พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 503

“ซินเหยาเมืองหลัวไห่ของเราเป็นเมืองที่มีทิวทัศน์สวยงาม เธอมีเวลาน้อย ฉันพาไปชมวิวก่อนดีไหม?”

“เดี๋ยวฉันจะจัดงานเลี้ยงให้เธอตอนเย็น”

เจี่ยงฉินสัมผัสได้ว่าบรรยากาศเริ่มแปลก ๆ จึงรีบคลี่คลายอย่างรวดเร็ว

“อืม ก็ดี”

สีหน้าของซูซินเหยาอ่อนลงมาก

คราวนี้เธอและฉินหมิงออกไปตามลำพังเพื่อเดินไปชมทิวทัศน์ ข้อเสนอของเจี่ยงฉินเป็นสิ่งที่เธอต้องการอย่างแน่นอนดังนั้นเธอจึงไม่ปฏิเสธ

หลังจากนั้นซูซินเหยา ฉินหมิงและคนอื่น ๆ ก็ออกจากโรงแรมเตรียมที่จะออกไปชมวิวและสนุกข้างนอก

ณ ลานจอดรถด้านล่างโรงแรม

ที่จอดอยู่ที่นี่คือรถจากัวร์สีดำคันใหม่และหรูหราที่ไช่เม่าซื้อมาในราคามากกว่ายี่สิบล้าน

แม้ฉินหมิงและซูซินเหยาจะขับรถจากเจียงเฉิงมาที่นี่ แต่เพื่อเติมเต็มมิตรภาพของพวกเขาในฐานะเจ้าบ้าน พวกเขาจะต้องขับรถของไช่เม่า

“นี่ เอากุญแจรถไป คุณไปขับรถ!”

“จากัวร์คันนี้ผมเพิ่งซื้อมาใหม่มาและมันแพงมาก ขับรถระวัง ๆ ด้วยนะ อย่าให้มีรอยขีดข่วน ไม่อย่างนั้นถึงจะเอาตัวคุณมาแลกก็คงจ่ายค่าชดใช้ไม่ไหว!”

ไช่เม่าพูดด้วยน้ำเสียงออกคำสั่งพลางโยนกุญแจรถให้ฉินหมิง

“คุณให้ผมขับรถ?”

ฉินหมิงสะดุ้งและมองไปที่กุญแจรถในมือของเขาอย่างไม่ทันระวังเล็กน้อย

“ใช่น่ะสิ!”

“คุณเป็นผู้ช่วย ถ้าคุณไม่ขับแล้วใครจะขับล่ะ คุณจะให้ผมขับรึไง?”

ไช่เม่ากล่าวอย่างไม่พอใจ

ในสายตาของเขา ฉินหมิงเป็นเพียงคนรับใช้ที่ทำงานทั่วไปให้กับซูซินเหยา ฉินหมิงก็ย่อมต้องเป็นคนขับรถ

ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ที่นายน้อยผู้สง่างามของตระกูลไช่จะเป็นคนขับรถให้คนรับใช้อย่างฉินหมิง!

“แต่ผมขับรถไม่เป็น ใบขับขี่ก็ไม่มี...”

ฉินหมิงเกาหัวด้วยความลำบากใจ

บทที่ 503 1

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน