกัน แม้แต่ฉันซึ่งเป็นคนนอกยังดูออกว่าคุณเป็นคนตรงไปตรงมามากขนาดไหน จะเป็นคนชั่วที่ลอบวางแผนน่ารังเกียจไปได้ยังไง”

“แต่ในฐานะแฟนของคุณ เธอกลับเชื่อใจคุณไม่มากพอ แถมยังสงสัยด้วยว่าคุณโลภในเงินทองและอำนาจของตระกูลหลิน สงสัยว่าเธอมีเจตนาชั่วร้ายแอบแฝง นี่มันน่าขำมาก!”

ซูซินเหยาพูดด้วยความโกรธเคือง เรียกร้องความอยุติธรรมให้กับฉินหมิงอย่างเต็มที่

“ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมหว่านชิงถึงไม่เชื่อใจฉัน…”

ฉินหมิงดูเศร้าและเสียใจมาก

เมื่อเปรียบเทียบกับคำใส่ร้ายของหลินเถิงฮุ่ยสองพ่อลูก การไม่เชื่อใจกันของหลินหว่านชิงทำร้ายเขาอย่างแสนสาหัสที่สุด!

“ฉินหมิง อย่าเศร้าไปเลย ด้วยความเป็นเลิศของคุณ มีผู้หญิงชอบคุณตั้งมากมาย!”

“หลินหว่านชิงไม่รู้จักทะนุถนอมและดูแลคุณให้ดี เธอไร้วาสนาเอง คุณไม่จำเป็นต้องสนใจหรอก…”

ซูซินเหยาปลอบใจเขา

“มีผู้หญิงชอบฉันตั้งมากมายเหรอ?”

“ไม่มั้ง ฉันไม่ได้ดีอย่างที่เธอพูดหรอก!”

ฉินหมิงชะงัก ในใจสับสนงงงวยเล็กน้อย

เขาเป็นเด็กกำพร้า ตั้งแต่เด็กจึงต้องอดทนต่อการถูกดูถูกและคำเหยียดหยามมากมาย สมัยก่อนสาว ๆ คนอื่นแทบอยากจะวิ่งหนีจากเขาไปให้ไกล แล้วจะมีคนมาชอบเขาได้ยังไง?