“คุณหม่า ดิฉันต้องขออภัยด้วย ตามกฎหมายนั้นการแต่งงานมีระยะเวลาให้ไตร่ตรองการหย่าร้างหนึ่งเดือนค่ะ”
“และสามีของคุณไม่มีบัตรประจำตัวประชาชน ดังนั้นเราจึงไม่สามารถดำเนินการหย่าร้างให้คุณได้ในทันที...”
พนักงานหญิงคนหนึ่งอธิบายอย่างสุภาพมากและคืนเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการหย่าร้างทั้งหมดให้กับหม่าลู่
“เพ้อเจ้อ! จะหย่าแล้วให้ไตร่ตรองอะไรกัน?”
“ไปเรียกนายอำเภอมาให้เขาจัดการทันที!”
ซุนกวนฉงทุบโต๊ะและตะคอกด้วยความโกรธ
“คุณคะ แต่ทางเราต้องปฏิบัติตามระเบียบ...”
เจ้าหน้าที่หญิงสีหน้าไม่สู้ดีนัก แต่เธอก็ยังปฏิบัติอย่างสุภาพ
“คุณอย่าทำแบบนี้กับดิฉันนะคะ”
“ฉันบอกให้เรียกนายอำเภอมา เธอหูหนวกหรือไง!”
ซุนกวนฉงตะคอกใส่อย่างเย่อหยิ่ง
ที่นี่ก็วุ่นวายไม่น้อย และผู้คนมากมายที่มาทำเรื่องก็อดมองด้วยความแปลกใจไม่ได้
นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นคนก่อเรื่องในอำเภอ
ในตอนนั้น เจ้าหน้าที่ระดับสูงของอำเภอเองก็ได้รับการแจ้งเช่นกัน ชายวัยกลางคนร่างอ้วนท้วนเล็กน้อยก็รีบวิ่งเหยาะ ๆ เข้ามา
"ที่แท้คุณซุนนี่เอง..."
“คุณซุนใจเย็น ๆ ก่อนนะครับ เสี่ยวผิงไม่รู้จักคุณ เธอไม่ได้ตั้งใจโต้เถียงคุณ ได้โปรดยกโทษให้ด้วย…”
ชายวัยกลางคนยิ้มขอโทษ จากนั้นเขาก็หันกลับมาดุเจ้าหน้าที่หญิงว่า "เสี่ยวผิง เธอรู้ไหมว่านี่คือใคร เขาเป็นลูกชายคนโตของบริษัทซุนกรุ๊ป ทำไมยังไม่รีบขอโทษอีก!”
“บริษัทซุนกรุ๊ป?”
ทุกคนรอบข้างต่างประหลาดใจ
บริษัทซุนกรุ๊ป เป็นธุรกิจที่เพิ่งเริ่มต้นมีชื่อเสียงในเมืองเจียงเฉิน มีสินทรัพย์รวมประมาณสี่ถึงห้าพันล้านบาท เป็นบริษัทที่มั่งคั่งและทรงอำนาจ คนทั่วไปไม่กล้าที่จะมีเรื่องด้วย
“คุณซุนขออภัยด้วยค่ะ ดิฉันผิดไปแล้ว โปรดยกโทษให้ดิฉันด้วย…”
เสี่ยวผิงตกใจมากจนเธอรีบลุกขึ้น และโค้งคำนับซุนกวนฉงเพื่อขอโทษ
ซุนกวนฉงรู้สึกพึงพอใจ ในขณะเดียวกันเองเขาก็เพลิดเพลินไปกับสายตาที่เต็มไปด้วยความตกตะลึงจากทุกคนรอบตัวเขา
“นายอำเภอหลิว รีบไปดำเนินการเรื่องหย่าให้ผู้หญิงของผมให้เสร็จเร็ว ๆ ทีเถอะ แล้วไปเอาทะเบียนสมรสสำหรับเราสองคนมาด้วย!”
“ครับ ผมจะรีบทำทันที”
ชายวัยกลางคนยิ้มอย่างยินดีและรีบดำเนินการขั้นตอนการหย่าร้างของฉินหมิงและหม่าลู่ รวมถึงทะเบียนสมรสของหม่าลู่และซุนกวนฉง
“ที่รัก เท่มากเลยค่ะ!”
"ฉันชอบจริง ๆ!"
หม่าลู่แนบตัวเข้าไปในอ้อมแขนของซุนกวนฉงและพูดอย่างภาคภูมิใจ ดูเหมือนนกตัวน้อยน่ารักน่าเอ็นดู
สำหรับการแสดงโอ้อวดของซุนกวนฉงต่อหน้าผู้คน ทำให้เธอและหลี่เหอหลานได้หน้าไปด้วย
“ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน ถึงได้ใกล้ชิดคุณชายบริษัทซุนกรุ๊ปได้!”
“เธอโชคดีมาก!”
…
ทุกคนรอบอดมองหม่าลู่อย่างอิจฉาไม่ โดยเฉพาะหญิงสาวบางคนที่สีหน้าเต็มไปด้วยความอิจฉา
หม่าลู่รู้สึกมีหน้ามีตามาก เธอหัวเราะคิกคัก เพราะทุกอย่างราบรื่นไปตามต้องการ!
ในทางตรงกันข้าม ทุกคนตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าฉินหมิงถูกซุนกวนฉงแย่งภรรยา ทุกคนมองฉินหมิงด้วยสายตาแปลกประหลาด ทั้งแสดงความสงสาร ดูถูก และเวทนาอย่างมาก
สิ่งนี้ยิ่งทำให้ฉินหมิงรู้สึกอับอายมากยิ่งขึ้น จนแทบอยากเอาหน้าแทรกแผ่นดินหนี!
หลังจากได้รับใบหย่าแล้ว
สีหน้าของฉินหมิงแย่มาก เขากำลังจะไป จู่ ๆ ซุนกวนฉงก็หยุดเขาไว้
“จะไปไหน? มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก!”
ซุนกวนฉงยิ้มอย่างเหยียดหยาม
สีหน้าของฉินหมิงจริงจังขึ้นมา "คุณคิดจะทำอะไร?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...