พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 465

คนของโลกใต้ดินมักจะให้ความสำคัญกับหน้าตาของตัวเองมากเป็นที่สุด

ตอนนี้ทั้งสองฝ่ายได้วางเดิมพันกันแล้ว แถมยังมีลูกหลานของตระกูลดังและคนที่อยู่ในแวดวงมากมายที่อยู่รอบ ๆ เป็นพยาน ทั้งสองฝ่ายจึงไม่ต้องกลัวว่าอีกฝ่ายจะกลับคำพูด!

“ลี่หย่งเจี๋ย นายหยิ่งผยองมากจริง ๆ ตอนนี้ฉันจะให้นายได้ชดใช้กับความเย่อหยิ่งของตัวเอง!”

“รับมือ!”

เฝิงรั่วซวงพุ่งขึ้นไปด้วยกลิ่นอายสังหารเข้มข้น เธอซัดฝ่ามือออกไปครั้งหนึ่งด้วยกำลังทั้งหมด บวกกับท่วงท่าที่สง่างาม เธอก็เป็นเหมือนสายลมอันแผ่วเบาและแหลมคม พุ่งไปทางหน้าอกของลี่หย่งเจี๋ย

ระดับการบ่มเพาะของลี่หย่งเจี๋ยนั้นพอ ๆ กับเธอ ล้วนอยู่ในขั้นสูงระดับสวรรค์ประทาน

ถ้าลี่หย่งเจี๋ยใช้กำลังให้หมด เธอย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของลี่หย่งเจี๋ย

แต่ตอนนี้ ลี่หย่งเจี๋ยใช้มือข้างเดียว เธอเชื่อว่าตัวเองจะสามารถเอาชนะลี่หย่งเจี๋ยได้อย่างง่ายดาย ลบล้างความอัปยศเมื่อสักครู่นี้!

"มาได้ดี!"

“วันนี้ฉันจะให้เธอได้เห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของฉัน!"

ลี่หย่งเจี๋ยหัวเราะเสียงเย็น เขาไม่ก้าวถอยหลังแต่ก็ไม่รุดขึ้นมาข้างหน้า เพียงออกหมัดต่อยสวนการโจมตีที่ซัดมาของเฝิงรั่วซวงอย่างเต็มแรง

“ขั้น...ขั้นสูงสุดระดับสวรรค์ประทาน?”

รับรู้ได้ถึงความผันผวนของพลังปราณแท้จริงจากตัวของลี่หย่งเจี๋ย ใบหน้าที่สวยงามของเฝิงรั่วซวงพลันก็ซีดเผือด

เธอเข้าใจมาโดยตลอดว่าระดับการบ่มเพาะของลี่หย่งเจี๋ยอยู่ในขั้นสูงระดับสวรรค์ประทาน ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่าลี่หย่งเจี๋ยจะทะลวงผ่านคอขวด ไปถึงขั้นสูงสุดระดับสวรรค์ประทานแล้ว!

แม้ว่าขั้นสูงระดับสวรรค์ประทานกับขั้นสูงสุดระดับสวรรค์ประทานนั้นจะห่างกันเพียงแค่ขั้นเดียว แต่ช่องว่างระหว่างทั้งสองนั้นกลับยากที่จะเอามาเทียบกันได้

ด้วยระดับพลังขั้นสูงระดับสวรรค์ประทานของเธอ ถ้าหากเผชิญหน้ากับยอดฝีมือขั้นสูงสุดระดับสวรรค์ประทานตรง ๆ นี่ไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตาย!

ในช่วงเวลาวิกฤต เฝิงรั่วซวงเปลี่ยนกระบวนท่าโจมตีแล้วถอยกลับอย่างรวดเร็ว พยายามหลบหนีจากการโจมตีของลี่หย่งเจี๋ย

แต่เธอเคลื่อนไหวได้เร็ว ทว่าลี่หย่งเจี๋ยกลับเร็วยิ่งกว่า!

ไม่ว่าเธอจะหลบหลีกอย่างไร กำปั้นของลี่หย่งเจี๋ยก็มักจะตามทันเงาร่างของเธอเสมอ ปิดเส้นทางหนีแถมยังกักเธอให้อยู่แต่ภายในระยะโจมตี

มองเห็นว่าตัวเองไม่มีที่ให้หลบอีกแล้ว เฝิงรั่วซวงก็กัดฟัน ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเผชิญหน้ากับฝ่ามือของลี่หย่งเจี๋ยโดยตรง

ตู้ม!

ลี่หยงเจี๋ยหัวเราะฮ่าฮ่า

เขายืนอยู่บนเวทีประลองมองลงไปที่เฝิงรั่วซวงและเฝิงหลุนสองพี่น้องจากจุดที่สูงกว่า ใบหน้าของเขาดูหยิ่งผยองยิ่ง เห็นได้ชัดเลยว่าตอนนี้เขาถือดีมากแค่ไหน!

“นายน้อยลี่องอาจ!”

“นายน้อยลี่ไร้เทียมทาน!”

……

เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของลี่หย่งเจี๋ยส่งเสียงเชียร์ดังกระหึ่ม ทุกคนปรบมือและโห่ร้องอย่างกระตือรือร้นในทางตรงกันข้าม หลิวเหว่ยและไม่กี่คนมีสีหน้าซีดขาว อารมณ์จมดิ่งลงสู่ก้นบึ้ง

“ลี่หย่งเจี๋ย นาย...นายหลอกฉัน!"

“ระดับการบ่มเพาะของนายเห็นได้ชัดว่าเมื่อกี้นี้ยังอยู่เพียงขั้นสูงระดับสวรรค์ประทาน ทำไมจู่ ๆ ถึงได้เปลี่ยนเป็นขั้นสูงสุดระดับสวรรค์ประทานได้?”

เฝิงรั่วซวงกัดฟัน สีหน้าดูบิดเบี้ยวไม่น่ามอง

ตอนนี้เธอถึงเพิ่งเข้าใจว่าเมื่อสักครู่นี้เฝิงหลุนน้องชายของเธอพูดไม่ผิดเลย ลี่หย่งเจี๋ยจงใจยื่นข้อเสนอว่าจะใช้มือข้างเดียว ให้ความหวังกับเธอ แต่อันที่จริงเขากำลังล้อเล่นกับเธอตั้งแต่ต้นจนจบ ส่วนเธอถูกความโกรธเข้าครอบงำ ไม่ระวังก็เต้นไปตามแผนของลี่หย่งเจี๋ย!